Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  52|           pro manifesto parricidio merita poena adfecissent) ita verba
 2      II,    3,  27|     exprobrabant sua quisque belli merita cicatricesque acceptas.
 3      II,    3,  29|     Largius, non id tempus esse ut merita tantummodo exsolverentur;
 4     III,    8,  56|            vox audiebatur: maiorum merita in rem publicam domi militiaeque
 5      IV,    2,  15| nobilitatem, nullos honores, nulla merita cuiquam ad dominationem
 6    VIII,    1,   7|           futurique, laus an poena merita esset. 'ut me omnes' inquit, '
 7     XXI,    2,  19|     censeret aut ob nulla quemquam merita in amicitiam recipi aut
 8    XXIV,    2,   8|       vestra in me maioresque meos merita sunt ut non potiorem privatis
 9    XXIV,    6,  45|          utrum prior defectio plus merita sit poenae an hic reditus
10   XXVII,    1,  5a|      Muttine, et si quorum aliorum merita erga populum Romanum erant
11   XXVII,    4,  17|           causa, non nomen faciat. merita inde sua in duces Carthaginienses
12  XXVIII,    8,  39|      praestaremus, tamen ea vestra merita imperatorumque vestrorum
13   XXXIV,    3,  23|      agendis Romanorum in Graeciam merita extulisset - imploratos [
14   XXXIV,    3,  23|     indignatusque esset haec tanta merita sermonibus tamen aliquorum
15  XXXVII,    7,  52|            expulissent, sua deinde merita malle eos ex imperatoribus
16  XXXVII,    7,  52|          si quo possit, prout eius merita sint, senatum facturum,
17 XXXVIII,    4,  39|           non tam ob recentia ulla merita quam originum memoria. Eadem
18     XLI,    3,  24|           priorum Macedoniae regum merita erga nos fuisse, ut Philippi
19     XLI,    3,  24|       vetera et magna in nos regum merita. valeant et nunc eadem illa,
20    XLII,    1,   6|      usquam cessaturum officio. ea merita in <se> senatus fuisse,
21    XLII,    1,  12|        hercule suos honores, cuius merita in eam gentem privatim an
22    XLIV,    2,  19|         amicis impigre ferrent. ea merita populi Romani in Antiochum,
23     XLV,    2,  20|      gratulatus victoriam est; sua merita eo bello fratrisque, si
24     XLV,    2,  20|       aecum censerent quam antiqua merita, quorum ipsi testes essent.
25     XLV,    4,  39|            quibus vota nuncupavit, merita dona portans redit. pars
26     XLV,    4,  44|          gratulatus victoriam est; merita sua in eo bello commemoravit;