Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,  10|              sine viribus iram esse. Exercitum fundit fugatque, fusum persequitur:
  2       I,    3,  14|             vicinum bellum poterat - exercitum educit, castra a Fidenis
  3       I,    3,  16|  immortalibus editis operibus cum ad exercitum recensendum contionem in
  4       I,    4,  17|              civitatem sine imperio, exercitum sine duce, multarum circa
  5       I,    5,  27|             iussu circumduci Albanum exercitum ut Fidenatium nuda terga
  6       I,    5,  28|         vocari ad contionem utrumque exercitum iubet. Praecones ab extremo
  7       I,    7,  37|        pergit porro in agrum Sabinum exercitum inducere; et quamquam male
  8       I,    8,  44|             adessent. Ibi instructum exercitum omnem suovetaurilibus lustravit,
  9       I,    9,  59|      concitandum inde adversus regem exercitum Ardeam in castra est profectus:
 10      II,    2,  13|        condicionibus composita pace, exercitum ab Ianiculo deduxit Porsinna
 11      II,    3,  25|           maxima gloria sua victorem exercitum Romam reducit. Decedentem
 12      II,    3,  26|         Nocte in urbem nuntiatum est exercitum Sabinum praedabundum ad
 13      II,    4, 33b|           Coriolano fuit. Cum subito exercitum Romanum Coriolos obsidentem
 14      II,    5,  43|              ut solo equitatu emisso exercitum hostium funderet, insequi
 15      II,    5,  45|              qua consules ipsos, qua exercitum increpando: simulationem
 16      II,    5,  58|            ad vexandum saevo imperio exercitum stimulabat. Nec ulla vi
 17      II,    5,  58|              centurionibus corruptum exercitum dicere; tribunos plebei
 18      II,    5,  59|            adversus Appium habiturum exercitum Romanum quod adversus Fabium
 19      II,    5,  59|             haud falso in proditorem exercitum militaris disciplinae, desertorem
 20     III,    1,   2|          necessaria morbo implicitum exercitum tenuit. Extractum in tertium
 21     III,    1,   4|     conspecta fuerat, imparem copiis exercitum temere pugnae commisit.
 22     III,    3,  20|       persequi quaerendo quonam modo exercitum educturi consules essent
 23     III,    3,  21|       ferrent neque consules ab urbe exercitum educerent; in reliquum magistratus
 24     III,    3,  25|           contra Gracchum in Algidum exercitum ducere, alteri populationem
 25     III,    4,  28|           quo fuerant ordine in via, exercitum omnem longo agmine circumdat
 26     III,    4,  28|           erant et vix adversus unum exercitum pugnam sustinebant. Tum
 27     III,    4,  29|             militi dedit; consularem exercitum ipsumque consulem increpans '
 28     III,    4,  29|       abdicat consulatu iussusque ad exercitum manet. Sed adeo tum imperio
 29     III,    4,  30|         iubentur subitarium scribere exercitum atque in Algidum ducere.
 30     III,    4,  30|              additur terror, Sabinum exercitum praedatum descendisse in
 31     III,    4, 31a|   vendiderunt. Invidiae tamen res ad exercitum fuit, eademque tribunis
 32     III,    7,  52|             violando imitati. Secuta exercitum plebs, nullo qui per aetatem
 33     III,    8,  61|            sed in Sabinos ad alterum exercitum, in urbe laetitia modo celebrata
 34     III,    8,  62|           accendebantur: iam alterum exercitum victorem in urbem rediturum;
 35     III,    8,  62|        audisse. Qualem liberi populi exercitum decuit esse, talis fuit;
 36     III,    9,  68|             dilectum haberi et educi exercitum in Algidum iussit: sedemus
 37     III,    9,  70|           praedaque ingenti compotem exercitum suis etiam rebus reciperatis
 38      IV,    2,  10|             spoliis quibus dearmatum exercitum hostium sub iugum miserat.
 39      IV,    4,  27|           non consulis modo vigiles, exercitum deinde omnem, sed dictatorem
 40      IV,    4,  29|        alterius auxilium in Siciliam exercitum traiecere.~ ~30.
 41      IV,    5,  34|         aliis sub corona venundatis, exercitum victorem opulentumque praeda
 42      IV,    5,  40|        fuerit, in Volscis ab consule exercitum, traditos ad caedem fortissimos
 43      IV,    5,  40|             castris consulem, ecquem exercitum inveneritis an deserta castra,
 44      IV,    5,  41|              iumentaque alia ab urbe exercitum adfectum proelio ac via
 45      IV,    5,  43|            rem publicam opprimi? Non exercitum, non ducem scribendo exercitui
 46      IV,    6,  53|              participem praedae fore exercitum cum militiam non abnuisset.
 47      IV,    6,  59|              in Volscum agrum ducere exercitum placuit; Cn. Cornelius unus
 48      IV,    6,  60|          indicendo Veientibus bello, exercitum magna ex parte voluntarium
 49       V,    1,   4|          abducere infecta re a Veiis exercitum noluerunt, non utile solum
 50       V,    1,   5|             sunt bello; si reducimus exercitum, quis est qui dubitet illos
 51       V,    1,   6|             terror nominis nostri ut exercitum Romanum non taedium longinquae
 52       V,    2,  11|              causa, et nunc proditum exercitum, tradita Faliscis Romana
 53       V,    2,  11|            pavoris incidentem portis exercitum viderint, non fortunam aut
 54       V,    2,  12|             oboedienter missumque ad exercitum est.~ ~13.
 55       V,    3,  19|            Romam ad scribendum novum exercitum redit, nullo detractante
 56       V,    6,  43|               repente audit Gallorum exercitum adventare atque de eo pavidos
 57       V,    6,  48|         bellique mala fames utrimque exercitum urgebat, Gallos pestilentia
 58       V,    6,  48|            Valerium a Veiis adducere exercitum iubet, parat instruitque
 59      VI,    1,   2|             sua iuratos centuriaret. Exercitum conscriptum armatumque trifariam
 60      VI,    1,   2|              ipsos bellum molientes; exercitum eorum ad Bolas oppressit,
 61      VI,    1,   4|    Tricipitinus Ser. Sulpicius Rufus exercitum alterum in Aequos, non ad
 62      VI,    2,   9|              non poterat, relicto ad exercitum collega Romam est profectus,
 63      VI,    2,   9|       decernuntur. Quamquam expertum exercitum adsuetumque imperio qui
 64      VI,    2,  10|              hoste receptis victorem exercitum tribuni cum magna gloria
 65      VI,    3,  12|             Pomptinum, quo a Volscis exercitum indictum audierat, pergit. -
 66      VI,    3,  14|                             Dictator exercitum in stativis tenebat, minime
 67      VI,    4,  23|       praestantem; itaque se quod ad exercitum attineat, regere consuesse,
 68      VI,    4,  28|        Praenestinis nuntiatum nullum exercitum conscriptum Romae, nullum
 69     VII,    1,   6|             fuerit, deletum cum duce exercitum documento fuisse ne deinde
 70     VII,    2,   9|          Calvus consules in Hernicos exercitum duxissent neque inventis
 71     VII,    2,  11|       adversus Tiburtes iussu populi exercitum duceret. Ad quorum auxilium
 72     VII,    2,  13|               quod aegrius patimur - exercitum tuum sine animis, sine armis,
 73     VII,    2,  14|         videndum magno opere esse ut exercitum in potestate haberet; differri
 74     VII,    2,  16|              Manlio obvenit. Marcius exercitum in agrum Privernatem, integrum
 75     VII,    3,  19|       Volscos convertere, nuntiantes exercitum conscriptum armatumque iam
 76     VII,    4,  23|            nam cum ingentem Gallorum exercitum in agro Latino castra posuisse
 77     VII,    4,  24|        volnus degravabat et subicere exercitum tumulis ab hoste occupatis
 78     VII,    4,  24|       castrorum militi data victorem exercitum opulentumque Gallicis spoliis
 79     VII,    4,  25|          trecenorum, quem nunc novum exercitum, si qua externa vis ingruat,
 80     VII,    5,  34|           profectus Cornelius consul exercitum incaute in saltum cava valle
 81     VII,    5,  34|            omni liber metu, teque et exercitum serva; neque enim moveri
 82     VII,    5,  35|       oportet evadatis. Veniendo huc exercitum egregium populo Romano servastis:
 83     VII,    6,  38|    manaverantque a Capua consilia in exercitum omnem. Eo laxamento cogitationibus
 84     VII,    6,  39|            quietos Samnites habebat, exercitum purgare missionibus turbulentorum
 85     VII,    6,  39|              urbem, ni venire contra exercitum dictatoremque adversus se
 86     VII,    6,  40|          milites, et ante alios suum exercitum complexus. [Is] ad conloquium
 87     VII,    6,  40|        patriae vestrae esse, si hunc exercitum civium vestrorum, si me
 88    VIII,    1,   1|             venerunt. Volscorum item exercitum duce Antiati populo consedisse
 89    VIII,    1,   6|          acie imperatorem, ex altera exercitum Deis Manibus Matrique Terrae
 90    VIII,    1,   6|             mors voluntaria consulis exercitum in acie terreret, comparant
 91    VIII,    2,  11|             devoti caede; trucidatum exercitum omnem, caesos hastatos principesque,
 92    VIII,    2,  11|             sunt ut consuli victorem exercitum ad depopulandos agros eorum
 93    VIII,    2,  12|              erat, Aemilius ad Pedum exercitum duxit. Pedanos tuebatur
 94    VIII,    2, 13a|         Latium victorem circumducere exercitum; nec quievere antequam expugnando
 95    VIII,    3,  15|           senatus defendi Auruncos + exercitum educerent, fama adfertur
 96    VIII,    3,  16|            adversus Sidicinos ducere exercitum. dictatorem ante ex senatus
 97    VIII,    4,  19|             abacta in agrum Fundanum exercitum inducit. ingredienti fines
 98    VIII,    4,  20|            bellum evenerat, scribere exercitum sine ulla vacationis venia;
 99    VIII,    5,  24|            interclusissent trifariam exercitum a mutuo inter se auxilio,
100    VIII,    5,  32|          magistro equitum neu cum eo exercitum damnaret; extrema contio
101    VIII,    5,  33|      saevisse quam ut legatum eum ad exercitum pro consule relinqueret.
102    VIII,    5,  33|      passurum fuisse filium suum, si exercitum amisisset, si fusus, fugatus,
103    VIII,    5,  33|              advocatos. quo id animo exercitum, qui eius ductu auspiciisque
104    VIII,    6,  38|              dilectu habito egregium exercitum adversus Samnites duxerunt.
105      IX,    1,   4|          impetu defendit. An a Veiis exercitum Camillumque ducem implorabunt?
106      IX,    2,   8|             bellum. Interea consules exercitum scribere, armare, educere
107      IX,    2,   8|           spondendo pacem servassent exercitum populi Romani poenam ullam
108      IX,    2,   9|              eluderentur, et nostrum exercitum eadem quae impedierat fortuna
109      IX,    4,  18|     Alexandro in Italiam venisset et exercitum Macedoniae oblitum degenerantemque
110      IX,    4,  18|           mala disciplina institutum exercitum acceperunt. At hercule reges
111      IX,    5,  22|            ad accipiendum ab Aemilio exercitum ad Saticulam cum supplemento
112      IX,    5,  24|               Poetelius C. Sulpicius exercitum ab dictatore Fabio accipiunt
113      IX,    6,  28|               Folio magistro equitum exercitum accepit. Is, cum audisset
114      IX,    8,  38|          tulerat interclusum Romanum exercitum obsideri; cladisque imaginem
115      IX,    8,  41|          rebellionem compulsa tantum exercitum fecerant ut relicto post
116      IX,    8,  41|            esset, in Umbriam propere exercitum duceret. Dicto paruit consul
117      IX,    8,  42|            belli, in suam provinciam exercitum reduxit. Itaque ei ob res
118      IX,    8,  43|           flagitium fore, si alterum exercitum utriusque victoriae compotem
119      IX,    8,  44|           suffectum et ab eo, cum ad exercitum Minuci missus esset, Bovianum
120       X,    1,   4|       sacramento adactis dictator ad exercitum missus omnia spe tranquilliora
121       X,    1,   4|        tentoriis destitutas invenit, exercitum avidum pugnae, quo maturius
122       X,    2,  12|            agro sociorum ac deducere exercitum finibus Lucanis iuberent;
123       X,    2,  13|          magistratus Samnitium, quod exercitum adversus Lucanum hostem
124       X,    2,  16|      destitit agros, donec Samnitium exercitum nusquam se proelio committentem
125       X,    2,  16|         regno cogant. Samnitem illis exercitum paratum, instructum armis,
126       X,    2,  17|     exploratores profectum Samnitium exercitum, advocato consilio "quid
127       X,    3,  21|            deductum inde Volumnianum exercitum Etruriam concitam in arma
128       X,    3,  21|              dici Umbros et ingentem exercitum Gallorum; adversus quattuor
129       X,    3,  25|           utile esse uno loco sedere exercitum; itineribus ac mutatione
130       X,    3,  25|           suffecturum ducem unum nec exercitum unum adversus quattuor populos;
131       X,    3,  27|              Postumio ut ex Vaticano exercitum ad Clusium admoveant summaque
132       X,    3,  30|       interim res gerit Samnitiumque exercitum in Tifernum montem compulsum,
133       X,    4,  31|            post deduc tum ab consule exercitum rebellatum fuerat et Samnites
134       X,    4,  33|         curaverat, dedicavit. Ita ad exercitum profectus, ab Sora in Samnium
135       X,    5, 37b|             traductumque in Etruriam exercitum - sed ab utro consule non
136       X,    5,  46|         tecta poterat; itaque consul exercitum de Samnio deduxit. venienti
137       X,    5,  46|            dividerentur. Ab triumpho exercitum in agrum Vescinum, quia
138     XXI,    1,   1|            cum perfecto Africo bello exercitum eo traiecturus sacrificaret,
139     XXI,    1,   4|           primo statim adventu omnem exercitum in se convertit; Hamilcarem
140     XXI,    1,   5|      Carthaginiensium erat - induxit exercitum, ut non petisse Saguntinos
141     XXI,    1,  10|              Hamilcaris progeniem ad exercitum mitterent; non manes, non
142     XXI,    1,  10|            qui Hannibali nuntient ut exercitum ab Sagunto abducat ipsumque
143     XXI,    1,  15|       venisset comitiis perfectis ad exercitum in hiberna rediit.~ ~
144     XXI,    2,  24|            capti donis cum bona pace exercitum per fines suos praeter Ruscinonem
145     XXI,    3,  26| fabricandasque; simul et ipsi traici exercitum levarique quam primum regionem
146     XXI,    4,  33|               ne exutum impedimentis exercitum nequiquam incolumem traduxisset,
147     XXI,    4,  33|             ac pecoribus per triduum exercitum aluit; et, quia nec montanis
148     XXI,    5,  39|              bellum erat. Sed armare exercitum Hannibal ut parti alteri
149     XXI,    5,  40|                               Si eum exercitum, milites, educerem in aciem
150     XXI,    6,  47|              per superiora Padi vada exercitum traduxisse, elephantis in
151     XXI,    6,  51|            Multis simul anxius curis exercitum extemplo in naves impositum
152     XXI,    6,  53|         tertium consulem, quem alium exercitum exspectari? Castra Carthaginiensium
153     XXI,    7,  63|    hominesque fungi officiis quam ad exercitum et in provinciam iret. In
154    XXII,    1,   3|       praemissos exploratores habuit exercitum Romanum circa Arreti moenia
155    XXII,    2,  11|              ab Cn. Servilio consule exercitum acciperet; scriberet praeterea
156    XXII,    2,  11|            adiecturum ad Servilianum exercitum dixit. Iis per magistrum
157    XXII,    2,  11|             ab Ostia in Hispaniam ad exercitum portantes a classe Punica
158    XXII,    2,  13|           nuntiantes si in Campaniam exercitum admovisset Capuae potiendae
159    XXII,    2,  14|              saltus deviasque calles exercitum ducimus, conditi nubibus
160    XXII,    2,  15|           dividit; ipse iugis iisdem exercitum reducit, misso exploratum
161    XXII,    3,  19|      profectus navibus prope terram, exercitum in litore ducebat, paratus
162    XXII,    4,  25|           Romani agrum suum tutante. Exercitum cupientem pugnare et magistrum
163    XXII,    4,  25|            quidem prius mittendum ad exercitum Q. Fabium quam consulem
164    XXII,    4,  25|              sine ignominia servasse exercitum quam multa milia hostium
165    XXII,    4,  25|      ferendae dies adesset, nocte ad exercitum abiit. Luce orta cum plebis
166    XXII,    4,  26|         civibus hostibusque animo ad exercitum rediit.~ ~27.
167    XXII,    4,  27|             aut dies imperii cum eo, exercitum divisurum suisque consiliis,
168    XXII,    5,  34|         essent? Id consules ambos ad exercitum morando quaesisse; id postea,
169    XXII,    6,  38|       priusquam aut suum aut hostium exercitum locorum situm naturam regionis
170    XXII,    6,  39|          demum et in provincia et ad exercitum coepit furere: hic, priusquam
171    XXII,    6,  42|              consules nuntiant omnem exercitum Hannibalis trans proximos
172    XXII,    6, 50a|            sicut urbem prodidit, ita exercitum servavit: ad Cannas fugientem
173    XXII,    7,  54|          simul utrum Venusiam adduci exercitum an manere iuberet Canusi.
174    XXII,    7,  54|        duobus [consularibus ducibus] exercitum deletasque omnes copias
175    XXII,    7, 57a|        stanti praeesset, Canusium ad exercitum mittendum scribendumque
176    XXII,    7, 57a|             consuli et, cum praetori exercitum tradidisset, primo quoque
177    XXII,    8,  60|              sum, Canusii apud ipsum exercitum agerem, optimum testem ignaviae
178   XXIII,    2,  14|         temptasset, in agrum Nolanum exercitum traducit, ut non hostiliter
179   XXIII,    2,  16|             hostes versas tripertito exercitum instruxit; impedimenta subsequi
180   XXIII,    3,  17|            Capuae quoque occurreret, exercitum ad Casilinum ducit. Casilinum
181   XXIII,    3,  18|            Ibi partem maiorem hiemis exercitum in tectis habuit, adversus
182   XXIII,    3,  22|              amissum profecto iam ad exercitum, exposcentibus cunctis rettulisset,
183   XXIII,    3,  23|           Consul nocte insequenti ad exercitum redit non facto certiore
184   XXIII,    3, 24a|   magistratibus Teanum in hiberna ad exercitum redit relicto magistro equitum
185   XXIII,    4, 24b|     designatum in Gallia ipsum atque exercitum deletos. Silva erat vasta -
186   XXIII,    4, 24b|         Litanam Galli vocabant - qua exercitum traducturus erat. Eius silvae
187   XXIII,    4,  27|            quoque tempore in Italiam exercitum duceret, quae volgata res
188   XXIII,    5,  31|              Romam deportarentur. Ad exercitum cui ad conveniendum Cales
189   XXIII,    5,  31|         urbanas legiones. Ad veterem exercitum accipiendum deducendumque
190   XXIII,    5,  32|          Claudius pro consule ad eum exercitum qui supra Suessulam Nolae
191   XXIII,    5,  32|            spes adfulsit: parvum ibi exercitum Romanum esse; veterem praetorem
192   XXIII,    5,  32|            in Apuliam ire placuit ad exercitum a Terentio accipiendum;
193   XXIII,    5,  32|             praesidium, Terentianum [exercitum Tarentum] mitti cum aliquo
194   XXIII,    5,  35|          futurum sed castra etiam et exercitum Campanum. Gracchus iussis
195   XXIII,    5,  36|              gesta insolenter laetum exercitum tironum, magna ex parte
196   XXIII,    5,  36|             flumen traducere audebat exercitum, occupatus primo auspiciis
197   XXIII,    6,  41|          viribus aut delicto Carales exercitum reduxit. Ibi navibus longis
198   XXIII,    6,  42|             militat tuis. Nec te nec exercitum tuum norim nisi, a quo tot
199   XXIII,    6,  43|             frustra opem imploratam. Exercitum sese non in agrum Hirpinum
200   XXIII,    6,  48|        mittenda esse, nec aliter aut exercitum aut provinciam teneri posse.
201   XXIII,    6,  48|            ea lege praebenda quae ad exercitum Hispaniensem opus essent,
202   XXIII,    6,  49|             pro se pugnantem Romanum exercitum vidissent, ad castra maxima
203    XXIV,    1,   6|           brevi fore, si naves atque exercitum misissent --, Himera amnis,
204    XXIV,    2,   9|     Marcellus consul creatus, cum ad exercitum esset; praesenti Fabio atque
205    XXIV,    2,  10|         comitia haberet priusquam ad exercitum proficisceretur. prorogatum
206    XXIV,    2,  12|            oratum miserunt ut Capuam exercitum admoveret: ad eam oppugnandam
207    XXIV,    2,  12|          nocte intermisso itinere ad exercitum redit, et Ti. Gracchum ab
208    XXIV,    2,  12|            profecti, P. Cornelius ad exercitum, T. Otacilius qui maritimae
209    XXIV,    2,  13|          missos rogare Hannibalem ut exercitum propius Tarentum admoveat:
210    XXIV,    4,  21|              ceteri ex coniuratis ad exercitum obtinendum remansissent,
211    XXIV,    4,  30|             amentiae sublati essent, exercitum ducunt Megara, ipsi cum
212    XXIV,    5, 35b|             ac loco Syracusanum sibi exercitum obvium fore; sed tamen metu
213    XXIV,    5,  36|             ab Romano spes admoveret exercitum ac praesens suas res foventibus
214    XXIV,    5,  39|     proditoribus nequiquam ad Hennam exercitum admovissent. Marcellus retro
215    XXIV,    6,  40|         fuerit, ad Oricum clam nocte exercitum admovisse eamque urbem,
216    XXIV,    6,  42|          fratre misso brevi replevit exercitum animosque ad temptandum
217    XXIV,    6,  49|     deposcente id bellum ut mitteret exercitum; qui Carthaginiensibus legionibus
218     XXV,    1,   6|              ut et urbs Roma per eum exercitum qui ab Allia Veios transfugerat
219     XXV,    1,   6|              Cannensem vero quisquam exercitum fugae aut pavoris insimulare
220     XXV,    3,  13|   comparassent ut alter in Campaniam exercitum duceret, Fulvius, cui ea
221     XXV,    3,  14|            sibi videri reduci eo die exercitum Beneventum, dein postero <
222     XXV,    3,  14|       obtineatur, collegam quoque et exercitum eius se acciturum totumque
223     XXV,    3, 15a|         Bruttiis erant, miserunt, si exercitum ad moenia admovissent, se
224     XXV,    4,  17|             exstructum esse, armatum exercitum decucurrisse cum tripudiis
225     XXV,    4,  19|             suumque totiens victorem exercitum sustinere Romani possent.
226     XXV,    5,  25|       accepisset eos, deleri Romanum exercitum inclusum muris posse, Marcellus,
227     XXV,    6, 27b|            Marcellus, cum et Siculum exercitum ex tota insula conciri videret
228     XXV,    6,  32|             ad urbem nomine Amtorgim exercitum habebat. eum volebant prius
229     XXV,    6,  33|         animadvertit exiguum Romanum exercitum in castris et spem omnem
230     XXV,    6,  37|           deductis haud contemnendum exercitum fecerat iunxeratque cum
231     XXV,    6,  41|              signa iubet. instruenti exercitum decem effusis equis advolant
232    XXVI,    1,   2|         placeret in Hispaniam ad eum exercitum cui Cn. Scipio imperator
233    XXVI,    1,   2|             die dicta Cn. Fulvium ob exercitum in Apulia amissum in contionibus
234    XXVI,    1,   2|            temeritate atque inscitia exercitum in locum praecipitem duxisse
235    XXVI,    1,   2|            cernere cui imperium, cui exercitum permittat. quid interfuisse
236    XXVI,    1,   2|          Fulvium Quiritium Romanorum exercitum, honeste genitos, liberaliter
237    XXVI,    1,   2|              indignum esse Cannensem exercitum quod ex acie fugerit in
238    XXVI,    2,   9|       incensis, rates ad traiciendum exercitum in magna inopia materiae
239    XXVI,    3,  17|   octingentos equites decernunt. eum exercitum Puteolis in naves impositum
240    XXVI,    3,  17|          profectus ad Hiberum flumen exercitum ab Ti. Fonteio et L. Marcio
241    XXVI,    3,  17|           inde missus foret se omnem exercitum ex Hispania deportaturum.
242    XXVI,    3,  18|              Hispaniae cura erat. et exercitum augeri et imperatorem mitti
243    XXVI,    3,  21|              quod provincia confecta exercitum deportare non licuisset,
244    XXVI,    3,  21|           triumphum, an quem tradere exercitum successori iussissent -
245    XXVI,    4,  25|              quia primo vere moturus exercitum in Graeciam erat, Illyrios
246    XXVI,    4,  25|    Macedoniam atque inde in Thraciam exercitum ac Maedos duxit. incurrere
247    XXVI,    5,  28|         Sulpicius collega eius omnem exercitum praeter socios navales iussus
248    XXVI,    5,  30|            quia ad praedictum tempus exercitum ad Syracusas non admovisset
249    XXVI,    6,  38|             parvasque partes carpere exercitum quod minime tum expediebat
250    XXVI,    7,  41|            ab Tarracone profectus ad exercitum est. quo cum venisset adloquendos
251    XXVI,    7,  41|             alii ab aliis, trifariam exercitum in diversissimas regiones
252    XXVI,    7,  41|               veteres milites, novum exercitum novumque ducem traducite
253    XXVI,    7,  42|              tempore Scipio ab terra exercitum ostenderet et classis portum
254   XXVII,    1,   3|         simul metuens ne suum quoque exercitum sicut Hannibalis nimia urbis
255   XXVII,    2,   6|            in Etruriam provinciam ad exercitum misit in locum C. Calpurni
256   XXVII,    2,   8|         scripserunt. urbanum veterem exercitum Fulvius consul C. Fulvio
257   XXVII,    4, 20a|     Scipionis ex Hispania abduceret. exercitum eius cum transitionibus
258   XXVII,    5,  21|          populum Romanum; bis caesum exercitum eius aestiva Venusiae sub
259   XXVII,    5,  22|            vetitus ab Arretio movere exercitum nisi cum successor venisset;
260   XXVII,    5,  25|               Quinctius Crispinus ad exercitum quem Q. Fulvius Flaccus
261   XXVII,    5,  25|         dedicatae sunt. tum demum ad exercitum quem priore anno Venusiae
262   XXVII,    5,  25|      collegam eduxisse iam a Venusia exercitum fama erat, cui coniungi
263   XXVII,    6,  29|         profectum Hannibalem sensit, exercitum cui collega praefuerat M.
264   XXVII,    6,  29|        itaque et Q. Fabium filium ad exercitum Venusiam miserunt, et ad
265   XXVII,    6,  30|           sese, Philippus ad Phalara exercitum duxit; in Maliaco sinu is
266   XXVII,    7,  35|            Hostilius Tarentum ad eum exercitum iret quem T. Quinctius consul
267   XXVII,    7,  35|    adpropinquare fama erat, decreta; exercitum e duobus qui in Gallia quique
268   XXVII,    7,  35|         mallet consulum prioris anni exercitum sumeret; relictum a consule
269   XXVII,    7,  35|          sumeret; relictum a consule exercitum Q. Fulvius proconsul acciperet
270   XXVII,    7,  40|              ducentem in Sallentinos exercitum Hannibalem expeditis cohortibus
271   XXVII,    7,  42|            in Bruttios cum paucis ad exercitum novum comparandum missus:
272   XXVII,    8,  43|              dilectum Romae habeant, exercitum urbanum ad Narniam hosti
273   XXVII,    8,  43|          Frentanum Praetutianum, qua exercitum ducturus erat, ut omnes
274   XXVII,    8,  44|              iis locis hunc coegisse exercitum quibus ille maiorem partem
275   XXVII,    8,  45|          alterum consulem et alterum exercitum advenisse haud dubiam victoriam
276   XXVII,    8,  46|          eorum per loca alta ducendo exercitum cum modo insideret angustos
277   XXVII,    8,  46|            antequam se moveat deleri exercitum Hasdrubalis posse redirique
278   XXVII,    8,  51|               et ut quisque audierat exercitum hostium imperatoremque occisum,
279  XXVIII,    1,   1|               laeva Celtiberos novum exercitum, supra novem milia hominum,
280  XXVIII,    1,   2|          ceterum, quoad continuisset exercitum, propositum bello se fore
281  XXVIII,    1,   2|       antequam freto Gades traiceret exercitum omnem passim in civitates
282  XXVIII,    1,   3|       circumdata urbe in tres partes exercitum dividit ut una semper pars
283  XXVIII,    1,   4|      disiectum passim per provinciam exercitum Hasdrubalis consectari posset,
284  XXVIII,    2,   9|           decedere se inde ac deduci exercitum consularem posse, patres
285  XXVIII,    2,   9|       decreto interfuit quod M. Livi exercitum reduci, Neronis legiones
286  XXVIII,    2,   9|           suis est pollicitus cum ad exercitum redisset. notatum est eo
287  XXVIII,    3,  10|           legiones erant - habuisset exercitum: in Etruria duas volonum
288  XXVIII,    3,  11|            sunt. Q. Caecilius consul exercitum ab C. Nerone, L. Veturius
289  XXVIII,    3,  11|           Consentinum agrum consules exercitum duxerunt, passimque depopulati,
290  XXVIII,    3,  12|       fuerant. post Hasdrubalis vero exercitum cum duce in quibus spes
291  XXVIII,    3,  15|           etiam deficere Hasdrubalis exercitum coeperant, oppressos matutino
292  XXVIII,    3,  16|              P. Scipio provinciam et exercitum accepit. haud multo post
293  XXVIII,    4,  20|               Castulonem inde Scipio exercitum ducit, quam urbem non Hispani
294  XXVIII,    5,  23|         deditionem acceptis victorem exercitum Carthaginem ad Scipionem
295  XXVIII,    5,  26|            auditum postero die omnem exercitum cum M. Silano in Lacetanos
296  XXVIII,    5,  27|              defuturam orationem qua exercitum meum adloquerer credidi,
297  XXVIII,    5,  27|      commissa quae, volgata in omnem exercitum, sine piaculis ingentibus
298  XXVIII,    5,  27|             velim - equidem si totum exercitum meum mortem mihi optasse
299  XXVIII,    5,  27|            sim cuius imperii taedere exercitum minime mirandum sit --:
300  XXVIII,    8,  40|              quam si ipse in Africam exercitum transportasset, et acturum
301  XXVIII,    8,  42|               ostende Romana arma et exercitum alienigenam; iam velut ad
302  XXVIII,    8,  42|           viderint, ultro ipsi novum exercitum in Italiam aut ex Africa
303  XXVIII,    8,  44|              dum traicio, dum expono exercitum in Africa, dum castra ad
304  XXVIII,    8,  46|       proconsulem ex Etruria volonum exercitum admovere Ariminum iusserunt,
305  XXVIII,    8,  46|         Poenosque, nisi quod Punicum exercitum super morbum etiam fames
306    XXIX,    1,   1|         excidia agitabat animo. inde exercitum per oppida dispertit; frumentum
307    XXIX,    1,   1|             Hispania Romani habeant, exercitum quoque inde veterem deductum;
308    XXIX,    1,   2|       emitterent. et Romani more suo exercitum cum instruxissent, id modo
309    XXIX,    1,   3|        tradidissent vivos; si minus, exercitum se in agrum Ilergetum Ausetanorumque
310    XXIX,    1,   3|             mutasse ut qui modo ipsi exercitum ante moenia Romana habuissent
311    XXIX,    1,   4|         fretus propius urbem Romanam exercitum admoveret coniungeretque
312    XXIX,    1,   4|           Scipione questus, quod non exercitum iam in Africam traiecisset
313    XXIX,    2,   5|       populis mittebantur. M. Livius exercitum volonum ex Etruria in Galliam
314    XXIX,    3,  10|           comitiorum causa dicturum. exercitum Q. Caecili dimitti e re
315    XXIX,    4,  19|     Hannibalem excidisse de memoria; exercitum omnem licentia corruptum,
316    XXIX,    4,  20|         donec novus imperator ad eum exercitum venisset: si M. Pomponius
317    XXIX,    4,  20|       Scipionis ea facta esse, ut ad exercitum Scipio maneret bellumque
318    XXIX,    4,  22|              purgandum sese paravit. exercitum omnem eo convenire, classem
319    XXIX,    4,  22|            die terrestrem navalemque exercitum, non instructos modo sed
320    XXIX,    4,  22|         legatique et tribuni classem exercitum ducemque verbis extollentes
321    XXIX,    5,  23|          Africa Scipio et Carthagini exercitum admoveat, sibi necessarium
322    XXIX,    5,  24|         magis emanarent, timorque in exercitum incederet ne simul cum rege
323    XXIX,    5,  26|        quadringentis ferme onerariis exercitum travexit. sed et bellum
324    XXIX,    6,  28|         quinquaginta, nullum Romanum exercitum viderant praeter praedatorias
325    XXIX,    6,  28|              parem quam tumultuarium exercitum suum Romano exercitui esse.
326    XXIX,    6,  30|           superabat; nam et ipse eum exercitum quo Capussam vicerat et
327    XXIX,    6,  31|           stimulandoque pervincit ut exercitum ad fines Maesuliorum admoveat
328    XXIX,    7, 36b|            proelio Hannibal Crotonem exercitum reduxit.~ Eodem tempore
329    XXIX,    7,  38|         consul comitiis perfectis ad exercitum in Etruriam redit.~ Sacerdotes
330     XXX,    1,   1|               cui Bruttii evenissent exercitum a P. Sempronio acciperet;
331     XXX,    1,   1|       Cornelius novo consuli tradere exercitum iussus, ipse prorogato imperio
332     XXX,    2,  7b|         constantiae erat; reparandum exercitum Syphacemque hortandum ne
333     XXX,    2,   9|          alium quam Hannibalem neque exercitum alium quam Hannibalis superesse.
334     XXX,    2,   9|              spoliis multarum urbium exercitum trahens, captivis aliaque
335     XXX,    4,  21|              omni belli mole in unum exercitum ducemque inclinata quo evasura
336     XXX,    5,  28|             rerum complesset. ducere exercitum aequalem stipendiis suis,
337     XXX,    7,  40|        Scipionem dari atque ab eodem exercitum deportari iussissent, ne
338     XXX,    7,  43|         pacem dare quemque ex Africa exercitum deportare iuberent. de pace '
339     XXX,    7,  43|            dare P. Scipionem, eundem exercitum deportare. ex hac rogatione
340    XXXI,    2,   9|           Romani neque classem neque exercitum defendendi aut oppugnandi
341    XXXI,    2,  11|    decreverunt ut C. Aurelius consul exercitum, cui in Etruriam ad conveniendum
342    XXXI,    3,  19|            tritici Romam, ducenta ad exercitum in Macedoniam miserunt.
343    XXXI,    3,  21|             in alas divisum socialem exercitum habebat - in prima acie
344    XXXI,    3,  22|        profectus in Galliam victorem exercitum a praetore accepit.~ Consul
345    XXXI,    4,  28|    Dardanorum et Pleurati opera, cum exercitum in Macedoniam induceret,
346    XXXI,    5,  33|              per Dassaretiorum fines exercitum ducebat, frumentum quod
347    XXXI,    6,  48|             aut senatum peccasse qui exercitum praetori dederit - potuisse
348    XXXI,    6,  48|            aut consulem qui non, cum exercitum ex Etruria transire in Galliam
349    XXXI,    6,  49|            obtinebat, magnum hostium exercitum in agro Sedetano fudit.
350   XXXII,    1,   1|        iussus, Villius a P. Sulpicio exercitum accipere: in supplementum
351   XXXII,    2,   8|           prius aut veterem deducere exercitum quam cum legionibus novis
352   XXXII,    3,  18|             videbantur aut ducem aut exercitum Romanum.~ ~19.
353   XXXII,    3,  23|           Quinctium mitti placuit et exercitum omnem Achaeorum ad Corinthum
354   XXXII,    4,  27|     auctoritate motus finibus Attali exercitum deduxisset. Eadem aestate
355   XXXII,    4,  27|           milia ab rege Masinissa ad exercitum qui in Graecia erat pervenerunt.
356   XXXII,    4,  28|            bello; quaerendo regem et exercitum eius Sulpicium maiorem partem
357  XXXIII,    3,  24|          Thessalia pugnasse, hostium exercitum fusum fugatumque. hae litterae
358  XXXIII,    3,  25|             Hispania proelio victum, exercitum eius fusum fugatum, multos
359  XXXIII,    4,  36|             prius an Insubres consul exercitum duxerit adversamque prospera
360  XXXIII,    4,  37|            simul a Bois Liguribusque exercitum eadem via qua adduxerat
361  XXXIII,    4,  38|              urbem terrestri navalem exercitum iunxisset, quia clauserant
362   XXXIV,    1,   6|             ad urbem Romam admoturus exercitum videbatur; defecerant socii;
363   XXXIV,    2,  11|             dies expectet, dividendo exercitum minuere tuto vires possit.
364   XXXIV,    2,  12|       deserere socios, nolle minuere exercitum, quod aut moram sibi ad
365   XXXIV,    2,  16|              consulem in Turdetaniam exercitum ducturum, et ad devios montanos '
366   XXXIV,    2, 22a|         Padum Placentiae et Cremonae exercitum habuit restituitque quae
367   XXXIV,    3,  25|                  Tribunis militum ut exercitum ab Elatia arcesserent imperavit.
368   XXXIV,    3,  33|           fuisse si qua admoventibus exercitum dissensio inter ipsos ac
369   XXXIV,    3,  33|      occupasset obsidio Lacedaemonis exercitum, quibus aliis copiis adversus
370   XXXIV,    4,  43|        Sardinia. in Macedoniam novum exercitum transportari non placuit,
371   XXXIV,    4,  43|        Quinctio ac dimitti; item eum exercitum dimitti qui cum M. Porcio
372   XXXIV,    5,  49|          sibi in Italiam atque omnem exercitum deportare in animo esse:
373   XXXIV,    5,  50|            inde namque in animo esse exercitum in Italiam traicere. et
374    XXXV,    1,   1|            victorem opulentum praeda exercitum P. Cornelius reduxit. ea
375    XXXV,    1,   4|           per extremos Ligurum fines exercitum in agrum Boiorum induxit,
376    XXXV,    1,   6|        aliquantum amissum et hostium exercitum, cuius delendi oblata fortuna
377    XXXV,    1,   7|           signis conlatis dimicavit, exercitum earum gentium fudit fugavitque,
378    XXXV,    1,   8|          Cornelius consul relicto ad exercitum M. Claudio legato Romam
379    XXXV,    1,   8|     Sempronio imperium habenti tradi exercitum quam legato: nunc videri
380    XXXV,    2,  12|         praetermisisset. [et] nullum exercitum Romanum in Graecia esse
381    XXXV,    3,  23|        itaque placere senatui ad eum exercitum quem haberet tumultuariorum
382    XXXV,    3,  27|        Acriis, qua videbantur hostes exercitum admoturi. cum ibi stativa
383    XXXV,    5,  41|             octingentos equites. eum exercitum praetori cui Bruttii provincia
384    XXXV,    5,  42|        videri debere. si classem, si exercitum amittat Hannibal, idem damni
385    XXXV,    5,  48|           etiam salutem, ipsumque et exercitum sua opera servatos. quo
386   XXXVI,    1,   1|     scripsisset imperassetve, ut eum exercitum acciperet, quem M. Baebius
387   XXXVI,    1,   2|    ulteriorem Hispaniam, praeter eum exercitum, quem a M. Fulvio proconsule
388   XXXVI,    1,   4|           milia, hordei quingenta ad exercitum, dimidium eius Romam apportaturos
389   XXXVI,    1,   4|          tritici, trecenta hordei ad exercitum in Graeciam, Romam trecenta
390   XXXVI,    1,   7|            utantur, simul ac Romanum exercitum in Graecia viderint, ad
391   XXXVI,    2,  10|              fecit omnem ibi Romanum exercitum cum rege Philippo esse.
392   XXXVI,    2,  11|              convenire omnem undique exercitum iusserat, venisset, facile
393   XXXVI,    2,  14|            spem Athamaniae potiendae exercitum eo duxit praemissis in civitates
394   XXXVI,    3,  16|        fidens numquam ea vim Romanum exercitum facturum, Aetolos ex quattuor
395   XXXVI,    3,  20|             per Phocidem et Boeotiam exercitum ducente consciae defectionis
396   XXXVI,    4,  31|      extemplo reducere eum a Messene exercitum et venire ad se iuberet.
397   XXXVI,    4,  31|             conatus esset, dimittere exercitum iussit nec pacem omnium
398   XXXVI,    4,  31|             ut per Athamaniam ducere exercitum in superiorem partem Aetoliae
399   XXXVI,    5,  39|       triumphum haud dubium decedens exercitum dimisit, et adesse Romae
400  XXXVII,    1,   2|       provincia decreta erat, ad eum exercitum, quem a M'. Acilio - duae
401  XXXVII,    1,   2|              publica videretur esse, exercitum in Asiam traiceret. alteri
402  XXXVII,    1,   2|           peditum, equites sexcenti. exercitum ex Liguribus Q. Minucius -
403  XXXVII,    1,   2|              Iunius Brutus in Tuscos exercitum novum, legionem unam Romanam
404  XXXVII,    1,   2|             frumentum in Aetoliam ad exercitum portari iussum, ex Sardinia
405  XXXVII,    1,   3|      coniecti sunt. cohortes inde ad exercitum redire L. Cornelius consul
406  XXXVII,    1,   3|          adhortantesque, ut in Asiam exercitum traicerent: omnia perculsa
407  XXXVII,    3,  18|           per omne hibernorum tempus exercitum in Aeolide continuisset
408  XXXVII,    4,  26|             quia terrestribus copiis exercitum Romanum et duos Scipiones
409  XXXVII,    5,  31|              navibus Hellespontum ad exercitum traiciendum misit, Rhodios
410  XXXVII,    6,  45|           placuit. consul in hiberna exercitum Magnesiam ad Maeandrum et
411  XXXVII,    6,  47|          Scipionem consulem in Asiam exercitum traiecisse. victoriae navalis
412  XXXVII,    6,  48|           confestim ad castra Romana exercitum ductum, eaque expugnata
413  XXXVII,    6,  48|           captos ab Antiocho rege et exercitum deletum esse; Aetolos respondisse
414 XXXVIII,    1,  11|              sine dolo malo; ne quem exercitum, qui adversus socios amicosque
415 XXXVIII,    2,  12|          contrahendae naves erant ad exercitum traiciendum. Transgressi
416 XXXVIII,    2,  16|             mari incolerent, Romanum exercitum ad se non perventurum.~ ~
417 XXXVIII,    2,  18|          potestas facta. Ducere inde exercitum consul ad Pliten intendit;
418 XXXVIII,    2,  20|          hostiis litasset, trifariam exercitum divisum ducere ad hostem
419 XXXVIII,    3,  27|          excedere properans victorem exercitum in hiberna maritimae orae
420 XXXVIII,    4,  35|          Fulvium in provinciam et ad exercitum redire placuit, eique et
421 XXXVIII,    4,  36|            in Sicilia esset, dimitti exercitum, et classem, quae ibi esset,
422 XXXVIII,    4,  37|             Antiochi legatis Apameam exercitum reduxit.~ ~38.
423 XXXVIII,    4,  38|          condicionibus esto: ne quem exercitum, qui cum populo Romano sociisve
424 XXXVIII,    4,  41|             Macedoniam in Thessaliam exercitum traduxit. Inde per Epirum
425 XXXVIII,    5,  45|               retentum admosse tamen exercitum et prope <in> ipsis iugis
426 XXXVIII,    5,  45|   quiescentibus regiis, circumegisse exercitum ad Gallograecos; cui nationi
427 XXXVIII,    5,  45|      contentus fuisti, recto itinere exercitum duxisti ad eos, quos tibi
428 XXXVIII,    5,  45|             inferentis, poenas luere exercitum noluerunt; deinde quod beluas,
429 XXXVIII,    5,  48|             fratrem consulem et apud exercitum habuisti, sciatisne in exercitu
430 XXXVIII,    5,  49|      haerentem ad impedimenta nostra exercitum barbarorum circumvenerunt,
431 XXXVIII,    5, 50a|     perduellibus, confecta provincia exercitum reportasset, sine curru
432 XXXVIII,    6,  52|          quem ante annos septemdecim exercitum et classem habentem tribunos
433 XXXVIII,    6,  58|               Non fuisse minorem eum exercitum quam Hannibalis, cum quo
434   XXXIX,    1,   2|           deduxit. pacatis Liguribus exercitum in agrum Gallicum duxit,
435   XXXIX,    1,   4|           egregie gestis victoremque exercitum cum praeda et captivis ante
436   XXXIX,    1, 20a|         ducentos equites. totum hunc exercitum praeter legiones in supplementum
437   XXXIX,    2, 20b|          appareret, in locis pacatis exercitum dimisit. non tamen obliterare
438   XXXIX,    2,  28|         prius etiam quam M'. Acilius exercitum in Graeciam traiceret praetuli.
439   XXXIX,    2,  28|              terra statuisset ducere exercitum ad Hellespontum, non iter
440   XXXIX,    3, 29b|           maiorum erat, ne quis, qui exercitum non deportasset, triumpharet,
441   XXXIX,    3,  30|         proximae noctis tacito signo exercitum abduxerunt. luce prima Hispani
442   XXXIX,    3,  32|          rebus in Ligures provinciam exercitum duxerunt. Sempronius a Pisis
443   XXXIX,    4,  38|              honos et ut praetoribus exercitum deportare liceret. supplicatio
444   XXXIX,    5,  51|           Pyrrho regi, hosti armato, exercitum in Italia habenti, ut a
445   XXXIX,    5,  53|           ratus, mediam per Thraciam exercitum in Odrysas et Dentheletos
446      XL,    1,   6|              sacro peracto decurrere exercitum, et divisas bifariam [duas]
447      XL,    2,  17|            consules quoque dimittere exercitum voluerunt, ac de ea re patres
448      XL,    3,  25|           veris in Ligures Ingaunos <exercitum> introduxit. ubi primum
449      XL,    3,  25|            subsidio veniret. Baebius exercitum M. Pinario praetori eunti
450      XL,    3,  25|       scripsit, ut, si videretur ei, exercitum e Gallia traduceret in Ligures
451      XL,    3,  26|            eum, qui in Gallia esset, exercitum in Ligures posse traduci,
452      XL,    3,  27|      oppugnabant, ad quattuor portas exercitum instruxit, ut signo dato
453      XL,    3,  27|             hostibus iustis, Romanum exercitum obsideri. 'quo ore quisquam
454      XL,    3,  30|            aequabat. principio veris exercitum in Carpetaniam duxit, et
455      XL,    3,  32|           praetor in castra victorem exercitum reduxit, Acilius manere
456      XL,    3,  33|         tempestatibus foedis coactus exercitum omnem in urbem introduxit.
457      XL,    3,  35|              nec frumento portato ad exercitum in eum annum opus esse,
458      XL,    3,  35|             provincia deportare inde exercitum, cuius forti opera et ipse
459      XL,    3,  35|             et habendum illic utique exercitum censes, utrum tandem auctor
460      XL,    3,  36|              satis adsuetos imperio, exercitum mitti. novo autem an vetere
461      XL,    3,  36|           est. octo legiones praeter exercitum veterem, qui in Liguribus
462      XL,    4,  37|        gesserant, in Apuanos Ligures exercitum induxerunt.~ ~38.
463      XL,    4,  38|             transacta re cum veterem exercitum Romam deduxissent, triumphus
464      XL,    4,  39|      Manlianum, per quem transiturum exercitum Romanum satis sciebant,
465      XL,    4,  39|        certiorem faceret, Tarraconem exercitum adduceret: ibi dimittere
466      XL,    4,  39|        distribuere et ordinare omnem exercitum sese velle. dies quoque,
467      XL,    4,  39|              Flaccum raptim deducere exercitum ex Celtiberia cum coegisset,
468      XL,    4,  41|              hi consules venirent ad exercitum, qui Pisas indictus erat,
469      XL,    4,  41|               decretum: qui miles ad exercitum non redisset, eum ipsum
470      XL,    4,  57|         Italiamque; alia via traduci exercitum non posse. facile Bastarnis
471     XLI,    1,   5|              perditas res deletumque exercitum omnem allatum est. itaque,
472     XLI,    1,   5|         pervenit. ibi certior factus exercitum incolumem esse, scriptis
473     XLI,    2,  10|             veris in finis Histrorum exercitum introduxerunt; ubi cum effuse
474     XLI,    2,  10|              eae res provinciam <et> exercitum sibi adimerent, non votis
475     XLI,    2,  12|              esset, si ei videretur, exercitum traduceret in Ligures. simul
476     XLI,    2,  12|         Sardinia prospere res gesta. exercitum in agrum Sardorum Iliensium
477     XLI,    2,  12|           Vulcano cremavit. victorem exercitum in hiberna sociarum urbium
478     XLI,    3,  14|      senserunt non consularem tantum exercitum Romam abductum, sed legionem
479     XLI,    3,  16|       inpediunt, interim C. Claudius exercitum ad Mutinam, quam Ligures
480     XLI,    3,  17|       ipsique decedenti de provincia exercitum secum deportare liceret.
481     XLI,    3,  17|       subitariis collectis militibus exercitum ad fines Ligurum admovit.~ ~
482     XLI,    3,  28|             vectigalibus restitutis, exercitum salvom atque incolumem plenissimum
483    XLII,    2,  18|              ut supplementum sibi ad exercitum daretur: tria milia peditum,
484    XLII,    2,  18|               scribere>, in socialem exercitum quinque milia peditum et
485    XLII,    2,  27|              Cn. Sicinius praetor ut exercitum paratum ad traiciendum haberet,
486    XLII,    3,  31|        imperarent, quod frumentum ad exercitum in Macedoniam portaretur.
487    XLII,    3,  34|              miles factus sum in eum exercitum, qui adversus Aetolos et
488    XLII,    3,  35|    censuisset. P. Licinio consuli ad exercitum civilem socialemque petenti
489    XLII,    3,  36|          Brundisium ad classem et ad exercitum praemissus erat, traiectis
490    XLII,    3, 43a|      praesentia habebant Romani, non exercitum, non ducem, cum Perseus,
491    XLII,    4,  49|             iis consul Brundisium ad exercitum <profectus> atque inde cum
492    XLII,    4,  51|              constabat, secundum eum exercitum, quem magnus Alexander in
493    XLII,    4,  52|         copiis respicerent suum ipsi exercitum, quantum numero, quantum
494    XLII,    4,  54|           simul et frumentari passim exercitum iubet in subiecto hostium
495    XLII,    5,  55|           hominibus equisque tironem exercitum ducenti acie instructa et
496    XLII,    5,  67|           recepit. ad Larisam deinde exercitum admovit. urbs deserta erat;
497   XLIII,    1,   1|   relinqueret, in alienam transiret, exercitum novo periculoso[que] itinere
498   XLIII,    1,   5|            qui in Macedoniam ducenti exercitum iter monstarent; pacatum
499   XLIII,    1,  11|           potestatem regis redactis. Exercitum consulis infrequentem commeatibus
500   XLIII,    2,  12|         mille equites imperati. Hunc exercitum parari tantum placuit, ut
501   XLIII,    2,  19|         deditorum, quae prope numero exercitum aequabat, Stuberram abducit.
502   XLIII,    2,  19|    Illyriisque venditis, in Penestas exercitum reducit ad Oaeneum oppidum
503   XLIII,    2,  20|           Perseus in Penestas rursus exercitum reducit firmatisque Uscanae
504   XLIII,    2,  21|      Thesprotorumque praeter Romanum exercitum, ad sex milia hominum, secum
505    XLIV,    1,   1|         gerendis - proconsul enim ad exercitum <mansit>-<summa concordia
506    XLIV,    1,   2|      profectus decumo post die, quam exercitum acceperat, castra movit;
507    XLIV,    1,   5|              parva manu deleri omnem exercitum potuisse. nocte ad modicam
508    XLIV,    2,  19|            Alexandreae abducturusque exercitum in Syriam esset. quod si
509    XLIV,    2,  20|             periculo quam emolumento exercitum per invios saltus in Macedoniam
510    XLIV,    2,  21|           equites conscriberet. hunc exercitum ad collegam primo quoque
511    XLIV,    3,  30|            Claudius adsumptis ad eum exercitum, quem habebat, Bullinorum
512    XLIV,    3,  38|          paeniteat, ut servatum a me exercitum eo consilio credam. in qua
513     XLV,    1,   1|           Perseo pugnasse; Macedonum exercitum caesum fusumque; regem cum
514     XLV,    1,   3|             et P. Decius, nuntiarunt exercitum Illyriorum caesum, Gentium
515     XLV,    1,  11|              adgrederetur, in Syriam exercitum abduxit. nec huius voluntatis
516     XLV,    1,  11|               ut, cum vellet, rursus exercitum induceret; bello intestino
517     XLV,    1,  11|              si reducendi eius causa exercitum Aegyptum induxisset, quo
518     XLV,    1,  11|            classem revocaturum neque exercitum reducturum, nisi sibi et
519     XLV,    3,  34|            Eumenes ad Sardis undique exercitum contraxerat. ibi Romani
520     XLV,    4,  38|         adfectus animo sum, qui apud exercitum mihi loqui videar, quam