Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  10|      inlustri posita monumento intueri; inde tibi tuaeque rei publicae
 2       I,    3,  16|      petens precibus ut contra intueri fas esset, ""Abi, nuntia""
 3       I,    5,  25|     illorum tunc arma, illorum intueri manus, feroces et suopte
 4     III,    6,  38|   solitudinem circa decemviros intueri, cum et ipsi suum invisum
 5     III,    9,  69|    vindicem maiestatis Romanae intueri, et primores patrum dignam
 6       V,    1,   6|    Veios tantum nec hoc bellum intueri quod instat, sed famam et
 7      VI,    2,   7|      me nihil praeter me ipsum intueri decet; neque enim dictatura
 8     VII,    5,  32|        aciem debere, tum etiam intueri cuius ductu auspicioque
 9    VIII,    5,  32|       parum causa proficerent, intueri saevientem contionem iubebant:
10      IX,    1,   5|      foveam missos. Alii alios intueri; contemplari arma mox tradenda
11     XXI,    1,   4|     habitum oris lineamentaque intueri. Dein brevi effecit ut pater
12     XXI,    5,  41|     animo reputet nostras nunc intueri manus senatum populumque
13    XXII,    8,  59|       campis legiones vestras. Intueri potestis sollicitudinem
14     XXV,    1,   6|  consules et universum senatum intueri videor, cum te, M. Marcelle,
15  XXXIII,    4,  32|  quisque audisse et alii alios intueri, mirabundi velut ad somni
16    XXXV,    4,  35| equites Alexamenus iubet et se intueri: conligit et ipse animum
17    XLIV,    3,  34|     micare gladiis mucronemque intueri, ut facile quis cerneret,