Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   1|     Dissipatae res nondum adultae discordia forent, quas fovit tranquilla
 2      II,    3,  24|         adeo duas ex una civitate discordia fecerat - longe aliter patres
 3      II,    3,  25|        Proxima inde nocte Volsci, discordia Romana freti, si qua nocturna
 4      II,    4,  34|       bello essent et domi sanata discordia, aliud multo gravius malum
 5      II,    4,  39|     infensus plebi magis, sive ut discordia inde inter patres plebemque
 6      II,    5,  43|        facti. Eo anno non segnior discordia domi et bellum foris atrocius
 7      II,    5,  44|          quod in spem ventum erat discordia intestina dissolvi rem Romanam
 8      II,    5,  54|    externae confestim continuatur discordia domi. Agrariae legis tribuniciis
 9      II,    5,  57|          quod eius opera mitigata discordia esset. Ab Appio petitur
10      II,    5,  60|       Varia fortuna belli, atroci discordia domi forique annum exactum
11      II,    5,  63|          Inter haec bella manente discordia domi, consules T. Numicius
12     III,    6,  38|     agmine castra locant, spem in discordia Romana ponentes: eam impedimentum
13     III,    9,  66|           utrumque. Iam non ultra discordia civium reprimi poterat,
14     III,    9,  67|       missi, et se et vos novere: discordia ordinum et venenum urbis
15      IV,    5,  32|      ignavia Romani exercitus sed discordia imperatorum accepta sit,
16      IV,    6,  46|   precatus ab dis immortalibus ne discordia tribunorum damnosior rei
17      IV,    6,  47|         tranquillae externae res, discordia domi ex agrariis legibus
18      IV,    6,  52|         solita erat civitas, domi discordia, foris bellum exortum.~ ~
19      IV,    6,  56|   referrent, tribuni plebi, laeti discordia patrum nihil esse in se
20      IV,    6,  58|           senatu impetratum, quia discordia intestina laborarent Veientes,
21    VIII,    3,  18|    dictatore fixum alienatas[que] discordia mentes hominum eo piaculo
22    VIII,    5,  29|          in eo magistratu gestis, discordia tamen, qua prope ad ultimum
23      IX,    1,   3|      interficiendos. Quae ubi tam discordia inter se velut ex ancipiti
24      IX,    5,  20|          pro remedio aegris rebus discordia intestina petissent; et
25       X,    3,  22|         consultum bona quaeque ex discordia mala in administratione
26    XXII,    6,  44| sollicitari seditione militari ac discordia consulum Romana castra,
27    XXIV,    4,  22|       notum malum inritatos esse: discordia civilis quas importet clades,
28    XXVI,    7,  41|        meo causa exitii fuit; nec discordia intestina coire eos in unum
29  XXVIII,    4,  20|           suspicio, deinde aperta discordia secessionem inter Carthaginienses
30      XL,    1,   7|         occulti esse in intestina discordia potest. utraque domus speculatorum
31      XL,    1,   8|       eventus deterrere a vecordi discordia potuit, neque horum bona