Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  15|      Romani esset, Romani, nisi in perniciem suam faciles esse vellent,
 2     III,    2,   9|        singulorum auxilium, non ad perniciem universorum comparatam esse;
 3       V,    4,  28|            virtute res geritur, ad perniciem hostium facta est; tristemque
 4      VI,    3,  15|      favore multitudinis crimen et perniciem quaeri. 'offendit' inquit, '
 5      VI,    4,  22|         quia et anceps erat nec in perniciem coloniae pugnandum censebant.
 6     XXI,    1,   7|            fidem socialem usque ad perniciem suam coluerunt. Hannibal
 7     XXI,    4,  33| adiecissent ipsi terroris satis ad perniciem fore rati, perversis rupibus
 8     XXI,    4,  34|         extremum periculi ac prope perniciem ventum est; nam dum cunctatur
 9   XXIII,    1,   9|          audeantur infanda, si non perniciem nobis cum scelere ferunt.
10    XXIV,    4,  28|       habuit: nec spem salutis nec perniciem propiorem unquam civitati
11     XXV,    6,  29|        sensistis, huius amentia ad perniciem tantum ipsius valuit.' omnia
12  XXVIII,    8,  39|         patriae videremus - nec ad perniciem nostram Carthaginiensi utique
13    XXIX,    4,  17|            ab Sicilia dividimur ad perniciem navigantium circumsedisse
14     XXX,    3,  16|      hostibus populum Romanum, non perniciem petere; paratis oboedienter
15   XXXII,    4,  25|            agmine viderunt, certam perniciem cernentes omnem tamen casum,
16   XXXIV,    6,  61|        concoqui quod mox in omnium perniciem erupturum esset. conclamare
17    XXXV,    4,  36|        coepto, omnia in maturandam perniciem eorum qui fecerant sunt
18  XXXVII,    5,  32|       illis ostenderet esse, ne in perniciem urbis pugnaretur; si absistere
19  XXXVII,    6,  43|             minae exinde erant, in perniciem suam caecos ruere, ni dicto
20   XXXIX,    5,  48|          in invidiam, mox etiam in perniciem adulescenti verterunt. Lacedaemonii
21      XL,    1,  12|     simulatis lacrimis in alterius perniciem veras meas lacrimas suspectas
22      XL,    1,  12|       fratri per eundem te maturet perniciem. perfugium sibi nusquam
23      XL,    2,  21|        inter coniuratos in fratris perniciem habuit. in praesentia dat
24     XLV,    2,  24|            offensionem aurium, non perniciem civitatis meruerunt? voluntatis