Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   4|       bona, eamque ipsam causam morae in urbe haberent legati
 2     VII,    5,  34|     capiti hostem vidit. Dum id morae Samnitibus est quoad totum
 3      IX,    6,  27|       eventus eorum Romanum aut morae, qua trahebant bellum, paenitebat.
 4     XXI,    5,  45|       suam quisque acceptis, id morae quod nondum pugnarent ad
 5     XXI,    6,  48|     castrorum nullo satis digno morae pretio tempus terunt, emissus
 6    XXII,    2,  12|         quod impar erat imperio morae ad rem publicam praecipitandam
 7    XXIV,    4,  31| tenebaturque agmen, necdum quae morae causa foret pervenerat ad
 8    XXVI,    4,  24|  monumentis essent sunt posita. morae causa fuerant retenti Romae
 9  XXVIII,    8,  44|         ingenia. hic modo nihil morae sit, una et traiecisse me
10    XXIX,    5,  24|   admirantem quae tam diuturnae morae sit causa postulantemque
11    XXXI,    5,  40|         Damocritus praetor, qui morae ad decernendum bellum ad
12   XXXII,    3,  18|       haud multum in oppugnando morae praebuit. Ambrysus inde
13  XXXIII,    1,   1|   tardius incedebat: causa erat morae ut hastati consequerentur.
14  XXXIII,    4,  36|      Boi, ut est gens minime ad morae taedium ferendum patiens,
15    XXXV,    4,  38|       speculatoria nave ut quid morae esset sciret, postquam rem
16  XXXVII,    5,  33|   exercitu; causaque et is ipse morae erat, dum consequeretur.~ ~
17 XXXVIII,    4,  42|      gesta re, ut ea probabilis morae causa esset, quod solito