Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  46|     sceleris tragici exemplum, ut taedio regum maturior veniret libertas
 2     III,    5,  37|      cumulari quoque iniurias, ut taedio praesentium consules duo
 3      IV,    6,  56| candidatorum intermiscendo dignis taedio sordium in quibusdam insignium
 4       V,    1,   1|          Albinus. Veientes contra taedio annuae ambitionis quae interdum
 5       V,    1,   6|    modestia est ut non obsidionis taedio, non denique regni, quicquam
 6       V,    6,  44|   resistitur manu: iam obsidionis taedio victi abscedunt vagique
 7     VII,    3,  21|       publicis erumpebant. Quorum taedio patres L. Cornelium Scipionem
 8    VIII,    3,  14|           Latinis crimen sed quod taedio imperii Romani cum Gallis,
 9     XXI,    4,  35|          castra pervenere. Fessis taedio tot malorum nivis etiam
10    XXII,    1,   2|          agmen, maxime Gallos, si taedio laboris longaeque viae -
11    XXII,    1,   2|            alii, ubi semel victis taedio animis procubuissent, inter
12   XXVII,    3,  12|          adhortationibus simulque taedio ferociae hostium cottidie
13   XXVII,    8,  49|          ille fessos abnuentesque taedio et labore nunc precando,
14    XXIX,    3,  12|         recepit.~ Per idem tempus taedio diutini belli Epirotae temptata
15    XXIX,    6,  33|        flectendo itinera eludens, taedio et desperatione tandem fessum
16    XXXI,    1,   6|          belli sua sponte homines taedio periculorum laborumque fecerant,
17   XXXIV,    2,  18|          Hispaniam, quod ad illos taedio imperii Carthaginiensium
18    XXXV,    5,  45|         apparatum belli velle, ut taedio et impetus relanguescat
19  XXXVII,    6,  46|          morbo absumptis, quosdam taedio accolarum Gallorum reliquisse
20 XXXVIII,    2,  19|       longi temporis sufficerent, taedio se fatigaturos hostem censebant:
21    XLIV,    2,  25|       quod fieri etiam sua sponte taedio validioris, metu infirmioris