Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  12|       pater deum hominumque, hinc saltem arce hostes; deme terrorem
 2      II,    2,   6|          ac pro se quisque Romano saltem duce ignominias demendas
 3      II,    5,  43|     adhortatio invisi ducis, suum saltem flagitium et publicum in
 4     III,    6,  45|       cervices nostras: pudicitia saltem in tuto sit. Huic si vis
 5      IV,    6,  60| commoditas iuvaret rem familiarem saltem adquiescere eo tempore quo
 6       V,    1,   2|       servos militare, quos hieme saltem in domos ac tecta reduci
 7       V,    6,  38|        receptus esset, non deorum saltem si non hominum memores,
 8      VI,    3,  18|         ignorare voluit? numerate saltem quot ipsi sitis, quot adversarios
 9    XXII,    8,  60|         et virtutis, aut unus hic saltem adesset P. Sempronius, quem
10   XXIII,    5,  36|      Neapolim non potuerat, Cumas saltem maritimam urbem haberet,
11    XXIV,    4,  26|           se precibus, puellis ut saltem parcerent orare institit,
12    XXIV,    5,  37|         gravarentur mittere, sibi saltem darent populi concilium,
13     XXV,    1,   6|          civitatemque. pro servis saltem ad hoc bellum emptis vobis
14     XXV,    5, 22b|          obtestarenturque ut tunc saltem opem non circumsessis modo
15    XXVI,    5,  30| conscriptos ut si nequeant omnia, saltem quae compareant cognoscique
16  XXVIII,    3,  13|           ratus ut non in speciem saltem opponerentur barbarorum
17  XXVIII,    8,  40|        sim quam desiderium, aetas saltem liberet. quae enim mihi
18    XXXI,    6,  49| pugnaverit, si non militem, lixam saltem fuisse quem percunctari
19   XXXII,    2,  13|        mox futura hostium corpora saltem eripere sociorum volebat.
20   XXXIV,    1,   3|         sunt. quid honestum dictu saltem seditioni praetenditur muliebri? "
21   XXXVI,    3,  16|           Aetolos mittit, ut hanc saltem sibi operam eo bello praestarent,
22   XXXVI,    4,  22|        Aetolos praemisit, ut tunc saltem, experti regiam vanitatem,
23 XXXVIII,    6,  53|        non venerabilis, inviolata saltem senectus eorum considat?'
24     XLI,    2,   6|    nuntiabant orantes, ut urbibus saltem ++ iam enim agros deploratos
25     XLV,    4,  37|        appellaturus, si nomen hoc saltem ruborem incutere et verecundiam