Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   3|      superveniunt, sine mentione reditus bona tantum repetentes.
 2      II,    2,  11|         obicere ne sit ad flumen reditus. Consulum alter T. Lucretius
 3      II,    2,  15|   restituit. Tarquinius spe omni reditus incisa exsulatum ad generum
 4     III,    1,   3|  iustitio, quod quadriduum fuit, reditus Quincti consulis in urbem
 5      IX,    8,  38|    proximis raptim vastatis unde reditus tutus ad naves esset, dulcedine,
 6     XXI,    6,  56|          et, cum neque in castra reditus esset flumine interclusus
 7   XXIII,    4,  29|    pugnare; itaque, velut quibus reditus in patriam [in] eo discrimine
 8    XXIV,    4,  31|      humano consilio sed ne spem reditus praeciderent sibi, et cum
 9    XXIV,    4,  33|     perfugerint tutus in patriam reditus pateat et caedis auctores
10    XXIV,    6,  45|         merita sit poenae an hic reditus veniae. Fabio adsensum est
11     XXV,    6,  33|           et cum quies ipsa, tum reditus domum fructusque videndi
12    XXVI,    2,  16|         dissipata in nullam spem reditus; non saevitum incendiis
13     XXX,    4,  20|   invidia; neque hac deformitate reditus mei tam P. Scipio exsultabit
14    XXXV,    4,  34|      fugae ante dictum est, quia reditus in patriam nulla alia erat
15 XXXVIII,    3,  24|       indignitatem iniuriae spem reditus ad suos mulieri facit, et
16   XXXIX,    5,  53|       devertit oratio, geruntur, reditus in Macedoniam Demetrii legatorumque
17      XL,    4,  38|    campestres procul ab domo, ne reditus spes esset, Cornelius et
18     XLI,    3,  25|     factionis Proxeni erant, cum reditus in patriam promissus esset
19    XLII,    4,  47| inprovisosque ad incautum hostem reditus, nec ut astu magis quam
20    XLII,    4,  52|   pecuniam et frumentum, praeter reditus metallorum, in decem annos