Lib. Cap. Par.

 1     XXI,    1,   3|          paternas succederet opes Hanno, alterius factionis princeps, "
 2     XXI,    1,  10|        atque inrita legatio fuit. Hanno unus adversus senatum causam
 3     XXI,    1,  11|                               Cum Hanno perorasset, nemini omnium
 4   XXIII,    2,  12| increpandi esse ratus, "quid est, Hanno?" Inquit; "etiam nunc paenitet
 5   XXIII,    2,  12|      Carthaginiensium curia." Tum Hanno: "tacuissem hodie, patres
 6   XXIII,    6, 37b|            Pulsus finibus Lucanis Hanno retro in Bruttios sese recepit.
 7   XXIII,    6,  41|     Hasdrubal imperator captus et Hanno et Mago, nobiles Carthaginienses,
 8   XXIII,    6,  41|     cognatione Hannibali iunctus, Hanno auctor rebellionis Sardis
 9   XXIII,    6,  43|           ire Nolam pergit. Eodem Hanno ex Bruttiis cum supplemento
10   XXIII,    6,  43|       apud hostes fierent. Ex his Hanno, cum ad murum successisset,
11    XXIV,    1,   1|          in Bruttios reditum est, Hanno adiutoribus et ducibus Bruttiis
12    XXIV,    2,  14|         ex composito parte altera Hanno ex Bruttiis cum magna peditum
13    XXIV,    3,  20|         misit. eos effuse palatos Hanno adortus haud multo minorem
14     XXV,    3,  13|           fieret Campanis iussit. Hanno ex Bruttiis profectus cum
15     XXV,    3,  14|           exire inde Campani neve Hanno regredi posset; id quo facilius
16     XXV,    3,  14|           ingens praeda fuit quam Hanno, populabundus passim cum
17     XXV,    3,  14|        princeps tertiae legionis. Hanno ab Cominio Ocrito, quo nuntiata
18     XXV,    3, 15a|         Thurinum ingressi essent, Hanno cum peditum agmine infestis
19     XXV,    6,  40|   Agrigentum Romanis, Epicydes et Hanno, duces reliqui prioris belli,
20     XXV,    6,  40|          aegre passi duces, magis Hanno, iam ante anxius gloria
21    XXVI,    1,   5|          praesidium cui Bostar et Hanno praeerant erupit. Romani
22    XXVI,    7,  40|           adfuit fortuna incepto. Hanno erat imperator Carthaginiensium,
23    XXVI,    7,  40|       magno tumultu iretur, ratus Hanno non aliud quam tumultum
24   XXVII,    7,  42|          daret Metapontum petiit. Hanno inde - is enim praesidio
25  XXVIII,    1,   1|    dicionis erat. novus imperator Hanno in locum Barcini Hasdrubalis
26  XXVIII,    1,   2|    proelio cum Magone effugerunt: Hanno alter imperator cum eis
27  XXVIII,    6,  30|          tempus ad Baetim fluvium Hanno praefectus Magonis missus
28    XXIX,    6,  34|         coniuncta classi fuerant. Hanno nequaquam satis valido non
29     XXX,    4,  20|           atque efferet sese quam Hanno qui domum nostram quando
30     XLV,    1,  14|     censere. petenti Masgabae, ut Hanno, Hamilcaris filius, obses