Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  33|  aliquotiens exercitus Latinus comminus cum Romanis signa contulerat.
 2      II,    2,  10| cedentium pugna terga obversis comminus ad ineundum proelium armis,
 3    VIII,    5,  24|      hostes et ducem Lucanorum comminus congressum obtruncat; contrahensque
 4       X,    5,  43|  intervallo nec missilibus sed comminus gerebatur res et qui aegre
 5     XXI,    1,   5|       medios gurgites stabili, comminus eminusque rem gereret. Pars
 6     XXI,    4,  34|        fronte ab tergo coorti, comminus eminus petunt, saxa ingentia
 7   XXIII,    6,  47|      nullo ad evagandum spatio comminus conserentur manus". Dicto
 8   XXVII,    1,   1|        spes vana fuit. nam cum comminus acie et peditum certamine
 9   XXVII,    4,  18| eluditur, instabilem eundem ad comminus conserendas manus, expulerunt
10     XXX,    3,  18|  permixtus, ubi cuspide uti et comminus gladio posset, roboris maioris
11    XXXI,    3,  24|     iniecit. plurimos manu sua comminus eminusque volneratos compulsosque
12    XXXI,    5,  35|      et velites emissis hastis comminus gladiis rem gerebant et
13    XXXI,    5,  37|       modo secuti erant. multi comminus congressi, multi fugientes
14 XXXVIII,    2,  20|                Consul quia non comminus pugnam sed procul locis
15 XXXVIII,    2,  21|     apti sunt. Nam quemadmodum comminus, ubi in vicem pati et inferre
16 XXXVIII,    2,  21|  undique configebantur et, cum comminus venerant, gladiis a velitibus
17    XLII,    4,  47|       neque casu, sed collatis comminus viribus iusto ac pio esse
18    XLII,    5,  65|      undique temptare iubet et comminus proelium conserere, alios
19    XLIV,    3,  35| nequeat, inutilia esse; gladio comminus geri rem in permixta turba,
20    XLIV,    3,  35|      auxilia melius pugnabant; comminus stabilior et tutior aut