Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   5|    supplicium, conspectius eo quod poenae capiendae ministerium patri
 2      II,    1,   5|           oculos, miserebatque non poenae magis homines quam sceleris
 3      II,    1,   5|        animo patrio inter publicae poenae ministerium. Secundum poenam
 4      II,    4,  35|          tribunicias: auxilii, non poenae ius datum illi potestati,
 5       V,    4,  28|            posita in plano - nihil poenae recusabant ni ea ante noctem
 6       V,    5,  33| praepotente iuvene et a quo expeti poenae, nisi externa vis quaesita
 7      VI,    3,  20|      eximiae gloriae monumentum et poenae ultimae fuit. adiectae mortuo
 8      VI,    4,  26| aestimabunt patres utrum plus ante poenae an nunc veniae meriti sitis.
 9     VII,    3,  19|        foro Tarquiniensium Romanis poenae hostibus redditum. Res bello
10    VIII,    2,  8b|              Fecit tamen atrocitas poenae oboedientiorem duci militem;
11    VIII,    5,  29|     lascivia superbiaque aut bello poenae expetitae metu propinquo
12    VIII,    5,  30|       nuntiarent dictatorem avidum poenae venire, alternis paene verbis
13    VIII,    6, 37b|        plus itaque misericordia ad poenae veniam impetrandam quam
14    VIII,    6, 37b|            eius irae Tusculanis in poenae tam atrocis auctores mansisse
15      IX,    2,   9|           hanc iam ut intercalatae poenae usuram habeant. Nam quod
16    XXIV,    1,   5|           ad supplicium adiectique poenae ceteri iuxta insontes. consciorum
17    XXIV,    2,  16|      castra inruperant simul, metu poenae collem haud procul castris
18    XXIV,    6,  45|           defectio plus merita sit poenae an hic reditus veniae. Fabio
19     XXV,    2,   8|                    Huius atrocitas poenae duarum nobilissimarum in
20     XXV,    6,  30|   memorantes nec causam expetendae poenae eorum ullam Romanis esse.
21  XXVIII,    4,  19|       rebus quia tempus expetendae poenae videbatur venisse, accitum
22  XXVIII,    5,  29|           vox adversus atrocitatem poenae sed ne gemitus quidem exaudiretur.
23    XXIX,    7, 36b|      publicari poterant pigneranda poenae praebebant.~ ~37.
24    XXXI,    2,  12|           recensque noxae simul ac poenae exemplum, homines deterrere.
25    XXXI,    4,  31|       fortunam esse. an Campanorum poenae, de qua ne ipsi quidem queri
26   XXXII,    3,  23|           Hannibalis exercitu metu poenae a Romanis Philippum secuta,
27   XXXIX,    5,  50|    ambigebatur. vicit pars avidior poenae, missusque qui venenum ferret.
28    XLII,    4, 43b|      nobilis ac potens - capitalis poenae absentis eos decreto damnat.
29     XLV,    1,   5|          ne tamquam a se subtracto poenae reo iram Samothracum in