Lib. Cap. Par.

  1       0, Prae,   1|             sim si a primordio urbis res populi Romani perscripserim
  2       0, Prae,   4|                                      Res est praeterea et immensi
  3       0, Prae,  11|             fallit, aut nulla unquam res publica nec maior nec sanctior
  4       I,    1,   1|             in matrimonium data.~ Ea res utique Troianis spem adfirmat
  5       I,    1,   3|            indoles in Lavinia erat - res Latina et regnum avitum
  6       I,    1,   3|     multitudine florentem iam ut tum res erant atque opulentam urbem
  7       I,    3,   9|                                  Iam res Romana adeo erat valida
  8       I,    3,   9|           haud dubie ad vim spectare res coepit. Cui tempus locumque
  9       I,    3,  12|            coniecit; averteratque ea res etiam Sabinos tanti periculo
 10       I,    3,  12|           redintegrant proelium; sed res Romana erat superior.~ ~
 11       I,    3,  13|            aut orbae vivemus." movet res cum multitudinem tum duces;
 12       I,    5,  22|           Numae morte ad interregnum res rediit. Inde Tullum Hostilium,
 13       I,    5,  22|              fere sub idem tempus ad res repetendas missi. Tullus
 14       I,    5,  22|          posse. Ab Albanis socordius res acta; excepti hospitio ab
 15       I,    5,  22|       celebrant. Tantisper Romani et res repetiverant priores et
 16       I,    5,  22|        dicturos, sed imperio subigi; res repetitum se venisse; ni
 17       I,    5,  22|           testes, uter prius populus res repetentes legatos aspernatus
 18       I,    5,  23|             agrum Albanum pergit. Ea res ab stativis excivit Mettium.
 19       I,    5,  23|             Iniurias et non redditas res ex foedere quae repetitae
 20       I,    5,  23|               monitum velim: Etrusca res quanta circa nos teque maxime
 21       I,    5,  23|              possit." Haud displicet res Tullo quamquam cum indole
 22       I,    5,  24|             satis constat, nec ferme res antiqua alia est nobilior;
 23       I,    5,  25|              gaudio, quo prope metum res fuerat. Ad sepulturam inde
 24       I,    5,  28|           duos populos divisa Albana res est, sic nunc in unum redeat."
 25       I,    5,  30|          Utrimque iniuriae factae ac res nequiquam erant repetitae.
 26       I,    5,  30|              pararent vertique in eo res videretur utri prius arma
 27       I,    5,  31|          opibus regnum Tulli ac tota res Romana esset, nuntiatum
 28       I,    6,  32|                         Mortuo Tullo res, ut institutum iam inde
 29       I,    6,  32|       Romanum fecissent repetentibus res Romanis superbe responsum
 30       I,    6,  32|      fetiales habent descripsit, quo res repetuntur. Legatus ubi
 31       I,    6,  32|            ad fines eorum venit unde res repetuntur, capite velato
 32       I,    6,  32|      impieque illos homines illasque res dedier mihi eco, tum patriae
 33       I,    6,  32|   hominibusque Priscis Latinis, quas res nec dederunt nec solverunt
 34       I,    6,  32|         solverunt nec fecerunt, quas res dari fieri solvi oportuit,
 35       I,    6,  32|            modo ab Latinis repetitae res ac bellum indictum, moremque
 36       I,    7,  36|        intervenit. Adeoque ea subita res fuit ut prius Anienem transirent
 37       I,    7,  36|           capite velato, quo in loco res acta est in comitio in gradibus
 38       I,    7,  37|          pontem incendunt. Ea quoque res in pugna terrorem attulit
 39       I,    7,  37|               et quamquam male gesta res erat nec gesturos melius
 40       I,    7,  37|               tamen, quia consulendi res non dabat spatium, ire obviam
 41       I,    8,  45|           miraculo. Habita, ut erat, res prodigii loco est, et cecinere
 42       I,    8,  46|             est declaratus. Neque ea res Tarquinio spem adfectandi
 43       I,    8,  47|          minus, eo nunc peius mutata res est quod istic cum ignavia
 44       I,    9,  50|             moratum esse, et quia ea res exemisset illum diem, postero
 45       I,    9,  51|   protraherentur, enimvero manifesta res visa iniectaeque Turno catenae;
 46       I,    9,  52|   conlaudatisque qui Turnum novantem res pro manifesto parricidio
 47       I,    9,  52|             teneantur, quo sub Tullo res omnis Albana cum colonis
 48       I,    9,  52|              foedere superior Romana res erat; ceterum et capita
 49       I,    9,  54|              quibus plerumque Gabina res superior esset, tum certatim
 50       I,    9,  54|           consilio auxilioque Gabina res regi Romano sine ulla dimicatione
 51       I,    9,  57|              indignabantur. Temptata res est, si primo impetu capi
 52       I,    9,  59|             animorum Romae tam atrox res facit quam Collatiae fecerat;
 53      II,    1,   1|        Liberi iam hinc populi Romani res pace belloque gestas, annuos
 54      II,    1,   1|             consociasset? Dissipatae res nondum adultae discordia
 55      II,    1,   2|             aufer hinc regium nomen. Res tuas tibi non solum reddent
 56      II,    1,   4|             fratribus primo commissa res est. Vitelliorum soror consuli
 57      II,    1,   4|             quibus regum asportarent res, omne id tempus cum coniuratis
 58      II,    1,   5|          quae reddi ante censuerant, res integra refertur ad patres.
 59      II,    2,   8|              credo, quia nulla gesta res insignem fecerit consulatum,
 60      II,    2,   9|         senatum invasit; adeo valida res tum Clusina erat magnumque
 61      II,    2,  12|             uni tibi et cum singulis res erit." Cum rex simul ira
 62      II,    2,  14|    oppugnatum mittit. Primo Aricinos res necopinata perculerat; arcessita
 63      II,    3,  22|             non metuentes necopinata res perculit; armorum immemores
 64      II,    3,  27|      consulem haec, sed tergiversari res cogebat; adeo in alteram
 65      II,    3,  30|            ille idem crearetur; quae res utique alienasset plebem
 66      II,    3,  31|             ut hoc magistratu egeret res publica: pax foris parta
 67      II,    4,  35|           viribus. Ac primo temptata res est si dispositis clientibus
 68      II,    4,  36|           coepti inde ludi, velut ea res nihil ad religionem pertinuisset.
 69      II,    4,  36|          consulibus. Iam praesentior res erat. Cunctantem tamen ac
 70      II,    4,  37|           auctor magis, ut fit, quam res ad praecavendum vel ex supervacuo
 71      II,    4,  37|           primo discurrentes ad suas res tollendas in hospitia perculit;
 72      II,    5,  45|             clamoribus agunt. Matura res erat; tergiversantur tamen.
 73      II,    5,  46|            desperandum esse facinus. Res aliter longe evenit; nam
 74      II,    5,  47|            consules nuntiis quo loco res essent, conglobati ad praetorium
 75      II,    5,  48|          bellum cum Veientibus fuit; res proxime formam latrocinii
 76      II,    5,  48|     eludentes. Ita neque omitti tota res nec perfici poterat; et
 77      II,    5,  48|          sumptu gerere in animo est; res publica et milite illic
 78      II,    5,  49|         aliud quam in populationibus res fuit, non ad praesidium
 79      II,    5,  50|             ex opulentissima, ut tum res erant, Etrusca civitate
 80      II,    5,  50|           ipsi orbem colligere, quae res et paucitatem eorum insignem
 81      II,    5,  51|              momento superior Romana res fuit, meliorem tamen militem,
 82      II,    5,  53|             praeter suas reciperatas res potiti sunt. Missus tamen
 83      II,    5,  56|         comitiis fierent. Haud parva res sub titulo prima specie
 84      II,    5,  56|             principum adduci posset, res tamen suo ipsa molimine
 85      II,    5,  60|           comitia tributa efficiunt, res maior victoria suscepti
 86      II,    5,  63|           agrestium cognitum est. Ea res maturam iam seditionem ac
 87      II,    5,  63|              in urbem Antium, ut tum res erant opulentissimam, acti.
 88      II,    5,  64|        praeda rediret. Et in Volscis res publica egregie gesta cum
 89      II,    5,  65|     conclamant se ituros clamoremque res est secuta. Fixis in terram
 90     III,    1,   2|           Romanus excellat, commissa res sit; Aequos populationibus
 91     III,    1,   3|        pertulerint. Necopinata etiam res plus trepidationis fecit,
 92     III,    1,   3|           invenit. Ab altero consule res gesta egregie est; qui,
 93     III,    1,   4|              daretur videret ne quid res publica detrimenti caperet.
 94     III,    1,   6|             ipsi Hernici cum Latinis res suas tutarentur; urbem Romanam
 95     III,    1,   6|   expeditiones quas in tanto tumultu res poscebat, sed vix ad quietas
 96     III,    2,   9|                                  Sic res Romana in antiquum statum
 97     III,    2,   9|            rediit, secundaeque belli res extemplo urbanos motus excitaverunt.
 98     III,    2,  10|        consuli triumphus; sed dilata res est, tribuno de lege agente;
 99     III,    2,  10|           aliquot dies cum in senatu res tum apud populum est; cessit
100     III,    2,  10|             et Aequos, etsi abscisae res sint, reficere exercitus;
101     III,    2,  10|            esse, nisi dum in integro res sit, dum domi, dum togati
102     III,    2,  16|                             Dilucere res magis patribus atque consulibus.
103     III,    3,  19|     consilium et modum adhibendo ubi res posceret priores erant.
104     III,    3,  19|              sum creatus, male gesta res publica est, peius multo
105     III,    3,  22|     consulibus principio anni statim res turbulentae. Instigabant
106     III,    3,  24|           ire non auderet, omnes eae res in unum congruentes haud
107     III,    3,  24|       negabant. Ita extracta utraque res in consulum adventum est.
108     III,    3,  24|             petentibus data. Census, res priore anno incohata, perficitur,
109     III,    3,  25|          inire. Hoc intervalli datum res tranquillas in urbe fecit.
110     III,    3,  25|            iniurias et ex eo foedere res repetitum. Eos Aequorum
111     III,    4,  27|           magis apti quam proelio si res ita tulisset, legiones ipse
112     III,    4, 31a|           sui nequiquam aucti, si ea res aeque suo biennio iaceret
113     III,    4, 31a|          vendiderunt. Invidiae tamen res ad exercitum fuit, eademque
114     III,    5,  33|         luxuriavere; eo citius lapsa res est repetitumque duobus
115     III,    5,  37|         ferre agere plebem plebisque res, cum fortuna, qua quidquid
116     III,    6,  38|      decemviros vocantis, velut nova res, quia intermiserant iam
117     III,    6,  40|           reperirent nec quo evasura res esset cernerent, C. Claudi,
118     III,    6,  41|             plebem: si leniter ducta res sine populari strepitu ad
119     III,    6,  42|            militiae quam domi melius res publica administrata est.
120     III,    7,  49|           postremo vocari iussit. Ea res, quod magnae parti patrum
121     III,    7,  52|       potestate redigi in concordiam res nequeant. Via Nomentana,
122     III,    7,  53|            revocandam componendasque res, decemviris quoque ab ira
123     III,    8,  57|         tulere parvi ponderis, prout res haud opulentae erant colebanturque
124     III,    8,  62|      quemadmodum' inquit, 'in Algido res gesta sit, arbitror vos,
125     III,    8,  63|             sociorum sicut in Algido res, sed suas Romanus populationibus
126     III,    9,  68|              tecta. At enim communis res per haec loco est peiore;
127     III,    9,  68|           est. Quid tandem? Privatae res vestrae quo statu sunt?
128      IV,    1,   2|              essent. Quas quantasque res C. Canuleium adgressum!
129      IV,    1,   4|           fuit. Quid postea? Nullane res nova institui debet? Et
130      IV,    1,   6|            consules processissent et res a perpetuis orationibus
131      IV,    1,   6|              consilia eo deducta est res, ut tribunos militum consulari
132      IV,    2,  7b|           cum sine curuli magistratu res publica esset, coiere et
133      IV,    2,   9|         memores ad suum tendere. Cum res peragi intra parietes nequisset,
134      IV,    2,  10|            Ardeae turbatas seditione res principibus eius motus securi
135      IV,    2,  12|          externum; quo si adgravatae res essent, vix ope deorum omnium
136      IV,    2,  13|           coempto, quae, credo, ipsa res ad levandam publica cura
137      IV,    2,  13|           consularia instabant; quae res eum necdum compositis maturisve
138      IV,    2,  13|        minime opportunus vir novanti res; collega additur ei Agrippa
139      IV,    2,  13|              seu refectus seu, quoad res posceret, in incertum creatus;
140      IV,    2,  13|              praefecto annonae tanta res ad senatum deferretur, quae
141      IV,    4,  24|                                   Ea res aliquanto exspectatione
142      IV,    4,  25|    prohibendo consularia comitia cum res prope ad interregnum perducta
143      IV,    4,  25|       agitata. Ibi prolatae in annum res decretoque cautum ne quod
144      IV,    4,  25|            causa liceret. Parva nunc res et vix serio agenda videri
145      IV,    4,  27|             belli ministeria, ne qua res qua eguissent in castris
146      IV,    4,  27|           excivit. Ubi praesenti ope res egebant, consul nec animo
147      IV,    4,  30|             impetraverunt: Volscorum res, super acceptam in Algido
148      IV,    4,  30|          fetiales prius mittendos ad res repetendas censuere. Cum
149      IV,    4,  30|             patrum iurati repeterent res, verba sunt audita. Controversia
150      IV,    5,  37|          Fabius Vibulanus. Peregrina res, sed memoria digna traditur
151      IV,    5,  37|             indicium primum fuit quo res inclinatura esset, excitatior
152      IV,    5,  40|           fideque, qua una hoc bello res publica stetit, dicenda
153      IV,    5,  41|               nec Volscorum meliores res esse credere quam populi
154      IV,    5,  41|      dictatoris alterius Mam. Aemili res prospere gesserat, totam
155      IV,    5,  43|             senatus consultum fieri, res publica a consulibus ad
156      IV,    5,  43|          opibus quin obruatur Romana res resisti posse. Quin illi,
157      IV,    6,  45|        bellum proficiscerentur, unus res Romae curaret, certamen
158      IV,    6,  47|        biennium tranquillae externae res, discordia domi ex agrariis
159      IV,    6,  50| intercederent consularibus comitiis, res ad interregnum rediit. Victoria
160      IV,    6,  53|      resistendi collegae. Itaque cum res diu ducta per altercationem
161      IV,    6,  53|         militum certaret. Plusque ea res quam prope sollemnis militum
162      IV,    6,  55|          caesos. Ea adversa civitati res vires tribuniciae actioni
163      IV,    6,  56|            tumultu maiore etiam quam res erat nuntiantur Romam, senatus
164      IV,    6,  56|       promiscui honores, communicata res publica esset, tum se animadversuros
165      IV,    6,  57|            paterentur. Tum quoque si res sineret, libenter se daturum
166      IV,    6,  58|              per legatos fetialesque res repeti coeptae. Quibus venientibus
167      IV,    6,  58|              laborarent Veientes, ne res ab iis repeterentur; tantum
168      IV,    6,  58|             qui legatis repetentibus res, ni facesserent propere
169       V,    1,   1|          regem creavere. Offendit ea res populorum Etruriae animos,
170       V,    1,   1|        habebat. Romanis etsi quietae res ex Etruria nuntiabantur,
171       V,    1,   2|            esset, hibernacula etiam, res nova militi Romano, aedificari
172       V,    1,   2|               iam diu nullam novandi res causam invenientibus, Romam
173       V,    1,   2|              anni cedere ac domos ac res invisere suas. Quam putarent
174       V,    1,   4|        abesse. An si ad calculos eum res publica vocet, non merito
175       V,    1,   4|               hodieque id moliuntur; res repetentes legatos nostros
176       V,    1,   5|           cura? Brevis enim profecto res est, si uno tenore peragitur
177       V,    1,   5|          auxiliis patiuntur? Ut nunc res se habet, irati sunt, oderunt,
178       V,    1,   5|           civium nolit? Videte, quot res, quam inutiles sequantur
179       V,    1,   6|          victoria frui, sed si etiam res lentior sit, pati taedium
180       V,    2,   8|               Nec Veiis melius gesta res, quod tum caput omnium curarum
181       V,    2,   8|       placuit. Acta deinde in senatu res est certatumque inter collegas
182       V,    2,  11|       occiperent, quia stare diutius res publica his manentibus in
183       V,    3,  16|        suscepta nec in longum dilata res est. A. Postumius et L.
184       V,    3,  16|             Biduum ad recognoscendas res datum dominis; tertio incognita -
185       V,    4,  23|          adiuvari consiliis potuerat res ducem M. Furium, maximum
186       V,    4,  25|       sententiam traxerant --, nulla res alia manibus temperare plebem
187       V,    4,  25|        aerarium detulerunt. Grata ea res ut quae maxime senatui unquam
188       V,    4,  26|           Differendo deinde elanguit res, et Camillo quem adversarium
189       V,    4,  27|         variatis, longius solito ubi res dedit progressus, inter
190       V,    4,  28|           ubi ira magis quam virtute res geritur, ad perniciem hostium
191       V,    5,  31|          Cornelius suffectus; - quae res postea religioni fuit quia
192       V,    5,  32|              bello, ea condicione ut res populo Romano redderent
193       V,    6, 35b|          Romanis eos bello quoque si res cogat tuendos esse; sed
194       V,    6,  38|  subsidiariis repleri placuit, eaque res ut initium pavoris ac fugae,
195       V,    6,  40|          statuerant exitio, cum ipsa res speciesque miserabilis erat,
196       V,    6,  44|           huc processisse putet; sed res ac periculum commune cogit
197       V,    6,  46|           qui ductu auspicioque eius res prospere gesserant; et Caedicius
198       V,    6,  47|             tamen abstinebatur. Quae res saluti fuit; namque clangore
199       V,    6,  48|         Gallorum conloquio transacta res est, et mille pondo auri
200       V,    7,  51|        deinceps annorum vel secundas res vel adversas; invenietis
201       V,    7,  51|             essemus. Adversae deinde res admonuerunt religionum.
202       V,    7,  52|         praetermissum est. Modo quae res post prodigium Albani lacus
203       V,    7,  53|          piaculis expiari posse; sed res ipsa cogit vastam incendiis
204      VI,    1,   1|              quinque libris exposui, res cum vetustate nimia obscuras
205      VI,    1,   1|             urbs esset, non placuit; res ad interregnum rediit. Cum
206      VI,    1,   5|          accisas a Camillo Volscorum res possessionis haud ambiguae.
207      VI,    1,   5|             ut renovarentur auspicia res ad interregnum rediit. Interreges
208      VI,    2,  6b|                                      Res ad Camillum tribunum militum
209      VI,    2,   8|         ceteram aciem. Iam inclinata res erat, sed turba hostium
210      VI,    2,  10|        innoxiae multitudini redditae res oppidumque cum praesidio
211      VI,    2,  10|          anno ab Latinis Hernicisque res repetitae quaesitumque cur
212      VI,    3,  12|         ductu atque auspicio accisae res erant, Volscorum exercitus
213      VI,    3,  14|              omnia turbanda consilii res. fundum in Veienti, caput
214      VI,    3,  14|         quoque publicam avertant; ea res si palam fiat, exsolvi plebem
215      VI,    3,  16|         iamque haud procul seditione res erat; cuius leniendae causa
216      VI,    3,  19|       perniciosis consiliis M. Manli res publica detrimenti capiat.
217      VI,    4,  22|             sensibus, et civiles iam res haud magnopere obeuntem
218      VI,    4,  23|           dimicationis fortunam ulla res praeterquam unius viri consilium
219      VI,    4,  25|             in tam praecipitem casum res publica esset; et cum in
220      VI,    4,  25|             fortuna in Volscis gesta res esset, adversae pugnae fugaeque
221      VI,    4,  27|           Regillensis, coeptaque iam res morte Postumi, quia collegam
222      VI,    5,  30|            temeritate atque inscitia res; quidquid superfuit Fortunae
223      VI,    5,  30|             deinde, postquam quietae res ex Volscis adferebantur
224      VI,    5,  32|   debitoribus dato, postquam quietae res ab hostibus erant, celebrari
225      VI,    5,  36|         oppugnare adorti sunt; eaque res Tusculanis, veteribus sociis,
226      VI,    5,  36|            in maiore discrimine domi res vertebantur. nam praeter
227      VI,    5,  38|              ita suspensa de legibus res ad novos tribunos militum
228      VI,    5,  38|           consedisset atque ageretur res solito primum certamine
229      VI,    5,  39|     antiquabant; et perfecta utraque res esset, ni tribuni se in
230      VI,    5,  40|      Quirites, ferret? nunquamne vos res potius quam auctores spectabitis
231      VI,    5,  42|              dubii, quietae externae res Romanis essent, fama repens
232      VI,    5,  42|             prope secessionem plebis res terribilesque alias minas
233     VII,    1,   2|            ludi quoque scenici, nova res bellicoso populo - nam circi
234     VII,    1,   2|          omnia, et ea ipsa peregrina res fuit. Sine carmine ullo,
235     VII,    1,   2|          motus erant. Accepta itaque res saepiusque usurpando excitata.
236     VII,    1,   2|     fabularum ab risu ac soluto ioco res avocabatur et ludus in artem
237     VII,    1,   2|        appareret quam ab sano initio res in hanc vix opulentis regnis
238     VII,    1,   3|              digna etiam per se visa res propter quam dictator crearetur.
239     VII,    1,   5|            ipsi etiam adulescenti ea res honori fuit et, cum eo anno
240     VII,    1,   6|             senatus, cum fetiales ad res repetendas nequiquam misisset,
241     VII,    1,   6|          esset, perinde ut evenisset res, ita communicatos honores
242     VII,    1,   7|              ductu C. Sulpici legati res per occasionem gesta egregie
243     VII,    1,   7|          Multum ab spe adeundi valli res Hernicis afuit; adeo turbatis
244     VII,    1,   8|            primores duorum populorum res geritur; quidquid hinc aut
245     VII,    1,   8|         vires pares quae superaverit res facile dictu est, nisi quod
246     VII,    2,  11|         hostem duce consule contenta res publica esset, Gallicus
247     VII,    2,  11|             dictatore tum ab consule res gesta est. Et consul alter
248     VII,    2,  12|            ex somno excitatis subita res et nocturnus pavor praebuit,
249     VII,    2,  12|              Quo praesidio cum fulta res Romana esset, levius fuit
250     VII,    2,  12|       placebat, quando nulla cogeret res, fortunae se committere
251     VII,    2,  13|             tua populique Romani, et res et gloria est integra; quamquam
252     VII,    2,  13|               Utcumque enim se habet res, te de nostra virtute dubitasse
253     VII,    2,  14|      Tulliumque secreto quaenam haec res sit aut quo acta more percontatur.
254     VII,    2,  14|            haud procul iusto proelio res erat, ni celeriter diremptum
255     VII,    2, 17a|            Fabius bello retinebatur, res ad interregnum redit.~ ~
256     VII,    3,  19|            poenae hostibus redditum. Res bello bene gestae ut Samnites
257     VII,    3,  21|         dictator magistratu abisset, res ad interregnum rediit. Infestam
258     VII,    4,  24|           cum Latino Sabinoque hoste res est, quem victum armis socium
259     VII,    4,  25|        apparatu moritur; redieratque res ad Camillum, cui unico consuli,
260     VII,    4,  26|          legionibus utrimque effusis res geritur. Camillus laetum
261     VII,    4,  26|              iunxit castra. Ibi quia res trahi segnitia Graecorum
262     VII,    4,  26|              nulla memorabilis gesta res; nec illi terra nec Romanus
263     VII,    4,  27|         otium esset, ne nimis laetae res essent, pestilentia civitatem
264     VII,    4,  27|         senatui fuit. Levatae maxime res, quia tributo ac dilectu
265     VII,    4,  28|            dies esset, traduntur; et res haud ulla insigni ad memoriam
266     VII,    5,  32|           curis patres fetialibus ad res repetendas missis, belloque,
267     VII,    5,  33|              ferociam augebant novae res gestae et paucos ante dies
268     VII,    5,  35|              egueritis. Cum eo hoste res est, qui hesterno die delendi
269     VII,    5,  35|         necesse est; in eo enim loco res sunt nostrae ut vobis ego
270    VIII,    1,  8a|           stetit ad hanc diem Romana res, solvisti meque in eam necessitatem
271    VIII,    1,  8a|        nostro delicto plectemur quam res publica tanto suo damno
272    VIII,    2,   9|            ardore animorum gerebatur res; deinde ab laevo cornu hastati
273    VIII,    2,  11| debellatumque est; adeo enim accisae res sunt ut consuli victorem
274    VIII,    2,  12|              cuius ductu auspicioque res gestae erant, in deditionem
275    VIII,    2, 13a|               quo insignitius omissa res Aemilio, superioris anni
276    VIII,    2, 13a|      equestres eis, rara illa aetate res, in foro ponerentur.~ ~
277    VIII,    3,  17|            vitio contactis auspiciis res ad interregnum rediit. ab
278    VIII,    3,  18|        fecerit; sicut proditur tamen res, ne cui auctorum fidem abrogaverim,
279    VIII,    3,  18|           quaesitum est. prodigii ea res loco habita captisque magis
280    VIII,    4,  21|                      Cum ipsa per se res anceps esset, prout cuiusque
281    VIII,    4,  22|             fetialibus Palaepolim ad res repetendas missis cum relatum
282    VIII,    4,  23|        iactata; tamen ad interregnum res redit, dilatisque alia atque
283    VIII,    5,  25|              tempore etiam in Samnio res prospere gesta. tria oppida
284    VIII,    5,  27|               deformis suapte natura res cum speciem iniuriae magis
285    VIII,    5,  27|             rem mittuntur. repentina res quia quam causam nullam
286    VIII,    5,  29|    Samnitibus sese coniungeret. quae res sicut eo anno sermonibus
287    VIII,    5,  29|               et quamquam [non] nova res erat, tamen tanta cura patres
288    VIII,    5,  29|       proelio uno accidit Vestinorum res, haudquaquam tamen incruento
289    VIII,    5,  30|               si adfuisset dictator, res melius geri potuerit; non
290    VIII,    5,  30|             quibusdam annalibus tota res praetermissa est. magister
291    VIII,    5,  31|               furere quod se absente res publica egregie gesta esset;
292    VIII,    5,  32|           mihi turbatis religionibus res publica in discrimen committenda
293    VIII,    5,  36|              sensit peritus dux quae res victoriae obstaret: temperandum
294    VIII,    6, 37b|            Romanis fuisse. nec tamen res ulla memorabilis acta; ager
295    VIII,    6,  39|             demum proelium Samnitium res ita infregit, ut omnibus
296    VIII,    6,  39|            Romam mitterentur quaeque res per fetiales ex foedere
297      IX,    1,   1|           ubi legati qui ad dedendas res missi erant pace infecta
298      IX,    1,   1|              ad necessitatem dedendi res quae ab nobis ex foedere
299      IX,    1,   1|        potuit quam quod nos fecimus? res hostium in praeda captas,
300      IX,    1,   1|             quibus non suae redditae res, non alienae accumulatae
301      IX,    1,   3|        facile receptura vires Romana res esset, bellum differre;
302      IX,    1,   5|            obsidibus, ubi precatione res transigitur, per quem populum
303      IX,    1,   5|              ubi, si ex foedere acta res esset, praeterquam duorum
304      IX,    2,  7b|              magistratuum eius anni, res ad interregnum rediit. Interreges
305      IX,    2,   9|            dedantur quam quia ita se res habeat dicere, quis adeo
306      IX,    2,   9|            erat; interea in indutiis res fuisset, donec ab Roma legati
307      IX,    3, 12b|      Caudinas legiones. Distendit ea res Samnitium animos, quod nec
308      IX,    3,  15|         Cursore magistro equitum eas res ad Caudium atque inde Luceriam
309      IX,    3,  16|            erat vir quo magis innixa res Romana staret. Quin eum
310      IX,    4,  17|           per omnia humana maxime in res bellicas potens; ea et singula
311      IX,    4,  18|           non intellegunt se hominis res gestas, et eius iuvenis,
312      IX,    4,  19|           foederibus vetustis iuncta res Punica Romanae esset et
313      IX,    5,  20|       Nerulum vi captum. Et postquam res Capuae stabilitas Romana
314      IX,    5,  26|            diu proditoribus impunita res fuit. Haud procul inde exercitus
315      IX,    5,  26|          esset, haudquaquam neglecta res: quaestiones decretae dictatoremque
316      IX,    5,  26|            versa Romam interpretando res: non nominatim qui Capuae
317      IX,    5,  26|           iis enim ab senatu mandata res est - rei facti adversus
318      IX,    5,  26|  multiplicatis summis honoribus post res tot domi belloque gestas,
319      IX,    6,  29|            adigit, arma quaeque alia res poscit summa industria parat;
320      IX,    6,  31|      incautos invadit. Et primo nova res trepidationem fecit, dum
321      IX,    7,  32|          absumit nec prius inclinata res est quam secunda acies Romana
322      IX,    7,  37|              ubicumque pugnatum est, res Romana superior fuit. Itaque
323      IX,    8,  39|      tantoque irarum certamine gesta res est ut ab neutra parte emissa
324      IX,    8,  41|         indutiarum fuit. Tranquillas res iam Etruscis turbavit repentina
325      IX,    8,  41|           magis quam gladiis geritur res; umbonibus incussaque ala
326      IX,    8,  42|      exercitum reduxit. Itaque ei ob res tam feliciter gestas, sicut
327      IX,    8,  42|            confligit. Minime ambigua res fuit; fusi hostes atque
328      IX,    8,  45|            foedere fetiales venerant res repetitum, temptationem
329       X,    1,   4|            clades Romam maiorem quam res erat terrorem excivit; nam
330       X,    1,   6|       consulibus satis pacatae foris res fuere: Etruscum adversae
331       X,    1,   6|              Etruscum adversae belli res et indutiae quietum tenebant;
332       X,    1,   6|         Tamen ne undique tranquillae res essent, certamen iniectum
333       X,    1,   7|         plebeiorum ductu et auspicio res geri coeptae sint; numerarentur
334       X,    2,  10|           confirmant. Nec aspernanda res visa neque incaute credenda.
335       X,    2,  13|      constantior quam velint humanae res videatur. Et se gloriae
336       X,    2,  14|              discrimen evasura esset res, et ipsi acie iusta maluerunt
337       X,    2,  18|           Volumni? ut sese in Samnio res habent? quae te causa ut
338       X,    2,  18|        induxit?" Volumnius in Samnio res prosperas esse ait, litteris
339       X,    3,  20|           accitique edicto domini ad res suas noscendas recipiendasque
340       X,    3,  24|        Fabius plus poterat, revocata res ad populum est. In contione,
341       X,    3,  26|            sortem tueretur. Constare res incipit ex eo tempore quo
342       X,    3,  27|         donis, ut subinde ut quaeque res nova decreta esset exploratum
343       X,    3,  27|            adeo aequis viribus gesta res est ut, si adfuissent Etrusci
344       X,    3,  29|             Romani duce amisso, quae res terrori alias esse solet,
345       X,    3,  30|            ab Cn. Fulvio propraetore res ex sententia gesta et praeter
346       X,    3,  30|          Volumnius in Samnio interim res gerit Samnitiumque exercitum
347       X,    4,  33|              tumultuosior etiam quam res erant, perlata Romam coegit
348       X,    4,  36|         visum; adeo facile inclinata res repulsique a castris hostes,
349       X,    4,  36|              deinde, ne diriperentur res, orbem armatorum sarcinis
350       X,    4,  36|         Interamnam edicto dominis ad res suas noscendas recipiendasque
351       X,    4, 37a|         civitates imposita. Ob hasce res gestas consul cum triumphum
352       X,    4, 37a|         triumphanti futuros. Iactata res ad populum est vocatusque
353       X,    5, 37b|      compulsum: ab Atilio in Etruria res gestas eumque triumphasse.
354       X,    5, 37b|             in Samnio et ad Luceriam res gessisse scribit traductumque
355       X,    5,  39|             quo in maiore discrimine res vertebatur, in Aquiloniam
356       X,    5,  39|        tunicarum fulgentem aciem ubi res ferro geratur cruentari.
357       X,    5,  41|        colligerentur animi transacta res esset, lentiorem fore munitae
358       X,    5,  43|            consule ad Cominium gesta res. Prima luce ad moenia omnibus
359       X,    5,  43|     moraretur manumque, si forte ita res posceret, conferret, modo
360       X,    5,  43|    missilibus sed comminus gerebatur res et qui aegre successerant
361       X,    5,  43|              sic ad Aquiloniam gesta res; in medio inter duas urbes
362       X,    5,  44|         altera parte feliciter gesta res. uterque ex alterius sententia
363       X,    5,  44|             visum, quo magis fractae res Samnitium essent, eo pertinacius
364       X,    5,  45|             Etruriam attinebat, acta res esset, ni Faliscos quoque,
365       X,    5,  45|             ut fetiales mittendos ad res repetendas censerent; quibus
366       X,    5,  47|              anno coronati primum ob res bello bene gestas ludos
367     XXI,    1,   3|         Hasdrubalis locum haud dubia res fuit quin[am successurus
368     XXI,    1,   3|              se accersierat, actaque res etiam in senatu fuerat.
369     XXI,    1,   4|             Nunquam ingenium idem ad res diversissimas, parendum
370     XXI,    1,   6|              legatos in Hispaniam ad res sociorum inspiciendas, quibus
371     XXI,    1,   6|               Tunc relata de integro res ad senatum est; alii provincias
372     XXI,    1,  10|              pulsi, ad vos venerunt. Res ex foedere repetuntur; publica
373     XXI,    1,  10|        dedant, tertiam legationem ad res Saguntinis reddendas decerno."~ ~
374     XXI,    1,  12|        Postulabatur autem, redderent res Turdetanis traditoque omni
375     XXI,    2,  18|         exprimitur et ut a confessis res extemplo repetuntur. Ego
376     XXI,    2,  19|              verborum disceptationis res esset, quid foedus Hasdrubalis
377     XXI,    4, 32b|              ferri solent, praecepta res erat, tamen ex propinquo
378     XXI,    4,  33|        hostes. Utraque simul obiecta res oculis animisque immobiles
379     XXI,    4,  36|               miranti Hannibali quae res moraretur agmen nuntiatur
380     XXI,    4,  36|           locum visendum. Haud dubia res visa quin per invia circa
381     XXI,    6,  49|          adventum eius terra marique res gestae. Viginti quinqueremes
382     XXI,    6,  50|           quibusdam volentibus novas res fore. Ob haec consuli nihil
383     XXI,    6,  55|             levis armatura est, quae res effecit ut equitatus Romanus
384     XXI,    7,  59|             est. Primo concursu adeo res Romana superior fuit ut
385     XXI,    7,  61|        occursurus, postquam perditas res ad Cissim amissaque castra
386     XXI,    7,  61|           quod ferme fit ut secundae res neglegentiam creent, equite
387     XXI,    7,  61|               nec obsessos alia ulla res quam iniqua oppugnantibus
388     XXI,    7,  62|            iussus, si in decem annos res publica eodem stetisset
389     XXI,    7,  63|            patribus indecorus visus. Res per summam contentionem
390     XXI,    7,  63|              in provinciam abiit. Ea res ubi palam facta est, novam
391    XXII,    1,   3|             erat, tum vero, postquam res sociorum ante oculos prope
392    XXII,    1,   4|       Romanis subita atque improvisa res fuit, quod orta ex lacu
393    XXII,    1,   6|             montes campique perditas res stratamque ostendere foede
394    XXII,    2,  10|        iubeatisne haec sic fieri? Si res publica populi Romani Quiritium
395    XXII,    2,  12|       Sempronique simili futura sibi res esset ac tum demum edocti
396    XXII,    2,  13|           potiendae copiam fore, cum res maior quam auctores esset,
397    XXII,    2,  14|            Modo C. Lutatio quae alia res quam celeritas victoriam
398    XXII,    2,  14|   congrediaris. Audendo atque agendo res Romana crevit, non his segnibus
399    XXII,    2,  14|            ac si militaris suffragii res esset, haud dubie ferebant
400    XXII,    3,  21|           inquieta avidaque in novas res sunt ingenia, Mandonius
401    XXII,    3,  22|      ignorantem, monet quo statu sit res: metum continuisse ad eam
402    XXII,    3,  22|        perfugiumque novas volentibus res; itaque quos metus non teneat
403    XXII,    4,  23|             fuerat. Accesserant duae res ad augendam invidiam dictatoris,
404    XXII,    4,  25|              fugasse hostes. Quas ob res, si antiquus animus plebei
405    XXII,    4,  28|            prospere ante paucos dies res gesta; sed exorti repente
406    XXII,    5,  31|             qui pro dictatore esset; res inde gestas gloriamque insignem
407    XXII,    5,  32|         populumque facturum si omnes res Neapolitanorum suas duxissent,
408    XXII,    5,  33|             abdicare, ad interregnum res rediit.~ ~34.
409    XXII,    6,  38|              se, quae consilia magis res dent hominibus quam homines
410    XXII,    6,  39|             facturum et ubi extemplo res verba sequitur? Atqui si
411    XXII,    6,  39|            modum excesserim; sed ita res se habet: una ratio belli
412    XXII,    6,  39|            quae fuit futuraque donec res eaedem manebunt, immutabilis
413    XXII,    7,  51|                Hannibali nimis laeta res est visa maiorque quam ut
414    XXII,    8,  61|  superioribus cladibus fuerit vel ea res indicio [est quod fides
415   XXIII,    1,   2|            Is cum eo forte anno, quo res male gesta ad Trasumennum
416   XXIII,    1,   2|         ratus per occasionem novandi res magnum ausuram facinus ut,
417   XXIII,    1,   3|            habendus est. Itaque duae res simul agendae vobis sunt,
418   XXIII,    1,   5|              cum Samnite aut Etrusco res est ut quod a nobis ablatum
419   XXIII,    1,   6|         seniorum per paucos dies est res. Postremo vicit sententia
420   XXIII,    1,   9|          horti abiecit et, quo minus res suspecta esset, se ipse
421   XXIII,    2,  11|             faxitis, Romani, vestrae res meliores facilioresque erunt
422   XXIII,    2,  11|          erunt magisque ex sententia res publica vestra vobis procedet
423   XXIII,    2,  11|              Senatus decrevit ut eae res divinae supplicationesque
424   XXIII,    2,  11|              ei senatus datus esset, res gestas in Italia a fratre
425   XXIII,    2,  12|        antiquae desiderium ulla alia res quam pax nova finiet. Itaque
426   XXIII,    2,  12|             possunt laeta esse, quia res bello bene gestae, si volumus
427   XXIII,    2,  13|              marique magis prosperae res nostrae visae sunt quam
428   XXIII,    2,  14|             in discrimine sit Nolana res: agrum Hannibalis esse et
429   XXIII,    2,  15|              sollicitum cura novandi res praetor cernebat. Ceterum
430   XXIII,    2,  16|         victoria fuit, ingens eo die res ac nescio an maxima illo
431   XXIII,    3,  18|           modico imposito, ne omissa res videretur, in hiberna Capuam
432   XXIII,    3,  23|          immiscuit privatas agentium res, tempus hoc sedulo terens
433   XXIII,    3, 24a|             patres possent quo statu res publica esset consiliaque
434   XXIII,    4, 24b|                              Cum eae res maxime agerentur, nova clades
435   XXIII,    4, 24b|         oppressa erat, tamen ceterae res, quia nihil dissipatum fuga
436   XXIII,    4,  27|      exercitum duceret, quae volgata res per Hispaniam omnium ferme
437   XXIII,    4, 30a|               movissetque in Sicilia res, nisi mors, adeo opportuna
438   XXIII,    5,  31|         annum ob egregie in praetura res gestas creari volebant,
439   XXIII,    6,  40|                       Et in Sardinia res per T. Manlium praetorem
440   XXIII,    6,  41|          fugiens, ut super adflictas res necem quoque filii audivit,
441   XXIII,    6,  45|         lingua iactabatis. En, minor res est: hic experiri vim virtutemque
442   XXIII,    6,  48|        quamque prosperas in Hispania res gessissent; sed pecuniam
443   XXIII,    6,  49|       conduxerunt privataque pecunia res publica administrata est.
444   XXIII,    6,  49|              Hispania quam in Italia res gestae.~ ~
445    XXIV,    1,   1|             levissimus quisque novas res novamque societatem mallent
446    XXIV,    1,   6|            haud dubie ad defectionem res spectabat, legatique ad
447    XXIV,    2,   8|          ipso ac tantum incohantibus res annus circumagitur. quoniam
448    XXIV,    2,  11|           milia aut cui postea tanta res esset facta, nautam unum
449    XXIV,    2,  14|    insidiarum metu vera virtute geri res posset. qui caput hostis
450    XXIV,    2,  15|             magis Romanum impediebat res quam capita hostium pretia
451    XXIV,    2,  15|             iterum in dubium adducta res. cum utrimque duces, Romanus
452    XXIV,    2,  16|   ministrabant vescebanturque. digna res visa ut simulacrum celebrati
453    XXIV,    3,  18|                     Nec minore animo res Romana domi quam militiae
454    XXIV,    3,  19|          Nola teneret necdum securae res ab Hannibale essent, se
455    XXIV,    3,  19|    abscedendumque inde censebat, cum res maiores instarent; Marcellus
456    XXIV,    3,  20|            portas circaque muros qua res postulabat stationibus,
457    XXIV,    4,  22|          portas, non separantem suas res a publicis sed strictis
458    XXIV,    4,  22|      consulitis, ne libera efferatur res <publica>.'~ ~23.
459    XXIV,    4,  23|              est. secutae et ceterae res hanc inclinationem animorum
460    XXIV,    4,  23|        obversarentur tamquam novandi res aliquam occasionem quaerentes,
461    XXIV,    4,  23|          Hannibalem inituros. facile res impetrata; abire enim duces
462    XXIV,    4,  24|          illud esse tempus occupandi res, dum turbata omnia nova
463    XXIV,    4,  28|       tenderent nec procul seditione res esset, Apollonides, principum
464    XXIV,    4,  28|           fore; si alii alio trahant res, non inter Poenos Romanosque
465    XXIV,    4,  28|            consulere. cum saepe acta res esset magnis certaminibus,
466    XXIV,    4,  29|           iam diu cupiebant, novandi res occasio data est, et hi
467    XXIV,    4,  33|          eorum ad quos venerint manu res Syracusana esset, tum reverterentur.
468    XXIV,    4,  34|        habuisset tanto impetu coepta res fortunam, nisi unus homo
469    XXIV,    5,  36|           exercitum ac praesens suas res foventibus adderet animos.
470    XXIV,    6,  40|             subvectum; deinde, ut ea res tardior spe fuerit, ad Oricum
471    XXIV,    6,  41|         eodem anno in Hispania varie res gestae. nam priusquam Romani
472    XXIV,    6,  42|            occisi. cum tam prosperae res in Hispania essent, verecundia
473    XXIV,    6,  45|         defectionem Arpos; tum, quia res Romana contra spem votaque
474    XXIV,    6,  45|             deserta ab sociis Romana res foederibus Punicis omnia
475    XXIV,    6,  47|             forti ac fideli persaepe res publica usa est. cum consul
476    XXIV,    6,  48|            Cornelii, cum in Hispania res prosperae essent multosque
477     XXV,    1,   1|       variabant secundae adversaeque res non fortunam magis quam
478     XXV,    1,   1|        publicam querimoniam excessit res. incusati graviter ab senatu
479     XXV,    1,   3|               nec procul dimicatione res erat cum Fulvius consul
480     XXV,    1,   6|      Syracusas terra marique geritur res; clamorem pugnantium crepitumque
481     XXV,    1,  7a|             senatum nihil videre cur res publica committenda esset.
482     XXV,    2,   8|             eo consuetudinis adducta res est ut, quocumque noctis
483     XXV,    2,   9|             subsistere iubet ut, quo res postulet occurrere libero
484     XXV,    3,  12|            gaudebitis semper fietque res vestra melior; nam is deum
485     XXV,    4, 15b|            stativisque ad obtinendas res in Lucanis aliquem praeficeret.~ ~
486     XXV,    4,  16|          amicitiam Romanorum, quando res quoque Romana, quae prope
487     XXV,    4,  18|            minuit audaciam parva una res; sed in bello nihil tam
488     XXV,    4,  19|              substiterat. haud dubia res erat, quippe inter Hannibalem
489     XXV,    4,  21|      convolsis in aciem exirent; nec res magis ulla tenuit quam spes
490     XXV,    5, 22b|              exirent a Capua suasque res secum ferrent: liberos fore
491     XXV,    5,  24|              sed vi aperta gerebatur res. quippe ad Epipolas, frequentem
492     XXV,    5,  25|          Carthaginiensibus in quanto res Syracusana discrimine esset
493     XXV,    6,  28|           quibus ab Epicyde creditae res erant, missos se simul ad
494     XXV,    6,  28|              odium; nam ut occupatas res ab satellitibus Hannibalis,
495     XXV,    6,  30|               quarum fama maior quam res erat, diriperentur.~ ~31.
496     XXV,    6,  37|       Hispaniae viderentur, vir unus res perditas restituit. erat
497     XXV,    6,  37|        incurrunt. extemplo improvisa res pavorem incutit Poenis mirabundique
498     XXV,    6,  37|               erecturum se adflictas res aut, si pulsus esset, tamen
499     XXV,    6,  38|                      Ne tamen subita res et nocturnus terror et iam
500     XXV,    6,  38|      instructosque fuisse. et ita se res habet: ad id quod ne timeatur
501     XXV,    6,  39|        deinde aliquamdiu in Hispania res fuere, utrisque post tantas
502     XXV,    6,  41|           nec ulla magni discriminis res ad Capuam gereretur, alter
503    XXVI,    1,   2|        litteris L. Marci referretur, res gestae magnificae senatui
504    XXVI,    1,   2|            imperator praefuisset. ea res cum tribunis acta promulgataque
505    XXVI,    1,   4|      equitatu quoque superior Romana res fuit; institutum ut velites
506    XXVI,    1,   5|           Cum in hoc statu ad Capuam res essent, Hannibalem diversum
507    XXVI,    1,   6|              ferunt: 'ne tu perditas res Campanorum narras, ubi summus
508    XXVI,    2,   8|           contraherent ut sua cuique res publica in manu esset.~ ~
509    XXVI,    2,  10|         Aventinum conclamaverunt. ea res tantum tumultum ac fugam
510    XXVI,    2,  11|          oriebatur. in religionem ea res apud Poenos versa est, auditaque
511    XXVI,    2,  11|          duae aliae, parva magnaque, res, magna illa quod cum ipse
512    XXVI,    2,  13|           haec - vetus atque usitata res est in oppugnanda hostium
513    XXVI,    2,  16|              missuros. ita ad Capuam res compositae consilio ab omni
514    XXVI,    3,  17|     occupavit. Hasdrubal, ne in arto res esset, caduceatorem misit
515    XXVI,    3,  17|           emittendi; nec postero die res finem invenit. ita aliquot
516    XXVI,    3,  18|             fremuntque adeo perditas res desperatumque de re publica
517    XXVI,    3,  18|            sepulcra patris patruique res gerendae essent proficiscentis.~ ~
518    XXVI,    3,  19|        Silanus propraetor adiutor ad res gerendas datus est. ita
519    XXVI,    3,  21|             cuius nomine absentis ob res prospere ductu eius gestas
520    XXVI,    4,  25|              Philippum missis quanto res in discrimine esset, omittere
521    XXVI,    5,  28|         Locrique essent, quasque ibi res ipse egisset terra marique,
522    XXVI,    5,  32|        Punico bello adiuta ornataque res publica esset; si ab inferis
523    XXVI,    6,  33|              ut coram imperatore qui res gessisset, sicut inter Marcellum
524    XXVI,    6,  36|     ingredimini dis bene iuvantibus. res publica incolumis et privatas
525    XXVI,    6,  36|        publica incolumis et privatas res facile salvas praestat:
526    XXVI,    6,  36|           supplementum nec stipendio res publica eguit; paratisque
527    XXVI,    6,  37|            hinc in Hispania adversae res, hinc prosperae in Sicilia
528    XXVI,    6,  37|          vertit. transmarinae quoque res quadam vice pensatae: Philippus
529    XXVI,    6,  38|              sed sine adiutore Dasio res transigi non poterat. multum
530    XXVI,    6,  38|             qui aderant quo audacior res erat, minus similis veri
531    XXVI,    6,  38|       obtundendo, docendoque quam ea res ipsis patriaeque salutaris
532    XXVI,    6,  38|           itaque, quamquam improvisa res fuit nec usus equorum in
533    XXVI,    7,  39|         prope conlato pede gereretur res. prorae inter se iunctae
534    XXVI,    7,  39|         fortuna per eos dies Tarenti res gesta. nam ad quattuor milia
535    XXVI,    7,  39|              caperetur. ita aequatae res ad Tarentum, Romanis victoribus <
536    XXVI,    7,  40|            pace inconditas componere res, Agrigentum inde, quod belli
537    XXVI,    7,  40|             ut ne bene gestae quidem res iam Hannoni propter auctorem
538    XXVI,    7,  41|         obstitistis; et hae secundae res illas adversas sustinuerunt.
539    XXVI,    7,  44|          clamor, quo subita vocasset res intentam ad omnia occurrere
540    XXVI,    8,  48|        causam cognoscere iussit. cum res eo maiore ageretur certamine
541    XXVI,    8,  50|            et legitimo amore, et non res publica animum nostrum occupasset,
542    XXVI,    8,  51|    compresserunt: deinde, ut clarior res erat quam ut tegi ac dissimulari
543   XXVII,    1,   3|               inter multas magnasque res, quae nunc secundae, nunc
544   XXVII,    1,   4|              aut consulem tum maxime res agentem a bello avocarent
545   XXVII,    2,  5b|    perscripta ut sciret quo in statu res Africae essent: quinque
546   XXVII,    2,   6|         bellique peritos imperatores res publica gereretur; itaque
547   XXVII,    2,   7|         eadem edisseruit. senatus ob res feliciter a P. Scipione
548   XXVII,    3,   9|  superfuturum. itaque quod propediem res ipsa negatura sit, priusquam
549   XXVII,    3,  14|            eo nimirum' inquit 'hoste res est qui nec bonam nec malam
550   XXVII,    3,  14|           iussit, si quem inicere ea res tumultum ac pavorem posset.
551   XXVII,    4,  17|         esset. Hasdrubal cum hostium res tantis augescere incrementis
552   XXVII,    5,  22|             et in Sicilia ita divisa res est: Sex. Caesari exercitus
553   XXVII,    5,  24|           occasio novare cupientibus res daretur. C. Terentius ut
554   XXVII,    5,  25|          intra moenia continerentur, res integra postea referretur
555   XXVII,    5,  25|      procuratio foret, quod utri deo res divina fieret sciri non
556   XXVII,    5,  26|             haberet hostem. movit ea res Marcellum, et collegae '
557   XXVII,    5,  26|          paucis exploratum? subiecta res oculis certius dabit consilium.'
558   XXVII,    6,  32|      intrasse Elim. itaque improvisa res ingentem iniecit terrorem
559   XXVII,    7,  34|              consilio talis viri usa res publica esset: C. Neroni
560   XXVII,    7,  35|         legatus iret viseretque quae res ibi gererentur; simul quod
561   XXVII,    7,  40|              eodem tempore utrobique res publica prospere gereretur?
562   XXVII,    7,  40|         Cannas praecipitasset Romana res, prospera bella in Hispania
563   XXVII,    8,  51|              haud secus quam in pace res inter se contrahere vendendo,
564  XXVIII,    1,   2|             conlatus et gladiis geri res coepta est. ceterum asperitas
565  XXVIII,    1,   3|            urbem est adgressus. quae res tantum pavoris iniecit fessis
566  XXVIII,    1,   3|      traditum oppidum, suae redditae res. cecidere in urbis eius
567  XXVIII,    2,   5|             tranquillae nuntiabantur res: et Scerdilaedum Pleuratumque
568  XXVIII,    2,   5|           pollicitus prout tempus ac res sineret omnibus laturum
569  XXVIII,    2,   5|       praesentia quae maxime urgebat res, Peparethum praesidium urbi
570  XXVIII,    2,   7|            tempus, adeoque improvisa res fuit ut, nisi Cretensium
571  XXVIII,    2,   8|              fabrorum navalium, quia res in Graecia tranquillas et
572  XXVIII,    2,   9|           quod eorum opera incolumis res publica esset. in senatu
573  XXVIII,    2,   9|              et in provincia M. Livi res gesta esset et eo die quo
574  XXVIII,    3,  11|              maiorem curam esse. sed res haudquaquam erat populo
575  XXVIII,    3,  12|          Italia essent.~ In Hispania res quadam ex parte eandem fortunam,
576  XXVIII,    3,  15|          defectionem animis serperet res, silentio proximae noctis
577  XXVIII,    3, 17a|         praemoliendas sibi ratus iam res conciliandosque regum gentiumque
578  XXVIII,    3, 17a|              barbarus laetus et quia res tum prosperae ubique Romanis,
579  XXVIII,    4, 17b|           momentum Syphax adfectanti res Africae erat, opulentissimus
580  XXVIII,    5,  21|           pacto inter se ut victorem res sequeretur, ferro decreverunt.
581  XXVIII,    5,  22|                                      Res interim nihilo minus ab
582  XXVIII,    5,  24|              vivere artiores in pace res erant. ac primo sermones
583  XXVIII,    5,  25|            rudem, sollicitum habebat res ne aut exercitus peccando
584  XXVIII,    5,  27|             verba unquam potius quam res exercuerim, sed quia prope
585  XXVIII,    5,  28|           morerer, mecum exspiratura res publica, mecum casurum imperium
586  XXVIII,    5,  28|             unius funere elata esset res publica? vos ipsi hic in
587  XXVIII,    6,  33|       gladios nudant et conlato pede res coepta geri est; ancepsque
588  XXVIII,    7,  35|                             Incohata res iam ante de Masinissa aliis
589  XXVIII,    7,  36|          oppidanorum ad spem novandi res aliquid moturos. ceterum
590  XXVIII,    7,  38|           dato in aede Bellonae quas res in Hispania gessisset disseruit,
591  XXVIII,    7,  38|            terris reliquisse. ob has res gestas magis temptata est
592  XXVIII,    7,  38|      triumphasse qui sine magistratu res gessisset constabat. senatu
593  XXVIII,    8,  39|            simul gratulatum quod ita res hos annos in Hispania atque
594  XXVIII,    8,  42|            Hannibale est tibi futura res.~ 'Utrum tandem ergo firmior
595  XXVIII,    8,  43|           reliquum sit, elevare meas res gestas, tam hercule quam,
596  XXVIII,    8,  43|             tamen portus Africae, et res egregie primo anno gessisse
597  XXVIII,    8,  44|             ad Carthaginem promoveo, res publica hic detrimenti capiat,
598  XXVIII,    8,  44|           quemadmodum Q. Fabius meas res gestas in Hispania elevavit
599  XXVIII,    8,  44|         vicero. ita et vixi et gessi res ut tacitus ea opinione quam
600  XXVIII,    8,  46|           undique confluentibus. Ea <res> litteris cognita Sp. Lucreti,
601    XXIX,    1,   1|           tranquillas, venit. Graeci res a quibusdam Italici generis
602    XXIX,    1,   1|    obtinendam iniuriam redditis suas res Syracusanis restituit. non
603    XXIX,    1,   1|       restituit. non ipsis tantum ea res sed omnibus Siciliae populis
604    XXIX,    1,   2|         hortantem ac subsidia quibus res postulabat locis inducentem
605    XXIX,    2,   6|         bello in Bruttiis gerebantur res, principio ab Numidis facto
606    XXIX,    2,   6|        ignoraretur, postremo certior res aliis excitantibus alios.
607    XXIX,    3,  11|             qui bis consul fuerat ac res in Graecia gesserat, M.
608    XXIX,    3,  12|                 Neglectae eo biennio res in Graecia erant. itaque
609    XXIX,    3,  12|           motas esse ad spem novandi res Dimallumque oppugnari. eo
610    XXIX,    3,  12|              in Aetoliam ad visendas res pacemque si posset turbandam.
611    XXIX,    3,  14|         Punico adesse. impleverat ea res superstitionum animos, pronique
612    XXIX,    3, 16a|                          Altera item res prope aeque longo neglecta
613    XXIX,    4,  17|             vos respicietis perditas res nostras, patres conscripti,
614    XXIX,    4,  22|     Venientibus iis Syracusas Scipio res, non verba ad purgandum
615    XXIX,    5,  24|            legatis propere priusquam res volgaretur remissis in Africam
616    XXIX,    6,  35|            falleret bis relata eadem res: Coelius quidem et Valerius
617    XXIX,    6, 36a|          quoque haud segniter curata res; mille ducentae togae brevi
618    XXIX,    7, 36b|              per eum ad spem novandi res versam. eas quaestiones
619    XXIX,    7,  37|            populum utrique dixit. ea res consensu patrum discussa
620     XXX,    1,   1|        provinciam traiecisset, ut ea res salutaris populo Romano
621     XXX,    1,   2|             sexaginta navibus longis res Romana eo anno gesta.~ Praetores
622     XXX,    1,   2|              vovisset si eodem statu res publica staret. et novas
623     XXX,    1,   4|     mittebantur. cum saepius agitata res certiorem spem pacis in
624     XXX,    1,   5|       castris conspexisset. neque ea res morata diu est; nam ut primis
625     XXX,    2,   9|        classi ut felicissime geratur res, parte aliqua levari Uticae
626     XXX,    2,  10|         onerarias adgrediuntur. erat res minime certamini navali
627     XXX,    2,  15|            orassetque eum ut quantum res sineret fidei suae temere
628     XXX,    3,  17|              quod P. Scipio prospere res in Africa gessisset; deinde
629     XXX,    3, 19a|             eo esse Carthaginiensium res ut Galliam atque Italiam
630     XXX,    3, 19a|        hostium caesa ait, quae tanta res est ut aut impudenter ficta
631     XXX,    4,  21|          inclinata quo evasura esset res. per eosdem dies legati
632     XXX,    4,  25|         deficientibus iam nulla alia res eam quam propinquitas terrae
633     XXX,    4,  26|             in Macedoniam legatos ad res repetendas non admissos
634     XXX,    4,  26|         consul habuerit an, quia eum res in Etruria tenuerint quaestiones
635     XXX,    5,  27|          voverat si per quinquennium res publica eodem statu fuisset,
636     XXX,    5,  30|           iam secundae, iam adversae res ita erudierunt ut rationem
637     XXX,    6,  32|              annorum in terra Italia res gestas, tot duces Romanos,
638     XXX,    6,  36|     Carthaginem, tamen cum et quanta res esset et quam longi temporis
639     XXX,    6,  37|          Romani gererent: Masinissae res redderent foedusque cum
640     XXX,    7,  38|         urbem morari donec quo statu res in Africa essent sciretur.
641     XXX,    7,  39|            novi suffecti non essent, res publica sine curulibus magistratibus
642     XXX,    7,  40|            senatu et ad populum acta res postremo eo deducta est
643     XXX,    7,  41|           anno centum navibus longis res publica administraretur.~ ~
644     XXX,    7,  42|        reccidissent Carthaginiensium res: nihil iis qui modo orbem
645     XXX,    7,  44|         sentimus quantum ad privatas res pertinet, nec in iis quicquam
646    XXXI,    1,   1|        profiteri ausum perscripturum res omnes Romanas in partibus
647    XXXI,    1,   5|           bello in animo haberet, ea res uti populo Romano sociisque
648    XXXI,    1,   7|       Italiam, quanto magis integras res, salvis ducibus, salvis
649    XXXI,    1,   8|          scribere iussi, quae si quo res posceret, multis in Italia
650    XXXI,    1,   8|     legionibus Romanis eo anno usura res publica erat.~ ~
651    XXXI,    2,   9|         solvi non posse. quamquam et res et auctor movebat, tamen
652    XXXI,    2,  12|       iusserunt. decemviri ex libris res divinas easdem quae proxime
653    XXXI,    2,  13|        Macedonicum quoque bellum uti res publica vellet, aliis ex
654    XXXI,    2,  13|           tamen solvendo aere alieno res publica esset, quod medium
655    XXXI,    3,  20|            rediit. qui cum in senatu res ab se per multos annos fortiter
656    XXXI,    3,  20|             invehi liceret in urbem, res triumpho dignas esse censebat
657    XXXI,    3,  20|           neque consul neque praetor res gessisset triumpharet: pro
658    XXXI,    3,  23|           Athenarum potuisset, magna res principio statim belli,
659    XXXI,    5,  33|              ad cognoscendas hostium res in omnibus bellis praebet.~ ~
660    XXXI,    5,  36|            aperto proelio procederet res, uterentur fortuna, si minus,
661    XXXI,    5,  43|        minuit deinde ei forte oblata res hostium Aetolorum numerum.
662    XXXI,    6,  48|           pars senatus nihil praeter res gestas et an in magistratu
663    XXXI,    6,  48|              non quod male ac temere res publica a L. Furio praetore
664   XXXII,    1,   1|       indicta et ad omnia pulvinaria res divinae factae.~ ~2.
665   XXXII,    1,   5|       Macedonas ipsos cupido novandi res caperet. Itaque et in Achaiam
666   XXXII,    1,   6|              in eo proelio votam, si res prospere gesta esset. Ceteri
667   XXXII,    2,   7|      desierat clades accepta est. Ea res L. Lentulum consulem ab
668   XXXII,    2,   7|         media summa imis continuare. Res ex campestri certamine in
669   XXXII,    2,  10|            populatus esset, redderet res quae comparerent; ceterorum
670   XXXII,    2,  11|                     Cum in hoc statu res esset, pastor quidam a Charopo
671   XXXII,    2,  13|           cum peteret exclusus, quia res egebat mora si expugnare
672   XXXII,    3,  17|         impetus faciendus erat, quae res turbare ordines solet. Accessit
673   XXXII,    3,  17|              Accessit etiam fortuita res ad animos eorum firmandos;
674   XXXII,    3,  19|              ad Philippum trahentium res expulerunt; Aristaenus,
675   XXXII,    3,  20|              sua sponte volutantibus res inter se repugnantes obtorpuerant
676   XXXII,    3,  21|         antea gesserint, potius quam res ipsas intueamur? Aetolos
677   XXXII,    3,  21|          dentur. Ne sit cum Philippo res, cuius crudelitatis metu
678   XXXII,    4,  28|             de praetoribus transacta res quae transigi sorte poterat:
679   XXXII,    4,  28|      Macedonia esset neque ulla alia res maius bello impedimentum
680   XXXII,    4,  28|          retentum ita gessisse tamen res ut, si aut maturius in provinciam
681   XXXII,    5,  38|     dividendo, duas faces novantibus res ad plebem in optimates accendendam.~ ~
682   XXXII,    5,  39|               Romanus duas postulare res, unam ut bellum cum Achaeis
683  XXXIII,    1,   8|                              Laetior res quam pro successu pugnae
684  XXXIII,    1,   9|          cetera tracturam. non dubia res fuit; extemplo terga vertere
685  XXXIII,    3,  22|        postulantibusque triumphum ob res prospere bello gestas C.
686  XXXIII,    3,  22|           consilioque se et collegam res gessisse, et C. Cornelius
687  XXXIII,    3,  22|         tuenda aversos esse, tribuni res tantas bello gessisse C.
688  XXXIII,    3,  24|       contione sunt recitatae, et ob res prospere gestas in dies
689  XXXIII,    3,  25|             facti et laetius propter res bello bene gestas spectati
690  XXXIII,    4,  34|         perplexe ut ante, cum dubiae res incolumi Philippo erant,
691  XXXIII,    4,  34|        dissentiente Quinctio: ea una res in arbitrium senatus reiecta
692  XXXIII,    4,  35|              altercationem excederet res, cum supersedisset Romanus,
693  XXXIII,    4,  37|           hosti relinquerent. ob has res gestas consulum litteris
694  XXXIII,    4,  41|             reliquiis naufragii, cum res non in eo essent ut Cyprum
695  XXXIII,    4,  41|             in hoc statu regum erant res.~ ~
696  XXXIII,    5,  45|         adferrent, audirentur, maior res quod ad Antiochum attineret,
697  XXXIII,    5,  46|              perpetui iudices erant. res fama vitaque omnium in illorum
698  XXXIII,    5,  47|        maritimaque essent et in quas res erogarentur animadvertit
699  XXXIII,    5,  48|             in litore fieret. quanto res et tempus patiebatur apparatu
700   XXXIV,    1,   1|        imminentium curas intercessit res parva dictu sed quae studiis
701   XXXIV,    1,   2|              possum utrum peior ipsa res an peiore exemplo agatur;
702   XXXIV,    1,   4|          plus horreo, ne illae magis res nos ceperint quam nos illas.
703   XXXIV,    2,   9|       bellicosa gente obiectis, quae res eos tutaretur. disciplina
704   XXXIV,    2,  13|              anni appeteret quo geri res possent, castra hiberna
705   XXXIV,    2,  13|         opprimerent. et exercebat ea res novos milites et hostium
706   XXXIV,    2,  16|            fuga, praedati sunt. quae res non minus quam pugna pridie
707   XXXIV,    2,  21|          dies provincia fuit. ob has res gestas in Hispania supplicationem
708   XXXIV,    3,  24|             Argos reciperetis et ita res Graeciae constituatis ut
709   XXXIV,    3,  31|            hoc tuear? re an tempore? res mihi duplicem defensionem
710   XXXIV,    3,  34|             ne fallat: [ceterum] cum res tam lenta quam ipsi scitis
711   XXXIV,    3,  35|             Romanos transissent, iis res suae omnes recte redderentur;
712   XXXIV,    4,  36|               maxime autem omnium ea res offendebat quod et naves
713   XXXIV,    4,  40|           proficeret, eo deducta est res ut iis condicionibus quae
714   XXXIV,    4,  44|           refringi carcer posset. ea res indicio consciorum palam
715   XXXIV,    5,  46|           magis gladiisque gerebatur res quam scutis corporibusque
716   XXXIV,    5,  52|              extra urbem Quinctio ad res gestas edisserendas datus
717   XXXIV,    6,  55|           neque senatus haberi neque res publica administrari poterat
718   XXXIV,    6,  56|            portam et, ut maturaretur res, proficisci ad dilectum
719   XXXIV,    6,  56|         rebellionem spectare. ob eas res tumultum esse decrevit senatus:
720   XXXIV,    6,  57|            reddique per conventionem res et, si quarum turbata bello
721   XXXIV,    6,  59|      concessurum. ita integra dilata res est. legatos mitti ad regem
722   XXXIV,    6,  61|    conviviisque celebrata sermonibus res est; deinde in senatu quidam
723   XXXIV,    6,  61|           absens quoque novas moliri res et sollicitando animos hominum
724   XXXIV,    6,  61|             eventurum. dilata eo die res est. Ariston Punico ingenio
725   XXXIV,    6,  62|         potuisset. cuius condicionis res fuerit priusquam hostes
726    XXXV,    1,   1|             potestasque dominis suas res cognoscendi facta est; cetera
727    XXXV,    1,   2|        itaque adversae quam secundae res per ipsum amicosque eius
728    XXXV,    1,   6|        virtuti gratiam habendam quod res bene gesta esset: consulis
729    XXXV,    1,   7|           sunt facta. maiores gestae res a M. Fulvio. is apud Toletum
730    XXXV,    2,  10|          oculis hominum fuerat, quae res minus verendos magnos homines
731    XXXV,    2,  11|              bis in magnum periculum res adducta est; nam et castra
732    XXXV,    2,  12|               quoque plures ademptae res. ad hoc vetusta regum Macedoniae
733    XXXV,    2,  16|          excusatus et absente eo agi res coepta est. ibi praeparata
734    XXXV,    2,  17|            statu spem cuique novandi res suas blandiorem esse.~ ~
735    XXXV,    2,  19|            Hannibalem habeto: si qua res te ad pacem compellet, in
736    XXXV,    3,  22|             utraque Hispania eo anno res prospere gestae; nam et
737    XXXV,    3,  23|          legiones decrevit, inde, si res posceret, in Macedoniam
738    XXXV,    3,  25|          aperte suadendo cupiditatem res gerendi ostendisset. itaque
739    XXXV,    3,  25|            sed metuens ne dilationem res non pateretur et non Gytheum
740    XXXV,    3,  26|           ventum est fecit. nihil ea res animum militaris viri et
741    XXXV,    3,  27|         tergo suos adgressurum. duae res simul inopinatae perculerunt
742    XXXV,    4,  32|          quamvis inclinatas Graeciae res restituere in pristinam
743    XXXV,    4,  33|              Multitudo avida novandi res Antiochi tota erat, et ne
744    XXXV,    4,  34|     agitabant quonam modo in Graecia res novarentur. inter omnes
745    XXXV,    4,  34|               multitudinem et quorum res non ex sententia ipsorum
746    XXXV,    4,  34|             seditiososque immiscendi res tumultu Aetolico spes movit,
747    XXXV,    4,  35|            esse: quidquid Alexamenum res monuisset subiti consilii
748    XXXV,    4,  35|             venire Lacedaemonem, cum res poscat, sed frequentes armatos
749    XXXV,    4,  35|             inde velut imperato quod res poposcisset recipiendi ad
750    XXXV,    4,  35|              missis 'agenda' inquit 'res est, iuvenes, audendaque
751    XXXV,    4,  36|              custodes, cum in oculis res gereretur, pavor primo cepit;
752    XXXV,    5,  40|             velut de spatio Graeciae res immixtae Romanis, non quia
753    XXXV,    5,  49|           quis antea ignorasset quae res Antiochum et Aetolos coniunxisset,
754    XXXV,    5,  49|            classibus suis. est autem res simillima cenae Chalcidensis
755    XXXV,    5,  50|             procul seditione Athenis res, trahentibus ad Antiochum
756    XXXV,    5,  51|           oneraria nave exceptus. ea res Quinctio Romanisque sicut
757   XXXVI,    1,   1|     priusquam de provinciis agerent, res divinas facere maioribus
758   XXXVI,    1,   1|              in animo haberet, ut ea res senatui populoque Romano
759   XXXVI,    1,   1|            Italiam permissum, ut, si res postulasset, auxilia ab
760   XXXVI,    1,   3|         legatis totiens repetentibus res nec reddi nec satisfieri
761   XXXVI,    1,   7|          geretis bellum. quae igitur res mihi fiduciam praebet coniungi
762   XXXVI,    1,   7|       traiecturum te praebens et, si res poposcerit, traiecturus.
763   XXXVI,    2,  11|          oblitus, quantas simul duas res suscepisset, bellum Romanum
764   XXXVI,    3,  16|          fossaque et muro etiam, qua res postulabat, ex multa copia
765   XXXVI,    4,  23|          urgerentur rebus, nulla eos res aeque ac vigiliae conficiebant,
766   XXXVI,    4,  26|         deinde, si qua ipsum teneret res, ut pecuniam et auxilia
767   XXXVI,    4,  30|     apparebat, quam cum inerti hoste res esset, qui tam impeditum
768   XXXVI,    4,  32|      decretum est, ut T. Quinctio ea res permitteretur. erat Quinctius
769   XXXVI,    5,  35|       occurrebat. tota inde Quinctio res permissa est. is rursus
770   XXXVI,    5,  35|           actum est; neutra perfecta res, quia suae gratiae reservari <
771  XXXVII,    1,   1|            religiones acta in senatu res est quam de Aetolis. et
772  XXXVII,    1,   1|            se, quod is censeret. cum res aut nova aut vetustate exemplorum
773  XXXVII,    2,   6|       reliquisse. perfecta videbatur res, cum aditus consul idem
774  XXXVII,    2,   8|      Polyxenidam, quo minus prospere res gesta erat, eo enixius et
775  XXXVII,    2,  10|            habiturum, quas, si exire res cogeret, obiecturus certamini
776  XXXVII,    3,  12|            cladis, emissa de manibus res est; metuens enim Livius,
777  XXXVII,    3,  15|           adiungenda. in duas magnas res id usui fore, et Rhodios
778  XXXVII,    3,  17|            postquam omissas in Lycia res et Livium profectum in Italiam
779  XXXVII,    4,  23|           frontem derigere iubet. ea res primo tumultum praebuit;
780  XXXVII,    4,  26|       sustineri non posse, quam quod res navalis ipsa per se aut
781  XXXVII,    5,  31|            Romanis, deduci pravo, ut res ipsa postea docuit, consilio
782  XXXVII,    5,  33|           tumultu traiecere. ea vero res Romanis auxit animos, concessum
783  XXXVII,    6,  42|                    Ceterum vana illa res verae mox cladis causa fuit.
784  XXXVII,    6,  45|       gerimusque, neque eos secundae res extulerunt nec adversae
785  XXXVII,    6,  47|              posuisset castra, ut ea res prospera et laeta eveniret.
786  XXXVII,    6,  48|      auctorem habeo, neque adfirmata res mea opinione sit nec pro
787  XXXVII,    6,  49|              animos esse. illa etiam res accendit, quod eo ipso tempore,
788  XXXVII,    7,  50|        quoque placere creari. si qua res eum teneret, senatum certiorem
789  XXXVII,    7,  52|            esset, quod terra marique res prospere gessissent, quodque
790  XXXVII,    7,  54|          esse velint. utcumque tamen res sese habet, magis verecundia
791  XXXVII,    7,  55|          maiorum senatum missurum ad res Asiae disceptandas componendasque;
792  XXXVII,    7,  57|           tranquilliores in Hispania res fecit. eodem anno ante diem
793  XXXVII,    7,  57|           clari viri petierunt. quae res, tamquam in se parum magni
794 XXXVIII,    1,   1|        geritur, ne in Aetolia quidem res quietae fuerant, principio
795 XXXVIII,    1,   5|             inferebant. In hoc statu res ad Ambraciam cum essent,
796 XXXVIII,    1,   6|            loco] ferro ignique gesta res; ab duobus irrito incepto,
797 XXXVIII,    1,   6|              hostium invasurum. Haec res aliquamdiu animos pugnantium
798 XXXVIII,    1,   6|             Quodsi ex composito acta res fuisset, haud dubium erat
799 XXXVIII,    1,   7|             parum procederet consuli res, cuniculum occultum vineis
800 XXXVIII,    1,   7|           cuniculo erant, excogitata res. Dolium a fundo pertusum,
801 XXXVIII,    1,   8|            in hoc statu ad Ambraciam res esset,legati ab Aetolis
802 XXXVIII,    2,  15|          bello regionis eius. Cum ea res animos fecit, tum agri fecunditas
803 XXXVIII,    2,  15|      pertinacia est, ut ferri agique res suas viderunt; legatis missis
804 XXXVIII,    2,  16|             transitu mittebant. Quae res cum lentius spe ipsorum
805 XXXVIII,    2,  17|        Gallis, in sua terra genitis, res erat; hi iam degeneres sunt,
806 XXXVIII,    2,  20|          opemque ferre, quo postulet res, possint.~ ~21.
807 XXXVIII,    3,  25|     principes gentis, per quos aeque res transigi posset, venturos.
808 XXXVIII,    3,  25|            ut tererent tempus, donec res suas, quibus periclitari
809 XXXVIII,    3,  26|             a paribus initiis coepta res eundem exitum habuit. Velut
810 XXXVIII,    3,  28|       ceteris provinciis tranquillae res fuerunt. Censores Romae
811 XXXVIII,    3,  28|         malum, an iactata sermonibus res apud Romanos perlata ad
812 XXXVIII,    3,  29|        inventa, haud magna memoratu, res est. Centum funditores ab
813 XXXVIII,    3,  34|            obnoxia fuit; nulla tamen res tanto erat damno quam disciplina
814 XXXVIII,    4,  36|           heredesque essent. Utraque res impetrata. De Formianis
815 XXXVIII,    4,  39|       civitatium, multis inter novas res turbatis, cognovit. Et Ariarathes
816 XXXVIII,    4,  39|           ultra Taurum est, integra <res> ad senatum reicitur.~ ~
817 XXXVIII,    4,  43|        patres conscripti, qui ob has res gestas triumphum a vobis
818 XXXVIII,    4, 44a|               ut Ambraciensibus suae res omnes redderentur; in libertate
819 XXXVIII,    5,  45|           iussisse, per legatos ante res repetitas, postremo, qui
820 XXXVIII,    6,  53|           adsidue gesta, cum senecta res quoque defloruere, nec praebita
821   XXXIX,    1,   5|       homines odisse aut diligere et res probare aut improbare debere,
822   XXXIX,    1,  14|     obseratis, aditu in aedes verso. res omnes Faeceniae extemplo
823   XXXIX,    1,  14|            ac Faeceniae ne fraudi ea res sit curare et alios indices
824   XXXIX,    1,  15|        certum habeo, ceterum quae ea res sit, ignorare: alios deorum
825   XXXIX,    1,  17|        insecuta est, quo in contione res palam facta est, custodiis
826   XXXIX,    1,  18|              quia multis actiones et res peribant, cogerentur praetores
827   XXXIX,    1,  18|              M. Licinius per senatum res in diem tricesimum differre,
828   XXXIX,    1,  19|         consules habuissent, integra res ad senatum referretur, cum
829   XXXIX,    2,  23|            bellum gessisset. una eum res, cum victo leges imponerentur,
830   XXXIX,    3,  34|             Casandrum, per quos acta res diceretur, mitteret Romam,
831   XXXIX,    4,  40|          defuit; urbanas rusticasque res pariter callebat. ad summos
832   XXXIX,    5,  42|              bello Lusitanis quietae res fuerunt: in citeriore A.
833   XXXIX,    5,  48|              in Peloponneso sociorum res aspicere. nam ibi quoque
834   XXXIX,    5,  49|        primum adeo incredibilis visa res, ut non pro vano modo sed
835   XXXIX,    5,  50|             auctores, quorum in manu res publica erat, in secreto
836      XL,    1,   2|          prius Marcio audito, qui ad res Graeciae Macedoniaeque visendas
837      XL,    1,   2|         responsum est legatos ad eas res visendas senatum missurum.~ ~
838      XL,    1,   3|            Romano bello. ingentem ea res fremitum Macedonia tota
839      XL,    1,   5|             ex composito sermones ad res Romanorum trahebant. ibi
840      XL,    1,   5|             et instituta eorum, alii res gestas, alii speciem ipsius
841      XL,    1,  11|             inanes sunt. ita enim se res habet: periculum vitae propellere
842      XL,    1,  14|                              Non est res, qua erubescam, pater, si
843      XL,    1,  15|           legatus missus sum: neutra res mihi nec gloriae nec crimini
844      XL,    2, 16b| proficiscuntur. et quia prospere ibi res gesserunt, supplicatio in
845      XL,    2,  17|            ferro et acie dimicarunt, res acta apud Romanos. Carthaginienses,
846      XL,    3,  28|             Liguribus adeo improvisa res fuit, ut perinde ac si insidiis
847      XL,    3,  29|               ab tribunis ad senatum res est reiecta. praetor se
848      XL,    3,  31|       multitudo hostium et improvisa res terruisset, prope sine certamine
849      XL,    3,  33|   incompositos adorti fuderunt. quae res ad resistendum eos et ad
850      XL,    3,  35|              ab senatu primum, ut ob res prospere gestas diis immortalibus
851      XL,    4,  39|           venturus. haec nova adlata res, omissis quae agere instituerat,
852      XL,    4,  42|              Romam, inter exponendas res, quas ibi gessisset, haud
853      XL,    4,  46|           nuncupabitis verbis "ut ea res mihi collegaeque meo bene
854      XL,    4,  50|          quam ut ea aestate potuerit res gerere.~ ~51.
855      XL,    4,  53|      venerunt: supplicationes ob eas res gestas in triduum decretae
856      XL,    4,  55|           magis quam manifesta esset res, forte Xychus obvius fit
857      XL,    4,  57|             mortuum esse regem. quae res omnem ordinem consilii turbavit.
858      XL,    4,  58|              iussit; et dum firmaret res, legatos Romam ad amicitiam
859     XLI,    1,   5|             vera erant, sed perditas res deletumque exercitum omnem
860     XLI,    2,   6|              Bellonae ad disserendas res, quas gessissent, postulandosque
861     XLI,    2,   6|             dehonestarique; et palam res odiosas fieri iuris etiam
862     XLI,    2,  10|           magis et indignatio diripi res suas cernentis Histros,
863     XLI,    2,  10|         consul veritus, ne forte eae res provinciam <et> exercitum
864     XLI,    2,  11|      exceptum novo alveo avertit. ea res barbaros miraculo terruit
865     XLI,    2,  12|       Sempronio in Sardinia prospere res gesta. exercitum in agrum
866     XLI,    3,  17|           senatu peterent, ut ob eas res ductu auspicioque Ti. Semproni
867     XLI,    3,  19|         redactis arma ademit. ob eas res in Gallia Liguribusque gestas
868     XLI,    3,  19|              et legati, qui missi ad res visendas in Macedoniam erant,
869     XLI,    3,  23|         parva' inquit 'aut mediocris res, Achaei, quibusdam videtur
870     XLI,    3,  25|          quae novo facinore discussa res veteres etiam iras excitavit.
871     XLI,    3,  25|           superque oneris sustinenti res a populo Romano gestas perscribere.~ ~
872     XLI,    3,  28|             unum supplicatio fuit ob res prospere gestas in Hispania
873    XLII,    1,   5|              Claudium legatum ad eas res aspiciendas conponendasque
874    XLII,    1,   5|             conpositae in Perrhaebia res. Aetolorum causas <M.> Marcellus
875    XLII,    1,   6|           legati ad regem missi, qui res in Macedonia aspicerent.
876    XLII,    1,   8|           occupatus aberat --, atrox res visa senatui, Statellates,
877    XLII,    1,   8|             pacatos servire. quas ob res placere senatui, M. Popilium
878    XLII,    1,  12|         concilio vero, nisi discussa res per paucos Romanum imperium
879    XLII,    2,  20|             fulmine discussa est. ea res prodigii loco habita ad
880    XLII,    2,  20|             quoque prodigiorum causa res divinae factae et supplicatio
881    XLII,    2,  21|           expositis, quas in Corsica res gessisset, postulatoque
882    XLII,    2,  25|              Annius Luscus legati ad res repetendas in Macedoniam
883    XLII,    2,  25|         aecum censere, reddique sibi res sociisque suis, quas contra
884    XLII,    2,  25|         primum, quibus ducibus usura res publica esset, litteras
885    XLII,    2,  28|          omnia pulvinaria dari, <si> res publica decem annos in eodem
886    XLII,    3,  33|              Ad subsellia tribunorum res agebatur; eo M. Popilius
887    XLII,    3,  33|        postulante, ut in contione ea res ageretur, populus in contionem
888    XLII,    4,  44|     praebitum est iis concilium; ubi res * * * aliud a gente Achaeorum
889    XLII,    4,  48|        probabiliter - manifesta enim res erat - defensum; cetera
890    XLII,    4,  49|      profectus est. semper quidem ea res cum magna dignitate ac maiestate
891    XLII,    4,  50|          posse facere. dum integrae <res sint, statuere> apud animum
892    XLII,    4,  54|       procacibus iaculati sunt. quae res cum infestiorem hostem ad
893    XLII,    5,  56|            praeoccupandas in Boeotia res. tardior ei navigatio propter
894    XLII,    5,  66|          misit; quae et serius, quam res postulabat, et raptim acta,
895    XLII,    5,  67|            an in Boeotia aspiciendae res, Thebani vexantibus eos
896   XLIII,    1,   1|     Illyricum in Macedoniam esse. Ea res primo incredibilis visa,
897   XLIII,    1,   4|             ceteros venisse. Indigna res senatui visa, decreveruntque
898   XLIII,    1,   7|           necessitatis extemplo visa res, in qua ita adfecto excusatio
899   XLIII,    1,  10|     dissipatos fuga colligeret, quae res palatis per agros saluti
900   XLIII,    1,  11|        Februario redierunt. Hi, quas res ea aestate prospere gessisset
901   XLIII,    2,  12|            utramque provinciam, quod res desideraret supplementi
902   XLIII,    2,  12|           placuit, ut exiret, si quo res posceret. Macedonia maxime
903   XLIII,    2,  13|             Ceterum et mihi vetustas res scribenti nescio quo pacto
904    XLIV,    1,   3|     prospectu oculis subicitur. quae res accendit militi animos,
905    XLIV,    2,  22|               haec magna impedimenta res gerentibus <sunt:> neque
906    XLIV,    2,  24|            convenisset, ignorabatur. res autem ita sese habuit.~ ~
907    XLIV,    2,  26|            per avaritiam est dimissa res, cum pecunia soluta aut
908    XLIV,    3,  33|      coeperunt. aliquantum ea quoque res duci famae et auctoritatis
909    XLIV,    3,  35|                                 Quae res Romanis auxit animos. Macedonibus
910     XLV,    1,   2|        instructaeque stabant, ut, si res posceret, in Macedoniam
911     XLV,    1,   2|        exercitus fuerat, cum quo, si res posceret, C. Licinius collegae
912     XLV,    1,   3|               Illyricum esse. ob eas res gestas ductu auspicioque
913     XLV,    1,   5|        conaretur, adiuvit in hoc eum res seu casu contracta seu consilio.
914     XLV,    1,   8|              animum neque prosperae <res> flatu suo efferent nec
915     XLV,    1,  12|          obscura fama, quia materiam res gerendi non habuit. iam
916     XLV,    1,  13|            Macedoniam misisset: duas res ei rubori fuisse, unam,
917     XLV,    2,  15|            censeri placere. magno ea res honori censoribus apud senatum
918     XLV,    2,  16|         donec de sententia legatorum res et bello turbatas et <in>
919     XLV,    2,  16|        nequiit ire in provinciam, ad res capitalis quaerendas ex
920     XLV,    2,  17|               L. Anicius conponerent res, decreverunt decem in Macedoniam,
921     XLV,    2,  19|             duae in speciem honestae res, una gratulatio conveniens
922     XLV,    2,  19|            negare. eorum hominum, ut res docuit, Attalus erat, qui,
923     XLV,    2,  19|       erepturum. si utraque gloriosa res esset, et servasse fratri
924     XLV,    2,  19|              cum detestabilis altera res et proxima parricidio sit,
925     XLV,    3,  32|       legendos esse, quorum consilio res publica administraretur.
926     XLV,    4,  36|          periculi, quam desiderasset res, iniunctum; contra in praemiis,
927     XLV,    4,  41|           eius domus mea potius quam res publica sentiret. itaque
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License