Lib. Cap. Par.

 1       V,    2,  11|   trepidum, plenum volnerum ac pavoris incidentem portis exercitum
 2       V,    4,  26|       fugatque; tantumque inde pavoris Faliscis iniectum est, ut
 3       V,    4,  28|      oppugnari, tantum iniecit pavoris ut nequiquam retinente atque
 4       V,    6,  38|  placuit, eaque res ut initium pavoris ac fugae, sic una salus
 5       V,    6,  39|       consilium esse, quo plus pavoris inferrent. Postremo lux
 6       X,    4,  35|    castra ventum foret, tantum pavoris fuisse ut relicturi signa
 7    XXII,    7,  54|      Nunquam salva urbe tantum pavoris tumultusque intra moenia
 8     XXV,    1,   6|   quisquam exercitum fugae aut pavoris insimulare potest, ubi plus
 9     XXV,    3,  13|    castra pervenissent, tantum pavoris iniecerunt ut, si in plano
10    XXVI,    1,   2|       comites Cn. Fulvi fuisse pavoris ac fugae. C. Flaminium,
11    XXVI,    1,   4|       permultos volneraverunt; pavoris tamen plus ex re nova atque
12    XXVI,    1,   6|    molem pugnae inveni plusque pavoris quam certaminis fuisse,
13  XXVIII,    1,   3|     adgressus. quae res tantum pavoris iniecit fessis iam cum primis
14    XXXV,    1,   2| Digitio atque eas ipsas plenas pavoris ac fugae accepturus esset,
15  XXXVII,    4,  21|     incurrit, tantumque rursus pavoris ac tumultus incussit, ut,
16 XXXVIII,    2,  21|    effusa fuga castra repetunt pavoris et tumultus iam plena, ut
17    XLIV,    1,  10|      est. tantusque pudor regi pavoris eius fuit, ut urinatores