Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  56|      colonis mittendis occupari latius imperii fines volebat, Signiam
 2      II,    3,  31|      aciem, quam, dum se cornua latius pandunt, parum apte introrsum
 3      II,    5,  60|      passi; nec ullo ante bello latius inde acta est praeda. Ea
 4       V,    6,  36|     Gallis egentibus agro, quem latius possideant quam colant Clusini,
 5      IX,    6,  27|     circumirentur constiterant, latius patefacta stetit; sinistris,
 6      IX,    7,  37|      expeditione consulis motum latius erat quam profligatum bellum;
 7      IX,    8,  40|        forma erat scuti: summum latius, qua pectus atque umeri
 8       X,    2,  14|        incedit. Explorant tamen latius quam populantur; igitur
 9     XXI,    1,  11|         antiquae genere. Itaque latius quam qua caederetur ruebat
10    XXII,    2,  13|       fugam [tamen] terroremque latius Numidae fecerunt; nec tamen
11   XXVII,    8,  47|     Porci; neutris quicquam quo latius tenderetur ad munimenta
12   XXVII,    8,  51|      omnia auxilia quae diffusa latius tueri non poterat in extremum
13  XXVIII,    3,  15|        praefectis Romano; et ne latius inclinatis semel ad defectionem
14  XXVIII,    6,  33| cohortes in fronte statuit quia latius pandere aciem non poterat.
15   XXXII,    4,  27|  crescentibus iam provinciis et latius patescente imperio; creati
16   XXXIV,    3, 22b|       periculum movet ne serpat latius contagio eius mali, nos
17   XXXVI,    2,  10|       situm. ibi castra metatus latius quam pro copiis et plures
18   XXXVI,    3,  15|     sinum vergente iter est non latius quam sexaginta passus. haec
19 XXXVIII,    6,  54|         legatis in Asia fuerat, latius rogandum censebat, non quae
20      XL,    2,  19|   praetorem, ne serperet iterum latius, patres iusserunt. et legem
21     XLV,    3,  31|      concilio. quaerendo deinde latius, qui publice aut privatim