Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  57|      opere ab rege indignabantur. Temptata res est, si primo impetu
 2      II,    2,   8|     conati, postquam alia frustra temptata erant, postem iam tenenti
 3      II,    4,  35|         ordinis viribus. Ac primo temptata res est si dispositis clientibus
 4      II,    4,  35|            ut totiens infeliciter temptata arma caperent: multis saepe
 5      IX,    2,   8|    sententiam eius pedibus irent, temptata paulisper intercessio est
 6       X,    1,   6|  quaesitis, postquam alia frustra temptata erant, eam actionem susceperunt
 7       X,    2,  14|      Ceterum quando, ne ea quoque temptata vis proficeret, consilio
 8       X,    3,  29| multitudinem portae non recepere, temptata ab exclusis turba suorum
 9     XXI,    1,  12|          et pars arcis capta est. Temptata deinde per duos est exigua
10    XXII,    3,  19|      suomet ipsi tumultu turbati, temptata verius pugna quam inita
11    XXIV,    2,  13|            bis iam ante nequiquam temptata re segnior ad credendum
12    XXVI,    1,   3|      petit. inde alia spes ab reo temptata est, si adesse in iudicio
13  XXVIII,    7,  38|           ob has res gestas magis temptata est triumphi spes quam petita
14    XXIX,    3,  12|     taedio diutini belli Epirotae temptata prius Romanorum voluntate
15    XXIX,    5,  26|          nulli ante eo bello duci temptata, quod ad Hannibalem detrahendum
16     XXX,    5,  31|        recepissent, frustra verba temptata renuntiant: armis decernendum
17    XXXI,    3,  26|     venienti ex Achaia coniunxit. temptata et ab ipso rege oppugnatio
18    XXXI,    6,  46|     moenibus et, quia ante fuerat temptata, firmo erat praesidio: coniunxerant
19   XXXII,    2,   9|        vim facere conaretur an ne temptata quidem re tanti laboris
20  XXXIII,    3,  23|   servitute exemptos. Q. Minucius temptata tantum relatione, cum adversum
21  XXXIII,    3,  27|         ex ulteriore Hispania, ne temptata quidem triumphi spe, quinquaginta
22   XXXVI,    3,  19|          castra reverterunt; quae temptata eo die inter ipsum pugnae
23  XXXVII,    3,  17|          revertisset, turpe ratus temptata frustra Patara esse, proficisci
24  XXXVII,    3,  19|          Antiochus pace nequiquam temptata, evastatis Elaeensium primum,
25  XXXVII,    4,  26|           navalis ipsa per se aut temptata sibi umquam feliciter aut
26  XXXVII,    5,  32|           ad deliberandum sumpto, temptata interim spe auxilii ab Antiocho,
27    XLII,    4,  54|           intrasse accepisset, ne temptata quidem oppugnatione praetergressus,
28    XLII,    5,  66|    praesidii, secundum, ea quoque temptata utcumque, cum sciret nihil
29    XLIV,    3,  45|     tantum spe Bisaltarum auxilii temptata, ad quos nequiquam miserat