Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  32|           populi Priscorum Latinorum hominesque Prisci Latini adversus populum
 2      II,    2,   9|         finem regnis, rei inter deos hominesque pulcherrimae. Porsenna cum
 3     III,    2,  17|             consules, tribunos, deos hominesque omnes armatos opem ferre,
 4     III,    9,  72|        audiri animadvertissent, deos hominesque testantes flagitium ingens
 5      IV,    6,  53| altercationem esset, consulibus deos hominesque testantibus quidquid ab
 6       V,    6,  39|             ex loco inde munito deos hominesque et Romanum nomen defendere;
 7       V,    7,  54|         desiderio. Non sine causa di hominesque hunc urbi condendae locum
 8     VII,    1,   5|            aegre passus, ut omnes di hominesque scirent se parenti opem
 9     VII,    4,  26|        sterne Gallorum catervas." Di hominesque illi adfuere pugnae depugnatumque
10      IX,    5,  26|              non fuit; - ut omnes di hominesque sciant ab illis etiam quae
11     XXI,    1,  10|         abstinemus; vicerunt ergo di hominesque et, id de quo verbis ambigebatur
12     XXI,    7,  63|             prius praesentem in deos hominesque fungi officiis quam ad exercitum
13    XXII,    6,  44|          obiceret testareturque deos hominesque hic nullam penes se culpam
14  XXVIII,    2,   7|            inde Opuntem rediit, deos hominesque accusans quod tantae rei
15  XXVIII,    2,   8|             disseruit, testatus deos hominesque se nullo loco nec tempore
16    XXIX,    4,  21|          quae Locris nefarie in deos hominesque facta essent iussu aut voluntate
17     XXX,    4,  20|              Italiae litora, et deos hominesque accusantem in se quoque
18   XXXIV,    2,  11|              a consule negetur, deos hominesque se testes facere invitos
19   XXXIV,    4,  44|            qui propter multa in deos hominesque scelera Locris admissa in
20    XXXV,    2,  11|           adspectu contemptius: equi hominesque paululi et graciles, discinctus
21    XLII,    1,  11|             cupiditatem videndi deos hominesque, quorum beneficio in ea
22    XLII,    5,  62|            aequa aspernarentur, deos hominesque et moderationis Persei et