Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   1|   mortales essent, unde aut quo casu profecti domo quidve quaerentes
 2       I,    1,   3|    deinde regnat Ascani filius, casu quodam in silvis natus;
 3      II,    3,  23|        patrum qui abessent, non casu, non metu, sed impediendae
 4      II,    5,  50| praedantibus aliquotiens, velut casu incidissent, obviam acta,
 5       V,    7,  54|      Quid tandem? Si fraude, si casu Veiis incendium ortum sit,
 6      VI,    1,   2| consilia erigendae ex tam gravi casu rei publicae secum agitare.
 7      VI,    5,  33|     Romam, qui certiorem de suo casu senatum facerent, misere.
 8     VII,    2,  14|       esset; adfirmata certe eo casu Tulli apud dictatorem fides
 9    VIII,    1,   7|         attollentem se ab gravi casu Manlius ab iugulo, ita ut
10    VIII,    3,  16|    Atilius Regulus; et ne forte casu erraretur, petitum ab consulibus
11       X,    2,  11|       exspiravit; tertius ab eo casu dies finis vitae consuli
12    XXIV,    1,   1|      etiam equites sunt, si quo casu in freto aestus morari aut
13     XXV,    1,   3|        ipsorum facta erant, non casu. in veteres quassasque naves
14  XXVIII,    8,  44| fortunae praebenti se et oblata casu flectere ad consilium. habebo,
15    XXIX,    2,   7|    territus inde tam periculoso casu receptui canere cum iussisset,
16  XXXIII,    2, 19a|        fuit, ne temptato quidem casu pugnae in fines suos redierunt.
17   XXXIV,    3,  29|         quodque circa muri erat casu eius prostratum; et Romani
18   XXXIV,    6,  61|   animos ratus litteras, ne quo casu interceptae palam facerent
19  XXXVII,    4,  30|     Rhodia una capta memorabili casu. nam cum rostro percussisset
20  XXXVII,    5,  34|         is ubi et quando et quo casu captus sit, sicut pleraque
21 XXXVIII,    1,   8|        re Aetolorum, ut in tali casu, fideque sua esse censerent,
22 XXXVIII,    1,   9|        certior factus consul de casu legatorum adduci eos a Thyrreo
23 XXXVIII,    5,  49|      Minucius moreretur? In hoc casu, quo infeliciter incidit,
24 XXXVIII,    6,  53|       adversa inutilis et filii casu deformata et post reditum
25 XXXVIII,    6,  56|      tradunt; qua post famam de casu fratris adlatam relicta
26   XXXIX,    5,  49|       prolapso equo et suo ipse casu et onere equi super eum
27    XLII,    4,  47|         sit se neque arte neque casu, sed collatis comminus viribus
28    XLIV,    3,  43|         amicorum, qui alii alio casu servati ex proelio Pellam
29     XLV,    1,   5|      adiuvit in hoc eum res seu casu contracta seu consilio.
30     XLV,    1,   8|          sive errore humano seu casu seu necessitate inciderunt,