Lib. Cap. Par.

 1     III,    5, 31b|       non aspernabantur patres; daturum leges neminem nisi ex patribus
 2      IV,    5,  32|         equestri auxilio signum daturum; tum ut memor regiae pugnae,
 3      IV,    6,  57|        res sineret, libenter se daturum tempus iis fuisse ad receptum
 4     XXI,    5,  45|      spem pugnarent: agrum sese daturum esse in Italia, Africa,
 5     XXI,    5,  45|       qui domos redire mallent, daturum se operam ne cuius suorum
 6    XXII,    5,  34|    populum liberum habiturum ac daturum ei qui [magis] vere vincere
 7    XXVI,    8,  48|       tres recuperatores cum se daturum pronuntiasset qui cognita
 8   XXVII,    8,  45|           nam ne ante audiatur, daturum operam - alterum consulem
 9    XXIX,    3,  15|     adducta neminem iis senatum daturum. ita praecisa spe senatum
10     XXX,    3,  17|      operam Masinissam et porro daturum esse. petere ut regium nomen
11     XXX,    6,  37|  triginta maiores. indutias ita daturum, si per priores indutias
12    XXXV,    4,  33|     super ripam Tiberis positis daturum. tantus furor illo tempore
13   XXXVI,    4,  24| poscenti responderat, in Italia daturum, cum castra ibi Aetoli posuissent.
14 XXXVIII,    4,  37|       Eumenes rex venisset, tum daturum iis leges. Civitatium legationes
15    XLII,    2,  17|         rem celandam dentur. se daturum, quod nec in dando nec datum
16    XLII,    5,  62|         Philippus pactus esset, daturum Persea Romanis pollicentes;
17   XLIII,    1,   5|     vellent, cognita re senatum daturum operam, uti satisfiat. Nec
18   XLIII,    1,   7|         certis sociis responsum daturum esse. Interea nuntiarent
19    XLIV,    2,  25|        eam pecuniam perfecta re daturum, interea Samothracae in
20    XLIV,    3,  35|    quintum decimum se responsum daturum. interim, ut appareret,
21     XLV,    3,  31|       dicta cum leges quoque se daturum ostendisset, Aetoli deinde
22     XLV,    4,  40|          alterum> tantum pediti daturum fuisse credunt et pro rata
23     XLV,    4,  44|   senatum ei, si vellet, eo die daturum dixisset, biduum petit,