Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  65|        militum fretus, loco parum fidens, conclamant se ituros clamoremque
 2      IV,    3,  18|   militiam aegre patiens satisque fidens sibi, poscere pugnam: Veienti
 3      IV,    5,  42|         spiritus, ubi subnixus et fidens innocentiae animus esset
 4    VIII,    4,  22|          urbem adorta nuntiabatur fidens, multa hostilia adversus
 5     XXI,    1,   5|      pedes instabilis ac vix vado fidens vel ab inermi equite, equo
 6     XXI,    7, 57b|          dux militi et duci miles fidens, ad triginta quinque milia
 7    XXII,    3,  20|  terrestribus quoque copiis satis fidens Romanus usque ad saltum
 8    XXII,    4,  26|         de aequato imperio, satis fidens haudquaquam cum imperii
 9   XXIII,    2,  16|       primam aciem adferre, satis fidens, si cunctantibus instaret,
10   XXIII,    4,  26|         neutri parti virium satis fidens, procul ab hoste intervallo
11   XXIII,    4,  26|           colli aut flumini satis fidens, castra vallo permunit.
12   XXIII,    5,  36|           substitisset quam satis fidens exercitui. Nec alter consul
13    XXIV,    5,  36|          et Bomilcar, simul parum fidens navibus suis duplici facile
14    XXIV,    6,  40|     certamini satis fore parem se fidens, subductis navibus atque
15   XXVII,    7,  38|          Livius cunctabatur parum fidens suarum provinciarum exercitibus:
16   XXVII,    8,  48|          opponit, haud tantum iis fidens quantum ab hoste timeri
17    XXIX,    3,  12| tantummodo tueri vidit, nec satis fidens viribus ut urbem oppugnaret
18   XXXVI,    3,  16|          permunisset omnia, satis fidens numquam ea vim Romanum exercitum