Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  59|   tribunique, monentes ne utique experiri vellet imperium, cuius vis
 2     III,    1,   2|    postea fidei ultima audere et experiri cogebat. Non tamen sustinuere
 3     III,    3,  19|          praeterito quam re ipsa experiri est melius.'~ ~20.
 4     III,    8,  56|        ut iudicium populi Romani experiri. Non ita se invidiam pertimuisse,
 5       V,    6,  43|       animos ni vis adhiberetur, experiri ultima et impetum facere
 6       V,    7,  54|         est [haec] expertis alia experiri, cum iam ut virtus vestra
 7     VII,    6, 37b|        certamine ultimo fortunam experiri statuit. Ab Suessula nuntii
 8     VII,    6,  40|        nolite adversus vos velle experiri. Qui pugnarent vobiscum
 9     XXI,    4,  34|         amicitiam malle quam vim experiri Poenorum; itaque oboedienter
10     XXI,    5,  41|          trahere ad decernendum? Experiri iuvat utrum alios repente
11   XXIII,    2,  16|        oreretur, fortunam pugnae experiri statuit. Ad tres portas
12   XXIII,    6,  45|           En, minor res est: hic experiri vim virtutemque volo. Expugnate
13    XXIV,    1,   3|     Locros paterentur nec ultima experiri vellent; iam hoc ut sibi
14    XXIV,    6,  44| inclamavit, tum demum desiliens 'experiri' inquit 'volui, fili,~ ~
15     XXV,    1,   6|  virtutis praemium petimus; modo experiri animum et virtutem exercere
16     XXV,    1,   6|          vis urbibus oppugnandis experiri virtutem? asperrima quaeque
17     XXV,    6, 27b|      fortunam navalis certaminis experiri vellet. et Marcellus, cum
18     XXV,    6,  38|        ausi estis sponte vestra, experiri libet quantum audeatis duce
19     XXX,    2,  12|     alienigenae et externi fidem experiri mallem: quid Carthaginiensi
20    XXXI,    1,   7|         sumus, segnitiam nostram experiri regem: non quinto inde mense,
21    XXXI,    6,  45| voluntate tradere urbem quam vim experiri mallent, postquam praesidio
22   XXXII,    2,  11|        auctoritate motus Charopi experiri spem oblatam statuit et,
23   XXXVI,    1,   7|      praesentis exercitusque tui experiri noluerint? quanto igitur
24   XXXVI,    2,  13|         monerent, ne vim ultimam experiri vellet. quibus ille satis
25  XXXVII,    1,   1|        audita sustulit certamen; experiri libebat, utrum plus regi
26 XXXVIII,    3,  28|        Romanis an belli fortunam experiri mallent. Metus ad omnes
27 XXXVIII,    5,  45|          terminos fatalis cladem experiri vellet, retentum admosse
28   XXXIX,    2,  26|       licentiam vocis et linguae experiri et iactare sese insectatione
29    XLIV,    1,   9| clementiamque Romanorum quam vim experiri mallent. nihil ea consilia