Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  28|          ingenium est, at tu tuo supplicio doce humanum genus ea sancta
 2       I,    9,  58|         me etsi peccato absolvo, supplicio non libero; nec ulla deinde
 3     III,    7,  53| libertatem. De decemvirorum modo supplicio atrox postulatum fuit; dedi
 4     III,    8,  57|         animorum, cum tanti viri supplicio suamet plebi iam nimia libertas
 5      IV,    6,  51|       cum interim de sanguine ac supplicio suo latam legem confestim
 6      VI,    3,  20|        cladis causis ex Manliano supplicio magnae parti videri orta:
 7     VII,    3,  20|      dedere se paratos esse, seu supplicio adfici, daturos poenas.
 8    VIII,    5,  35|      minus periculo Q. Fabi quam supplicio miserabili adulescentis
 9    VIII,    6,  39|      voluntaria ignominiae se ac supplicio subtraxit. placuit cum corpore
10      IX,    2,   9|     sponsionis feramus et nostro supplicio liberemus Romana arma."~ ~
11     XXI,    5,  41|         ad Erycem clausos ultimo supplicio humanorum, fame interficere;
12   XXIII,    1,   3|        pro se quisque clamare et supplicio dignum. Tum Pacuvius: "video
13    XXIV,    2,  14|        cessisset, in eum servili supplicio animadversurum; suam cuique
14    XXIV,    4,  31|          potestatem redigeret ac supplicio eorum liberaret tandem Syracusas.
15    XXVI,    2,  15|                               De supplicio Campani senatus haudquaquam
16  XXVIII,    5,  26|     animadverteretur, an plurium supplicio vindicanda tam foedi exempli
17    XXXI,    4,  31|       consciverunt quam ab nobis supplicio adfecti sunt. ceteris ita