Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  56|         ductus Delphos, ludibrium verius quam comes, aureum baculum
 2      II,    3,  26|   territavere; tumultus enim fuit verius quam bellum. Nocte in urbem
 3     III,    6,  47|       Appius - tanta vis amentiae verius quam amoris mentem turbaverat -
 4       V,    4,  25|         conlatione dicere, stipis verius quam decumae, quando ea
 5     VII,    2,  13|  dubitasse videri quam nos de tua verius est. Sin autem non tuum
 6      IX,    4,  17|         apparatibus suae, praedam verius quam hostem, nihil aliud
 7      IX,    8,  40|       fretum: quippe illa praedam verius quam arma esse, nitentia
 8     XXI,    2,  16|         et cum Gallis tumultuatum verius quam belligeratum: Poenum
 9    XXII,    3,  19|         tumultu turbati, temptata verius pugna quam inita in fugam
10    XXII,    4,  23| temeritate magistri equitum laeto verius dixerim quam prospero eventu
11    XXII,    7,  53|    publicam salvam vellent; nulla verius quam ubi ea cogitentur hostium
12   XXIII,    3,  19|        remissi summa cum fide. Id verius est quam ab equite in abeuntes
13   XXVII,    3,   9|         extra Italiam in exsilium verius quam in militiam ablegari.
14    XXIX,    7, 36b|          Romani pulsi, et tumultu verius quam pugna ad mille et ducenti
15     XXX,    4,  23|          peterent, et nemo omnium verius existimare posset qua mente
16    XXXI,    6,  48|   consulem et praetorem audissent verius de causa existimaturos esse.
17   XXXII,    5,  37|           non contumeliosius quam verius compedes eas Graeciae appellare.
18    XXXV,    1,   8|        eum secum Romam, cum etiam verius esset Ti. Sempronio imperium
19 XXXVIII,    6, 50b|         umquam neque melius neque verius laudatum esse. Dicebantur
20   XXXIX,    2,  27|          Thracia positarum, multo verius esse, quae sub Antiocho
21      XL,    2, 16b|         praetorem Marcello iussit verius fuisse consules, quorum
22      XL,    3,  27|          ab Liguribus, latronibus verius quam hostibus iustis, Romanum
23     XLI,    3,  18|         pecora in fanis trucidant verius passim quam rite sacrificant.