IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] criminationibus 2 criminatum 1 criminatus 2 crimine 23 crimini 9 criminibus 23 criminibusque 1 | Frequency [« »] 23 citato 23 cohortibus 23 consulere 23 crimine 23 criminibus 23 cunctis 23 curiae | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances crimine |
Lib. Cap. Par.
1 I, 9, 51| non poterat, oblato falso crimine insontem oppressit. Per 2 II, 2, 7| suspicio etiam cum atroci crimine orta. Regnum eum adfectare 3 IV, 2, 15| pronuntiavit etiamsi regni crimine insons fuerit, qui vocatus 4 IV, 5, 41| suis vana laudibus, non crimine alieno laeta: quanta prudentia 5 IV, 6, 44b| de incestu causam dixit, crimine innoxia, ab suspicione propter 6 V, 5, 29b| enim eos aut vitae ullo crimine alio aut gesti magistratus 7 VI, 3, 16| facinus insimulati falso crimine senatus oblataeque vani 8 VI, 3, 17| Velitris, purgantibus se Volsci crimine belli captivosque repetentibus 9 VI, 4, 24| reum fortunae eius diei crimine eximerent: 'abnuente ac 10 VII, 2, 16| quoque hostes exorti duplici crimine quod et cum Tarquiniensibus 11 VII, 3, 20| intactum inviolatumque crimine belli hospitio Vestalium 12 VII, 3, 20| In Faliscos eodem noxios crimine vis belli conversa est; 13 VIII, 4, 22| eum die dicta ab aedilibus crimine stupratae matrisfamiliae 14 IX, 5, 25| passim factae nec Capua ipsa crimine caruit; quin Romam quoque 15 IX, 5, 25| gens vix certo defectionis crimine perinde ac si internecivo 16 XXII, 6, 49| collegae exsistam ut alieno crimine innocentiam meam protegam." 17 XXVI, 5, 31| conscripti, ut, si de meo crimine ambigeretur, consul dicturus 18 XXXIV, 6, 61| mandata habuisse. publicato crimine minus intenta de paucis 19 XL, 1, 15| invidia conflagrem, cum crimine non possim, deprecor. non 20 XLI, 3, 23| praemium, Demetrium nullo alio crimine quam Romanae amicitiae initae 21 XLI, 3, 25| sublatus; damnataque eo crimine in exilium abiit. idem furor 22 XLIV, 2, 16| et proditionis interdum crimine insimulari, ad Romanos transfugit < 23 XLV, 2, 24| his, qui nos poena, non crimine liberant, gratiam quidem