Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  30|  ferebantur. Sabini haud parum memores et suarum virium partem
 2      II,    5,  47|      praedae magis quam pugnae memores tererent tempus, triarii
 3      IV,    2,   9|        in ea quoque re partium memores ad suum tendere. Cum res
 4      IV,    5,  32|      templo intulerit. Proinde memores secum triumphos, secum spolia,
 5      IV,    5,  33|     virtutis patrum vestraeque memores vertite incendium hoc in
 6       V,    6,  38|   deorum saltem si non hominum memores, nec auspicato nec litato,
 7       V,    6,  44|       enim exprobranda ea apud memores sunt - gratiae referendae
 8       V,    7,  52|     tamquam veterum religionum memores, et peregrinos deos transtulimus
 9     VII,    1,   7|      qui et parti ante decoris memores neque ignari auctarum virium
10     VII,    5,  35| praeter arma et animos armorum memores nihil vobis fortuna reliqui
11    VIII,    2,  10|       integri adversus fessos, memores patriae parentumque et coniugum
12    VIII,    2,  10|      et coniugum ac liberorum, memores consulis pro vestra victoria
13    VIII,    2,  12|     publica magis quam patriae memores. Latinos ob iram agri amissi
14    XXIV,    2,  13|       socios Poenus fuerat. ei memores beneficiorum eius perpulisse
15    XXIV,    2,  16|   eorum qui detractatae pugnae memores secessionem paulo ante fecerunt
16   XXVII,    3,  12|   verbis adhortatus milites ut memores Trasumenni Cannarumque contunderent
17  XXVIII,    3,  13|     poterat, nihil iam ordinum memores passim qua cuique proximum
18  XXVIII,    5,  22|    superos inferosque orare ut memores libertatis, quae illo die
19    XXIX,    3,  11| habebat populus Romanus; tamen memores Aesculapium quoque ex Graecia
20     XXX,    4,  21|     nedum ut praeteritae satis memores sint. conclamatum deinde
21    XXXI,    2,  17|   victorem acie excessurum. hi memores deorum adeo pertinaciter
22    XXXI,    2,  18|      primum velim vos foederum memores servare mecum pacem: sin
23    XXXI,    6,  46|   simul promissorum in futurum memores. itaque cum praeter spem
24   XXXIV,    2,  20|   signaque Lacetani cognovere, memores quam saepe in agro eorum
25  XXXVII,    2,  4b|      periculi magis quam damni memores, ut Romanis intercluderent
26  XXXVII,    5,  35|        reliqua oratio fuit, ut memores rerum humanarum et suae
27  XXXVII,    7,  55|    superque poenarum dedisset, memores consulerent; postremo pacem
28     XLI,    1,   4|     qui modice vino usi erant, memores fuerant fugae, aliis somno
29     XLI,    2,  11|        aquae: et ne tum quidem memores pacis, in caedem coniugum
30    XLII,    4,  47|       veteres et moris antiqui memores negabant se in ea legatione