Lib. Cap. Par.

 1      VI,    5,  42|     castris caesa; palati alii Apuliam maxime petentes cum fuga [
 2     VII,    1,   1|         quos primo palatos per Apuliam congregari iam fama erat,
 3     VII,    4,  26|     agrum dissipati sunt; inde Apuliam ac mare inferum petierunt.
 4    VIII,    6,  40|   triumphasse; Fabium etiam in Apuliam processisse atque inde magnas
 5      IX,    3, 12b|        provincias, Papirius in Apuliam ad Luceriam pergit, ubi
 6      IX,    3,  13|       suis fugam impedire ausi Apuliam dissipati petiere; Luceriam
 7      IX,    3,  15|       ad peragrandam profectus Apuliam aliquot expeditione una
 8      IX,    5,  20|      venerunt, pacis per omnem Apuliam praestandae populo Romano
 9      IX,    6,  27|   coniuratum erat, Samnites in Apuliam versos rursus ad Caudium
10    XXII,    2,  18|    Poenus flexit iter retroque Apuliam repetens Gereonium pervenit,
11    XXII,    7,  54|       militem esse; Hannibalis Apuliam, Samnium ac iam prope totam
12   XXIII,    5,  32|     est. Valerium praetorem in Apuliam ire placuit ad exercitum
13   XXIII,    5,  33|  terram egressi sunt. Inde per Apuliam petentes Capuam media in
14   XXIII,    6,  46|         Fabius ut profectum in Apuliam Hannibalem audivit, frumento
15   XXIII,    6,  48|   Gracchus a Cumis Luceriam in Apuliam legiones cum duxisset, M.
16    XXIV,    6,  44|      Sempronius in Lucanos, in Apuliam Fabius. pater filio legatus
17     XXV,    1,   3|    fuerat, Cn. Fulvius Flaccus Apuliam, C. Claudius Nero Suessulam,
18     XXV,    4,  20|        duce exercitus esset in Apuliam castra movit.~ ~21.
19    XXVI,    4,  22|              Consules cum ambo Apuliam provinciam haberent, minusque
20    XXVI,    4,  22| Hannibale esset, sortiri iussi Apuliam Macedoniamque provincias.
21   XXVII,    1,   2|    silentio movit castra et in Apuliam abiit. Marcellus, ubi lux
22   XXVII,    1,   2|        secunda fuere. inde per Apuliam ducti exercitus sine ullo
23   XXVII,    5,  25|    coniungi volebat. itaque in Apuliam ex Bruttiis reditum, et
24   XXVII,    7,  42| ostenderent relictis profectus Apuliam petere intendit. ubi inluxit,
25   XXVII,    8,  46| Hasdrubalis posse redirique in Apuliam. qui prolatando spatium
26   XXVII,    8,  50|       est pugnam <profectus in Apuliam> citatiore quam inde venerat
27  XXXVII,    1,   2|      Brutus Tuscos, M. Tuccius Apuliam et Bruttios, C. Atinius
28  XXXVII,    1,   2|   milia et equites sexcenti ad Apuliam Bruttiosque obtinendos.
29    XLII,    1,  10|        nubes a mari repente in Apuliam inlatae sunt, ut examinibus
30    XLII,    1,  10|   designatus, cum imperio <in> Apuliam missus, ingenti agmine hominum
31    XLII,    2,  27|      exercituique coemendum in Apuliam Calabriamque tres legati