Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,   9|     Cumas. Salis quoque vendendi arbitrium, quia impenso pretio venibat,
 2      IV,    2,   8| custodiaeque tabularum cura, cui arbitrium formulae censendi subiceretur.
 3      IV,    2,   9|    magistratus secundum parentis arbitrium dant ius nuptiarum. Sed
 4      IV,    5,  43|       quaestoribus liberum esset arbitrium populi, cum parum proficerent,
 5    VIII,    1,   2|    populo pacis bellique liberum arbitrium sit. foedere icto cum domum
 6       X,    3,  26|          adiutorem. Omnium rerum arbitrium et a populo et a senatu
 7    XXVI,    2,  15|          Appius Romam ad senatum arbitrium eius rei totum reiciebat:
 8    XXVI,    6,  33|    Sabatini qui se dediderunt in arbitrium dicionemque populi Romani <
 9  XXVIII,    6,  30|  instabant hostes. aestus quoque arbitrium moderandi naves ademerat;
10     XXX,    2,  12|       Romani superbum et crudele arbitrium venire sinas. si nihil aliud
11     XXX,    2,  12|   precibus Masinissae orantis ut arbitrium utrius regum duorum fortunae
12     XXX,    2,  14|      Romani de ea iudicium atque arbitrium esse quae regem socium nobis
13     XXX,    2,  15|     uxori debuerit: quoniam eius arbitrium qui possint adimant, secundam
14     XXX,    7,  38|         de pace Scipionis potius arbitrium esse quibus legibus daretur
15    XXXI,    2,  11|        pacis dent leges, liberum arbitrium eius populo Romano permittendi:
16   XXXII,    5,  37|        dimissi: Quinctio liberum arbitrium pacis ac belli permissum.
17  XXXIII,    4,  34|          Quinctio: ea una res in arbitrium senatus reiecta est; senatus
18   XXXIV,    6,  57|          velit, ipsius ius atque arbitrium esse; alterum, cum pares
19  XXXVII,    1,   1|        sunt: vel senatui liberum arbitrium de se permitterent, vel
20  XXXVII,    1,   1|  cupientibus, quarum rerum in se arbitrium senatui permitterent, nihil
21  XXXVII,    5,  32|         imperatoris, non militum arbitrium esse. postquam ira et avaritia
22  XXXVII,    6,  49|         senatore, permitterentne arbitrium de se populo Romano, deinde
23    XLII,    3,  30|        esse; si liberum in ea re arbitrium fortunae esset, neutram
24   XLIII,    2,  15|   Praetores consulis in eligendo arbitrium fecerunt. Senatum deinde