Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  24|            satis constat, nec ferme res antiqua alia est nobilior; tamen
 2       I,    6,  32|               bella aliquo ritu, ius ab antiqua gente Aequiculis quod nunc
 3      II,    5,  55|                libertate sua; rursus ad antiqua reditum; cum Genucio una
 4     III,    1,   5|           Difficile ad fidem est in tam antiqua re quot pugnaverint ceciderintve
 5     III,    2,   9| reconciliatamque patribus de integro in antiqua redigi mala. Neque illum
 6    VIII,    3,  15|              Aurunca appellatur, moenia antiqua eorum urbemque ab Sidicinis
 7      IX,    7,  34|           abierunt magistratu. Quid ego antiqua repetam? nuper intra decem
 8       X,    2,  9b|                 animos feroces nihil ex antiqua fortuna haberent, gestum
 9    XXVI,    4,  22|              secutae sunt. eludant nunc antiqua mirantes: non equidem, si
10  XXVIII,    8,  42|                        Externa et nimis antiqua repeto. Africa eadem ista
11   XXXIV,    1,   5|          contulerunt? proximo bello, ne antiqua repetam, nonne et, cum pecunia
12   XXXVI,    4,  27|          consulem foret. parantibus iis antiqua iura foederum ordiri meritaque
13 XXXVIII,    2,  13|      auctoritate aut armis cogeret iura antiqua pati. Eodem et Athenaeus,
14 XXXVIII,    3,  31|         Lacedaemoniis visum est, ut, si antiqua civitatis fortuna esset,
15     XLV,    2,  20|            Rhodiis aecum censerent quam antiqua merita, quorum ipsi testes
16     XLV,    3,  35|       erubuissent, obtrectatio carpsit. antiqua disciplina milites habuerat;
17     XLV,    4,  37|               tum eos continuit. itaque antiqua disciplina habiti <neque