Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  18|     poterat, omnis divini atque humani iuris. Auctorem doctrinae
 2     III,    1,   7|        inopsque senatus auxilii humani ad deos populum ac vota
 3     III,    8,  57|    legum expertem et civilis et humani foederis esse aiebat: respicerent
 4      IV,    3,  19|        inquit, "ruptor foederis humani violatorque gentium iuris?
 5       V,    1,   3|    vobis, non dico civilis, sed humani esset, favere vos magis
 6       V,    6,  37|      habitum violatoribus iuris humani elusamque legationem suam
 7       V,    6,  40|         fato darent, nihil quod humani superesset mali relinquebant.
 8     VII,    1,   4|        patri, si quicquam in eo humani esset, an castigandum ac
 9      IX,    1,   1|      nihil cum potentiore iuris humani relinquitur inopi, at ego
10     XXI,    2,  22|    secutum; deinde cura ingenii humani cum, quidnam id esset quod
11    XXVI,    3,  19|     quam quantam fides promissi humani aut ratio ex fiducia rerum
12   XXVII,    4,  17|         nec divini quicquam nec humani sanctum esset. productae
13  XXVIII,    5,  23|  interfulgens aviditate ingenii humani rapere ex igni vellent,
14  XXVIII,    8,  43| publicae et paene omnis generis humani detrimentum est.~ 'Commemoravit
15    XXXV,    4,  33|         sine magno motu generis humani et pernicie Graeciae dimicare?
16 XXXVIII,    5,  48|        Delphos quondam, commune humani generis oraculum, umbilicum
17      XL,    3,  29|     sine vestigio ullo corporis humani aut ullius rei, per tabem
18     XLI,    3,  24|     solis velut dissertio iuris humani est? fecerit aliquid Philippus,