Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  45|      velle credunt, crescit ardor pugnandi. Accendunt insuper hostes
 2     III,    1,   2|       redite in aciem; erit copia pugnandi; ne timete.' His vocibus
 3     III,    1,   2|          duces quod in aciem, qua pugnandi arte Romanus excellat, commissa
 4      IV,    3,  21|      agris nusquam inventus neque pugnandi copia facta; urbes tamen
 5      IV,    4,  29|     Postumio, quod occasione bene pugnandi captus iniussu decesserit
 6     VII,    2,  13|       milites tui oramus ut nobis pugnandi copiam facias; cum vincere
 7     VII,    2,  14|        ipsos sibi locum ac tempus pugnandi sumpturos, si ab imperatore
 8      IX,    7,  32|          victores priusquam victi pugnandi finem facerent. Post occasum
 9     XXI,    5,  43|        fortuna, quae necessitatem pugnandi imposuit, praemia vobis
10    XXII,    1,   5|         suus cuique ante aut post pugnandi ordinem dabat tantusque
11    XXII,    2,  12|       educeret in aciem copiamque pugnandi faceret. Sed ubi quieta
12    XXII,    6,  44|    invictus erat, facturos copiam pugnandi consules, dirigit aciem
13    XXIV,    5,  36|         copiis iungeretur occasio pugnandi esset, postquam ea nulla
14   XXVII,    7,  42|        itineribus Poenus ne locum pugnandi daret Metapontum petiit.
15   XXVII,    8,  46|         sibi sumeret dies, tempus pugnandi differretur. Nero non suadere
16  XXVIII,    6,  33|          aciem non poterat. moram pugnandi nullam fecit ut ipso certamine
17    XXXI,    3,  21|      progressi. nec Romanus moram pugnandi fecit; sed vix spatium instruendi
18    XXXI,    5,  35| conicerent. turbavit hunc ordinem pugnandi non acrior quam pertinacior
19    XXXI,    5,  36|   postquam ne tum quidem potestas pugnandi dabatur, quia ex tam propinquis
20   XXXVI,    5,  44|     hostis adlatum est, occasione pugnandi laetus sinistrum ipse cornu
21  XXXVII,    4,  21|           terga caederentur, nemo pugnandi causa restiterit; trepidantesque
22  XXXVII,    6,  39|     faciendum esset, si Antiochus pugnandi copiam non faceret? instare
23    XLIV,    2,  20| interiecto arceantur. neque regem pugnandi potestatem facere, nec nostris
24    XLIV,    3,  37|        quod pridie praetermisisse pugnandi occasionem videbatur et