Lib. Cap. Par.

 1      IX,    5,  24|        secum per ardua ac prope invia in arcem ducit, pluribus
 2      IX,    7,  36|    Silva erat Ciminia magis tum invia atque horrenda quam nuper
 3     XXI,    4,  33|        perversis rupibus iuxta, invia ac devia adsueti decurrunt.
 4     XXI,    4,  35|        Alpium perventum est per invia pleraque et errores, quos
 5     XXI,    4,  36|         dubia res visa quin per invia circa nec trita antea, quamvis
 6   XXVII,    7,  39|     transitu fratris quae antea invia fuerant ducebat, tum etiam
 7   XXXII,    2,  11|  patiantur ducere iubet: ubi ad invia equiti ventum sit, in planitie
 8   XXXVI,    3,  18|          qua loca usque ad mare invia palustri limo et voraginibus
 9 XXXVIII,    1,   2|  Athamanes, dispersosque et per invia atque ignotas rupes iter
10 XXXVIII,    2,  21|        lateribus satis fidentes invia esse, ab ea parte, quae
11 XXXVIII,    2,  22|       escendissent, postquam ad invia ventum est, flexere iter
12 XXXVIII,    2,  23|       Ruunt caeci per vias, per invia; nulla praecipitia saxa,
13   XXXIX,    1,   2|        pars maxima inermes, per invia et rupes deruptas praecipitantes
14      XL,    2,  22| magisque silvestria et pleraque invia loca excipiebant: pervenere
15    XLII,    2,  16|         non facile sequendo per invia atque ardua moraretur fugam
16    XLIV,    1,   4|    relicto in custodia iugi per invia transgressurus praemissis, <
17    XLIV,    1,   5|         praebebant, qui, ubi ad invia venerant, deiectis rectoribus
18    XLIV,    1,   5|       quarto inde die per aeque invia, sed adsuetudine peritius