Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  12|              castra constituit; dein metuens ne si consulum iniussu et
 2      II,    2,  12|           minas metuendus magis quam metuens, "Romanus sum" inquit, "
 3      II,    5,  64|        putant vincere vicere. Consul metuens ne nimis instando renovaret
 4     III,    7,  49|         fractis animis Appius, vitae metuens, in domum se propinquam
 5      VI,    5,  31|           hostium fretus et virtutem metuens, per trepidationem raptim
 6     XXI,    2,  24|              moram magis quam bellum metuens, oratores ad regulos eorum
 7    XXII,    1,   3|           sed ne deorum quidem satis metuens; hanc insitam ingenio eius
 8    XXII,    2,   9|        audivit, iam moenibus patriae metuens ne abesset in discrimine
 9   XXIII,    2,  16|              se recepit, non castris metuens sed ne prodendae urbis occasionem
10   XXIII,    5,  36|        propere recepit, ab Hannibale metuens, qui super Capuam in Tifatis
11     XXV,    5,  24|              multitudinemque hostium metuens quam ne qua intestina fraus
12     XXV,    6, 27b| Syracusanisque praebuisset, Epicydes metuens ne, si pergerent iidem qui
13   XXVII,    1,   3|            fruenda locarentur, simul metuens ne suum quoque exercitum
14   XXVII,    6, 28b|             dolus necteretur a Poeno metuens Crispinus circa civitates
15     XXX,    3, 19a|        periculoque patriae motus sed metuens etiam ne victor hostis moranti
16  XXXIII,    3,  28|       hominum nullius rei consciorum metuens; Pisistratus spretis indicibus
17   XXXIV,    3,  27|            et incertis omnium animis metuens.~ ~28.
18    XXXV,    3,  25|            Gytheum tueri posset; sed metuens ne dilationem res non pateretur
19    XXXV,    3,  29|      processisset iniqua quam hostem metuens. inde et ex fortuna pugnae
20  XXXVII,    3,  12|           emissa de manibus res est; metuens enim Livius, ne successu
21      XL,    2,  22|              frigora nocturna maxime metuens, quae caniculae ortu similia
22    XLIV,    3,  43|      Archidamus Aetolus. cum iis iam metuens, ne, qui venire ad se abnuerent,
23    XLIV,    3,  44|         Diodorus, qui praeerat urbi, metuens, ne Thraces, quorum duo
24     XLV,    1,   5|              renuntiatum regi esset, metuens, ne tamquam a se subtracto