Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  18|        equitum creatos invenio. Consulares legere; ita lex iubebat
 2      II,    5,  44|  benigne tribunos appellare, et consulares ut cuique eorum privatim
 3      II,    5,  54|        rei publicae abstineant; consulares vero fasces, praetextam,
 4     III,    1,   2|        ab urbe excivit. Ita duo consulares exercitus ad hostem accessere
 5     III,    1,   8|         promissum auxilium. Duo consulares exercitus scripti. Veturius
 6     III,    6,  41|   decemviri propositum tenuere. Consulares quoque ac seniores ab residuo
 7     III,    7,  50|     esse. Mittuntur tres legati consulares, Sp. Tarpeius C. Iulius
 8     III,    8,  55|       appellari mos fuerit. Hae consulares leges fuere. Institutum
 9     III,    8,  56|        leges de provocatione et consulares et tribunicias, eo ipso
10      IV,    5,  41|        imperatoria consilia neu consulares artes exquirerent, quae
11    VIII,    1,   7|    consules, quid duo exercitus consulares agent?' 'aderunt in tempore'
12    VIII,    4,  21|       ad principes sententiarum consulares, uti exaudiri posset a pluribus,
13      IX,    2,  11|         dignas ambages senes ac consulares fallendae fidei exquirere.
14      IX,    8,  40|     Decius ab laevo cornu, ambo consulares, ad equites in cornibus
15      IX,    8,  43|      coniungi utique passi duos consulares exercitus nihil crederent
16       X,    1,   6|         sed ipsa capita plebis, consulares triumphalesque plebeios,
17       X,    2,  15|         legiones duxit. Ibi duo consulares exercitus diversis vagati
18    XXII,    6,  49|   undetriginta tribuni militum, consulares quidam praetoriique et aedilicii -
19    XXII,    7,  54|       cum duobus consulibus duo consulares exercitus amissi nuntiabantur
20   XXIII,    4,  25|      quaesitum est nec unde duo consulares exercitus satis firmi ad
21   XXIII,    6,  42| gloriabor duos consules ac duos consulares exercitus ab nobis sub iugum
22   XXIII,    6,  45|        pugnam, quos binae acies consulares nunquam sustinuerunt? Marcellus
23    XXVI,    2,  13| Hannibale, ambo consules et duo consulares exercitus ad Capuam oppugnandam
24   XXVII,    7, 33b|  lustrum vovit. ceterum cum duo consulares exercitus tam prope hostem
25  XXVIII,    8,  46|      Bruttios ad duos exercitus consulares venit. Ex iis eum sibi sumpsit
26    XXXI,    6,  48|      eum nullo exemplo fecisse. consulares praecipue expectandum fuisse
27   XXXII,    2,   8|        est coeptus; nam praeter consulares exercitus praetoribus quoque
28    XXXV,    1,   5|        pugnabant; praeerant duo consulares legati, M. Marcellus et
29 XXXVIII,    4,  42|       aut consules ad exercitus consulares mitti aut reportari legiones
30      XL,    1,   1|      octingenti equites. hi duo consulares exercitus essent. scribere
31    XLII,    4,  49|    consulem prosecuti sunt. duo consulares tribuni militum cum eo missi,