Lib. Cap. Par.

 1       I,    6,  34|       mulier. Excelsa et alta sperare complexa virum iubet: eam
 2       I,    7,  37|      erat nec gesturos melius sperare poterant, tamen, quia consulendi
 3       I,    8,  47|       filium, qui habere quam sperare regnum mallet. "Si tu is
 4       I,    9,  49|      nihil aliud quam praedam sperare posset. Praecipue ita patrum
 5      II,    5,  49|  praemia ab se, omnes honores sperare. Praetereuntibus Capitolium
 6      VI,    2,  6b|  bello haberent. Se vero bene sperare patres et de bello et de
 7     VII,    5,  30|   invictum Campanis et iubete sperare incolumem Capuam futuram.
 8    VIII,    5,  24|      captos apud hostes esse; sperare corpore regio utcumque mulcato
 9    XXII,    7,  55|       moenibus salvis salutem sperare. Ubi conticuerit [recte]
10  XXVIII,    7,  35| Africam Romani mittant, satis sperare perbrevis aevi Carthaginem
11  XXVIII,    8,  39|       haec, quibus maiora nec sperare nec optare ab dis immortalibus
12    XXXI,    4,  29|      discreti haec tenuerint, sperare quicquam eodem statu mansurum.
13   XXXIV,    3,  27|       salvum vellent tyrannum sperare non poterat. cum suspectos
14   XXXIV,    4,  37|   bonum animum habere et bene sperare iubentes, fortes fortunam
15      XL,    1,  15|        quem ad modum nec nunc sperare regnum nec ambigere umquam
16    XLIV,    2,  22|   haec partim ominari, partim sperare possum; illud adfirmare