Lib. Cap. Par.

 1     III,    1,   1|    multitudo poscere Romae agrum malle quam alibi accipere. Aequi
 2     III,    1,   2|        Aequos quam pati hostilia malle. Si paeniteat, tutum receptum
 3     III,    2,  15|          grave iugum demeret; id malle populo Romano auctore fieri:
 4     III,    5,  37|          propalam licentiam suam malle quam omnium libertatem.~ ~
 5     III,    9,  65|        suos credere iuvenes, ita malle, si modus excedendus esset,
 6      VI,    2,  11|   consilio ferri famaeque magnae malle quam bonae esse. Et non
 7     VII,    1,   5|         latam quam inimicis eius malle, capit consilium rudis quidem
 8    VIII,    5,  31|     publica egregie gesta esset; malle, si mutare fortunam posset,
 9       X,    2,  18|      verteret, dicere Volumnius; malle frustra operam insumptam
10       X,    3,  26|    neminem omnium secum coniungi malle; et copiarum satis sibi
11     XXI,    1,   4|        alium quemquam praeficere malle ubi quid fortiter ac strenue
12     XXI,    4,  34|      doctos memorantes amicitiam malle quam vim experiri Poenorum;
13     XXI,    6,  50|         quam virorum aut armorum malle certamen facere. Nam ut
14   XXIII,    1,  10|         fore domicilium; nusquam malle quam in regno eius vivere
15    XXIV,    2,  16|      volones attineret omnes ait malle laudatos a se, dignos indignosque,
16     XXV,    4,  16|        Graccho eadem haec audire malle eos praesentisque contingere
17     XXV,    6,  30|       reverti libeat: contra, si malle obsideri pergat, quam spem
18  XXVIII,    8,  42|         istud consilium est, ibi malle decernere ubi tuae dimidio
19    XXIX,    1,   1|          qui ita animati essent, malle eos sibi iam tum fateri
20     XXX,    5,  30|     detraxisti. potest victoriam malle quam pacem animus. novi
21   XXXIV,    1,   7|   servitio debetis habere eas et malle patres vos aut viros quam
22  XXXVII,    7,  52|   expulissent, sua deinde merita malle eos ex imperatoribus suis
23    XLII,    2,  23| expositam ad iniurias Masinissae malle; perire denique semel ipsis
24    XLIV,    1,  10|  attonitus fuerat, recepto animo malle imperiis suis non obtemperatum
25     XLV,    1,   5|       Evander; sed cum veneno se malle mori quam ferro dixisset,
26     XLV,    1,   8|      tibi bellum esse quam pacem malle?' nec interrogatus nec accusatus
27     XLV,    4,  42|     populi Romani; pretium eorum malle relinquere in accipientium