Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  35| observantia in regem cum omnibus, benignitate erga alios cum rege ipso
 2       V,    3,  20|           misit, deum immortalium benignitate suis consiliis patientia
 3     VII,    2,  13|          reciperavere. Nobis deum benignitate, felicitate tua populique
 4    VIII,    1,   4|         et virtute vestra et deum benignitate vobis datum. tempestatis
 5    VIII,    1,   5|           cum florentissimum deum benignitate [nunc] Latium armis virisque,
 6    VIII,    3, 13b|         agendum fuit, id iam deum benignitate ac virtute militum ad finem
 7    XXIV,    5,  38|        eam vos fraudem deum primo benignitate, dein vestra ipsi virtute
 8    XXVI,    7,  41|          obtinuistis. sed cum iam benignitate deum id paremus atque agamus
 9    XXVI,    7,  41|       adversas sustinuerunt. nunc benignitate deum omnia secunda prospera
10    XXVI,    8,  50|    vincentem omnia cum armis, tum benignitate ac beneficiis.~ Itaque dilectu
11  XXVIII,    3,  11|       plebis curam haberent: deum benignitate summotum bellum ab urbe
12  XXVIII,    5,  25|       esset; et P. Scipionem deum benignitate et rem publicam esse gratiae
13    XXIX,    3,  15|         ea dempto iam tandem deum benignitate metu non ultra pati. erectis
14    XXXI,    4,  31|        omisimus. nunc et nos deum benignitate Punico perfecto bello totis
15    XXXV,    4,  35|       laborem fore et comitate ac benignitate ducis etiam non iniucundum
16  XXXVII,    7,  54|           vindicat. est enim deum benignitate non gloriosa magis quam
17   XXXIX,    1,   9|        initiaturam; damnatam voti benignitate deum exsolvere id velle.
18     XLI,    3,  24|         vel viribus nostris, deum benignitate, vel regionis intervallo
19     XLV,    2,  23|      vestra nunc est fortuna deum benignitate et virtute vestra, ea Persei
20     XLV,    2,  25|         neu sibi ipsis fructus ex benignitate et fortuna eorum percipiendi.
21     XLV,    4,  44|     conscendisset. mire laetum ea benignitate in se populi Romani regem