Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  16|            die serena et tranquilla lux rediit, ubi vacuam sedem
 2     III,    2,  15|             omnis urbis loca egere. Lux deinde aperuit bellum ducemque
 3       V,    4,  28| exercitumque occisum. Qui ubi prima lux metum insidiarum effuse
 4       V,    6,  39|         pavoris inferrent. Postremo lux appropinquans exanimare,
 5       V,    6,  42|            tam foede actum excepit; lux deinde noctem inquieta insecuta
 6     VII,    2,  12|    praesidiis firmati. Et ubi prima lux mediocrem multitudinem ante
 7     VII,    5,  35|            minus dubium; quippe, si lux exspectetur, quae spes est
 8      IX,    1,   6|      aspicere visi sunt, tamen ipsa lux ita deforme intuentibus
 9      IX,    2,  10|          Hoc senatus consulto facto lux quaedam adfulsisse civitati
10      IX,    3, 12b|            ad lucem quietos tenuit; lux pugnae initium fuit, quam
11      IX,    6,  30|        relictis plenos crapulae eos lux oppressit. Tunc concursus
12       X,    2,  12|          victoria esset intervenit. Lux insequens victorem victumque
13       X,    3,  20|        aptissimum visum est; et iam lux appetebat; itaque signa
14       X,    4,  33|           ac persequi, quia turbida lux metum circa insidiarum faciebat,
15    XXII,    7, 50b|        estis. Sed antequam opprimit lux maioraque hostium agmina
16     XXV,    2,  10|           urbem senserunt. postquam lux certior erat et Romani qui
17   XXVII,    1,   2|       Apuliam abiit. Marcellus, ubi lux fugam hostium aperuit, sauciis
18   XXVII,    8,  47|     relinquunt signa. Hasdrubal dum lux viam ostenderet ripa fluminis
19   XXVII,    8,  47|             processisset, ubi prima lux transitum opportunum ostendisset
20   XXXII,    4,  29|           et Frusinone inter noctem lux orta, et Aefulae agnus biceps
21  XXXVII,    1,  4a|           sereno interdiu obscurata lux est, cum luna sub orbem
22      XL,    1,   4|          eos tendentes prope terram lux oppressit, et regii, qui
23     XLI,    1,   2|            incerta tamen, ut solet, lux speciem omnium multiplicem
24     XLI,    3,  26|          castrorum Romanorum. prima lux ferme erat, cum vigiles