Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  28|      patres deferunt, sed delatam consulere ordine non licuit; adeo
 2      II,    3,  28|       experirentur senatum iterum consulere placuit. Tum vero ad sellas
 3       V,    3,  15| procuratione si operae illi esset consulere velle, ad conloquium vatem
 4      VI,    5,  39|         tribuni se in omnia simul consulere plebem dixissent. P. Manlius
 5    VIII,    3, 13b|       potestis. voltis crudeliter consulere in deditos victosque? licet
 6      IX,    3,  15|      Romanos sub iugum misissent, consulere quid victis patiendum censeret;
 7       X,    3,  26|         aut rei publicae periculo consulere: ceterum si sibi adiutorem
 8    XXII,    4,  29|    monenti oboediat; qui nec ipse consulere nec alteri parere sciat,
 9   XXIII,    3,  20|        flebiles, cum sibimet ipsi consulere iussi sunt, sese in vestibulo
10   XXIII,    3,  20|        fideque ad ultimum expleta consulere sibimet ipsos in reliquum [
11   XXIII,    3,  21|  classibus atque exercitibus suis consulere. T. Otacilius ad unicum
12    XXIV,    4,  28|     praefectique auxiliorum simul consulere. cum saepe acta res esset
13     XXV,    6,  38|  difficillimum in luctu est, unus consulere. et ne tum quidem, ubi quonam
14    XXVI,    2,   9|          foro praesto est si quid consulere velint. alii accipiunt imperia
15    XXVI,    4,  22|  centuriam vero iuniorum seniores consulere voluisse quibus imperium
16  XXVIII,    8,  45|      feras temptare te magis quam consulere senatum et ni provinciam
17    XXIX,    5,  24|          sibi ac regno suo possit consulere. itaque satis iam omnibus
18     XXX,    7,  42|          secundis rebus sapere et consulere meminerit; et hercule mirandum
19   XXXII,    3,  22|          diu obtestatus filium ut consulere Achaeos communi saluti pateretur
20  XXXVII,    6,  45| certaminibus haud secus quam deos consulere et parcere vos generi humano
21  XXXVII,    7,  53|         meritis quam hostibus vos consulere?'~ ~54.
22    XLIV,    3,  34|          in exercitu providere et consulere, quid agendum sit, debere,
23     XLV,    1,   8|     quemquam superbe ac violenter consulere decet nec praesenti credere