Lib. Cap. Par.

 1      IV,    6,  47|        occidit. Tantus ardor ad dimicandum fuit ut impetum Aequi non
 2       V,    5,  30|         solo in quo nati essent dimicandum fore. Nam quod ad se privatim
 3     VII,    6,  40|      incipiet atque impetus, si dimicandum est. Inducite in animum
 4     VII,    6,  40|         invitus constitisti, si dimicandum erit, tum tu in novissimos
 5    VIII,    1,   2|         haud inviti, ne saepius dimicandum foret, agro hostium excessere.
 6      IX,    3,  14|          quae adsolent cum acie dimicandum est, consulibus Tarentini
 7      IX,    4,  17|         ii quibus cum Alexandro dimicandum erat senem viderant. Militaris
 8       X,    5,  39|      Papirius, iam per omnia ad dimicandum satis paratus, nuntium ad
 9     XXI,    7,  60|      Hannone et Hasdrubale sibi dimicandum esse malletque adversus
10    XXII,    2,   8| rescinderent fluminum: pro urbe dimicandum esse ac penatibus quando
11   XXVII,    4,  17|    etiamsi cum pluribus pariter dimicandum foret, arte quadam copias
12   XXVII,    5,  26| victusque erat, ut cum eodem si dimicandum foret nec spem nec metum
13    XXIX,    4,  22|        expediri iussit, tamquam dimicandum eo die terra marique cum
14   XXXII,    4,  31|          castris se tenuit acie dimicandum cum hoste ratus. Nec Boi
15   XXXIV,    2,  11|        quam mox signis conlatis dimicandum sit in dies expectet, dividendo
16   XXXIV,    2,  12|          quod aut moram sibi ad dimicandum aut in dimicando periculum
17    XXXV,    1,   4|       ubi vera vinceret virtus, dimicandum viderunt.~ ~5.
18   XXXVI,    5,  41|        Asia brevi terra marique dimicandum ei cum Romanis esse, et
19 XXXVIII,    1,   3|         apertos circa campos ad dimicandum esse; sive detractarent
20 XXXVIII,    4,  41|         aperta, signis collatis dimicandum erat. Conferti subeunt et
21    XLIV,    1,   8|       manenti in Pieria proelio dimicandum foret, alii ignarum, belli
22    XLIV,    3,  36|       tantus ardor in animis ad dimicandum utcumque erat, ut consuli