Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  44|         patientia plebis, iam ad extrema venisse. Duas civitates
 2      II,    5,  47|      castra trepidos agit, et ad extrema ventum foret ni legati rapto
 3     III,    2,  15|       Volscos et Aequos et omnia extrema temptaturum et concitaturum.~ ~
 4      IV,    1,   1|          et Veientes depopulatos extrema agri Romani, et Volscos
 5      IV,    4,  26|       tribuni plebis, quoniam ad extrema ventum est, senatus appellat
 6      VI,    5,  31|       Roma exiret incursiones in extrema finium factae erant; Romano
 7      VI,    5,  32|    intravere hostes quam Romanus extrema agminis carpere aut morari
 8     VII,    4, 29a|         rerum moles. Quotiens in extrema periculorum ventum, ut in
 9    VIII,    3,  17|   comparato Sidicini et ipsi pro extrema spe dimicaturi enixe videbantur
10    VIII,    5,  25|          et quae captarum urbium extrema sunt [patiebantur]. itaque
11    VIII,    5,  32|       cum eo exercitum damnaret; extrema contio et circa Fabium globus
12     XXI,    4,  34|         fecit quin, nisi firmata extrema agminis fuissent, ingens
13     XXI,    6,  47|   Transire pontem non potuit, ut extrema resoluta erant tota rate
14    XXII,    1,   6|     Postero die cum super cetera extrema fames etiam instaret, fidem
15    XXII,    2,  14|          crediderant. Ut vero in extrema iuga Massici montis ventum
16     XXV,    5,  25|   referri iussit. tumulus est in extrema parte urbis aversus a mari
17    XXXI,    4,  27|   hostium fines mittit. Apustius extrema Macedoniae populatus, Corrhago
18   XXXII,    5,  34| postulare et respondere placet.' extrema eius oratio adversus Achaeos
19    XXXV,    1,   3|          passim multas manus per extrema finium ad praedandum mittebant,
20    XXXV,    4,  35|         signa vectabatur, cornua extrema inuisens; in dextro cornu
21   XXXIX,    5,  43|      cruore mensam respersam. in extrema oratione Catonis condicio
22    XLII,    5,  64|          accidit, insecuturos ad extrema ab tergo carpenda hostis.