IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
| Alphabetical [« »] impunitos 1 imum 4 imus 4 in 12181 inachum 2 inaedificaretur 1 inaedificata 1 | Frequency [« »] ----- ----- 12433 et 12181 in 6927 ad 6285 cum 4439 ut | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances in |
bold = Main text
Lib. Cap. Par. grey = Comment text1001 III, 5, 35| ad id tempus, coniecere in eum oculos, mirantes quid 1002 III, 5, 35| profecto haud gratuitam in tanta superbia comitatem 1003 III, 5, 35| superbia comitatem fore; nimium in ordinem se ipsum cogere 1004 III, 5, 35| Claudio, constantissimo viro in optimatium causa, et aliis 1005 III, 5, 35| pares decemviros creat, se in primis, quod haud secus 1006 III, 5, 36| priusquam inirent magistratum, in suos mores formare. Cottidie 1007 III, 5, 36| haberet et hoc insigne regium in orbem, suam cuiusque vicem, 1008 III, 5, 36| memorem libertatis vocem aut in senatu aut in populo misisset 1009 III, 5, 36| vocem aut in senatu aut in populo misisset statim virgae 1010 III, 5, 36| expedirentur. Nam praeterquam quod in populo nihil erat praesidii 1011 III, 5, 36| paulatim totus vertere in plebem coepit; abstinebatur 1012 III, 5, 36| abstinebatur a patribus; in humiliores libidinose crudeliterque 1013 III, 5, 36| conflabant, pronuntiabant in foro. Si quis collegam appellasset, 1014 III, 5, 36| sine auctore exierat non in praesentis modo temporis 1015 III, 5, 37| unde servitutem timendo in eum statum rem publicam 1016 III, 5, 37| avide ruendo ad libertatem in servitutem elapsos iuvare 1017 III, 5, 37| et status pristinus rerum in desiderium veniant. Iam 1018 III, 6, 38| dubie videri. Deploratur in perpetuum libertas, nec 1019 III, 6, 38| Sabini magna manu incursionem in agrum Romanum fecere; lateque 1020 III, 6, 38| agmine castra locant, spem in discordia Romana ponentes: 1021 III, 6, 38| Aequi alia ex parte castra in Algido locant depopulanturque 1022 III, 6, 38| consulerent. Citari iubent in curiam patres, haud ignari 1023 III, 6, 38| periculorumque imminentium causas in se congesturos; temptationemque 1024 III, 6, 38| imperioque inhibendo acriter in paucos praeferocis animi 1025 III, 6, 38| comprimerent. Postquam audita vox in foro est praeconis patres 1026 III, 6, 38| foro est praeconis patres in curiam ad decemviros vocantis, 1027 III, 6, 38| patres vocati non coeant in senatum, sic plebs abnuat 1028 III, 6, 38| Patrum haud fere quisquam in foro, in urbe rari erant. 1029 III, 6, 38| haud fere quisquam in foro, in urbe rari erant. Indignitate 1030 III, 6, 38| Indignitate rerum cesserant in agros, suarumque rerum erant 1031 III, 6, 38| detractarent referunt senatum in agris esse. Laetius id decemviris 1032 III, 6, 38| acciri omnes, senatumque in diem posterum edicunt; qui 1033 III, 6, 39| magis oboedienter ventum in curiam esse quam obnoxie 1034 III, 6, 39| Horatium Barbatum isse in certamen, decem Tarquinios 1035 III, 6, 39| tum perosus regis. Quae si in rege tum aut in filio regis 1036 III, 6, 39| Quae si in rege tum aut in filio regis ferenda non 1037 III, 6, 39| fuerint, quem eadem laturum in tot privatis? Viderent ne 1038 III, 6, 39| privatis? Viderent ne vetando in curia libere homines loqui 1039 III, 6, 39| vindicanda quam cupiditas in iniusta dominatione esset. 1040 III, 6, 39| causa creati nihil iuris in civitate reliquerint; qui 1041 III, 6, 39| loqui prohibeant? Ne nimium in metu alieno spei ponerent; 1042 III, 6, 40| civilis potius societatis in qua natus esset, quam foederis 1043 III, 6, 40| Alia sententia, asperior in speciem, vim minorem aliquanto 1044 III, 6, 40| discordias serant, nisi quod in turbido minus perspicuum 1045 III, 6, 40| immineant perfectis, re publica in tranquillum redacta, senatu 1046 III, 6, 40| rationem reddendam esse utrum in unum annum creati sint, 1047 III, 6, 40| quae deessent perferrentur. In praesentia omnia praeter 1048 III, 6, 41| In hanc sententiam ut discederetur 1049 III, 6, 41| dicturos ad populum, si in senatu per factionem non 1050 III, 6, 41| neque enim sibi privatos aut in curia aut in contione posse 1051 III, 6, 41| privatos aut in curia aut in contione posse obstare, 1052 III, 6, 41| aut moderatione consulum in imperiis exercendis posse 1053 III, 6, 41| imperiis exercendis posse in oblivionem tribunorum plebem 1054 III, 6, 41| comprimendos urbanos motus: in Fabio minus in bono constans 1055 III, 6, 41| urbanos motus: in Fabio minus in bono constans quam navum 1056 III, 6, 41| bono constans quam navum in malitia ingenium esse. Hunc 1057 III, 6, 41| mallet esse. Huic bellum in Sabinis, M'. Rabuleio et 1058 III, 6, 41| mandatum. M. Cornelius in Algidum missus cum L. Minucio 1059 III, 6, 42| administrata est. Illa modo in ducibus culpa quod ut odio 1060 III, 6, 42| ab Sabinis ad Eretum et in Algido ab Aequis exercitus 1061 III, 6, 42| tutabantur. Maius flagitium in Algido, maior etiam clades 1062 III, 6, 42| decemvirali odio patres vigilias in urbe habendas censerent, 1063 III, 6, 42| ab arce Tusculi digressos in castris militem habere, 1064 III, 6, 42| habere, castra alia a Fidenis in Sabinum agrum transferri, 1065 III, 6, 43| domique adiciunt. L. Siccium in Sabinis, per invidiam decemviralem 1066 III, 6, 43| circumventus tutaretur. Nuntiant in castra ceteri praecipitatum 1067 III, 6, 43| castra ceteri praecipitatum in insidias esse; Siccium egregie 1068 III, 6, 43| spoliatum ibi corpus Sicciumque in medio iacentem armatum omnibus 1069 III, 6, 43| iacentem armatum omnibus in eum versis corporibus videre, 1070 III, 6, 43| maestitia, pessima decemvirorum in volgus fama est.~ ~44. 1071 III, 6, 44| Sequitur aliud in urbe nefas, ab libidine 1072 III, 6, 44| Verginius, honestum ordinem in Algido ducebat, vir exempli 1073 III, 6, 44| negotium dedit, ut virginem in servitutem adsereret neque 1074 III, 6, 44| ratus. Virgini venienti in forum - ibi namque in tabernaculis 1075 III, 6, 44| venienti in forum - ibi namque in tabernaculis litterarum 1076 III, 6, 44| grassari, non vi. Vocat puellam in ius. Auctoribus qui aderant 1077 III, 6, 44| suae natam furtoque inde in domum Vergini translatam 1078 III, 6, 44| postulant ut rem integram in patris adventum differat, 1079 III, 6, 45| praetendant; ceterum ita in ea firmum libertati fore 1080 III, 6, 45| causis nec personis variet. In iis enim qui adserantur 1081 III, 6, 45| iis enim qui adserantur in libertatem, quia quivis 1082 III, 6, 45| agere possit, id iuris esse: in ea quae in patris manu sit, 1083 III, 6, 45| id iuris esse: in ea quae in patris manu sit, neminem 1084 III, 6, 45| ducat puellam sistendamque in adventum eius qui pater 1085 III, 6, 45| tuendae, ademistis, ideo in liberos quoque nostros coniugesque 1086 III, 6, 45| libidini datum est. Saevite in tergum et in cervices nostras: 1087 III, 6, 45| est. Saevite in tergum et in cervices nostras: pudicitia 1088 III, 6, 45| nostras: pudicitia saltem in tuto sit. Huic si vis adferetur, 1089 III, 6, 45| Me vindicantem sponsam in libertatem vita citius deseret 1090 III, 6, 46| suo vindicarique puellam in posterum diem pateretur; 1091 III, 6, 46| Verginium acciri e castris; in eo verti puellae salutem, 1092 III, 6, 46| praeciperent iter nuntii missi in castra, manus tollere undique 1093 III, 6, 46| domum se recepit collegisque in castra scribit, ne Verginio 1094 III, 6, 46| commeatum dent atque etiam in custodia habeant. Improbum 1095 III, 6, 47| At in urbe prima luce cum civitas 1096 III, 6, 47| urbe prima luce cum civitas in foro exspectatione erecta 1097 III, 6, 47| cum ingenti advocatione in forum deducit. Circumire 1098 III, 6, 47| eorum ac coniugibus cottidie in acie stare, nec alium virum 1099 III, 6, 47| strenue ac ferociter facta in bello plura memorari possent: 1100 III, 6, 47| amoris mentem turbaverat - in tribunal escendit, et ultro 1101 III, 6, 47| tradiderint: quia nusquam ullum in tanta foeditate decreti 1102 III, 6, 47| excepisset, Verginius intentans in Appium manus, 'Icilio' inquit, ' 1103 III, 6, 47| ferarumque ritu promisce in concubitus ruere? Passurine 1104 III, 6, 48a| habere nocte tota coetus in urbe factos esse ad movendam 1105 III, 6, 48a| dolori, si quo inclementius in te sum invectus; deinde 1106 III, 6, 48a| possum' ait, 'modo, filia, in libertatem vindico.' Pectus 1107 III, 7, 48b| praemia esse? - cetera, quae in tali re muliebris dolor, 1108 III, 7, 49| iuvenum per turbam vadens, in vincula duci iubet. Iam 1109 III, 7, 49| franguntur a multitudine fasces. In contionem Appius escendit: 1110 III, 7, 49| animis Appius, vitae metuens, in domum se propinquam foro 1111 III, 7, 49| auxilio collegae esset, in forum ex altera parte inrumpit. 1112 III, 7, 49| ne quid Vergini adventus in exercitu motus faceret.~ ~ 1113 III, 7, 50| Itaque missi iuniores patrum in castra, quae tum in monte 1114 III, 7, 50| patrum in castra, quae tum in monte Vecilio erant, nuntiant 1115 III, 7, 50| maiorem quam reliquerat in urbe motum excivit. Nam 1116 III, 7, 50| respersusque ipse cruore tota in se castra convertit. Et 1117 III, 7, 50| convertit. Et togae multifariam in castris visae maioris aliquanto 1118 III, 7, 50| liberos, misericordia se in speciem crudelitatis lapsum; 1119 III, 7, 50| ulciscendae mortis eius in auxilio commilitonum habuisset. 1120 III, 7, 50| iam Appi libidini locum in domo sua: ab alia violentia 1121 III, 7, 50| Appium prope interemptum in exsilium abisse dicerent, 1122 III, 7, 50| audierant perturbati, alius in aliam partem castrorum ad 1123 III, 7, 51| admonet milites Verginius in re non maxima paulo ante 1124 III, 7, 51| iucundum esse patitur, nec in perturbata re publica eos 1125 III, 7, 51| militares creant. Neque in Sabinis quievit exercitus. 1126 III, 7, 51| audivit tribunos militum in Aventino creatos, ne comitiorum 1127 III, 7, 51| signis, mediaque urbe agmine in Aventinum pergunt. Ibi coniuncti 1128 III, 7, 51| Valerium Horatiumque ire in Aventinum. Illi negabant 1129 III, 7, 51| Decemviri querentes se in ordinem cogi, non ante quam 1130 III, 7, 52| adsiduis nihil transigi, in Sacrum montem ex Aventino 1131 III, 7, 52| deseri urbem videant curam in animos patrum descensuram; 1132 III, 7, 52| restituta potestate redigi in concordiam res nequeant. 1133 III, 7, 52| nomen fuit, profecti castra in monte Sacro locavere, modestiam 1134 III, 7, 52| cuinam se relinquerent in ea urbe in qua nec pudicitia 1135 III, 7, 52| relinquerent in ea urbe in qua nec pudicitia nec libertas 1136 III, 7, 52| insueta solitudo fecisset, in foro praeter paucos seniorum 1137 III, 7, 52| nemo esset, vocatis utique in senatum patribus desertum 1138 III, 7, 52| vestrorum maiorem prope numerum in foro conspici quam togatorum 1139 III, 7, 52| se, quando ita videatur, in potestate patrum adfirmant. 1140 III, 7, 53| Profecti gaudio ingenti plebis in castra accipiuntur, quippe 1141 III, 7, 53| postulavit ut appareret in aequitate rerum plus quam 1142 III, 7, 53| aequitate rerum plus quam in armis reponi spei. Potestatem 1143 III, 7, 53| quippe qui crudelitatis odio in crudelitatem ruitis et prius 1144 III, 7, 53| liberi sitis dominari iam in adversarios voltis. Nunquamne 1145 III, 7, 53| a suppliciis aut patrum in plebem Romanam aut plebis 1146 III, 7, 53| plebem Romanam aut plebis in patres? Scuto vobis magis 1147 III, 7, 53| humili est, qui iure aequo in civitate vivit, nec inferendo 1148 III, 7, 54| invidia praecipua odium in se aliorum suo in eos metiens 1149 III, 7, 54| odium in se aliorum suo in eos metiens odio, 'haud 1150 III, 7, 54| senatu, decemviri prodeunt in contionem abdicantque se 1151 III, 7, 54| plebi. Legatos quidquid in urbe hominum supererat prosequitur. 1152 III, 7, 54| reique publicae, redite in patriam ad penates coniuges 1153 III, 7, 54| fuistis, ubi nullius ager in tot rerum usu necessario 1154 III, 7, 54| violatus, eam modestiam ferte in urbem. In Aventinum ite, 1155 III, 7, 54| modestiam ferte in urbem. In Aventinum ite, unde profecti 1156 III, 7, 54| Armati per urbem silentio in Aventinum perveniunt. Ibi 1157 III, 7, 54| tribunum plebis creatum in Sacro monte proditum memoriae 1158 III, 7, 54| decemviros creatos gesserat nec in decemviralibus certaminibus 1159 III, 7, 54| rogationem pertulit. Ea omnia in pratis Flaminiis concilio 1160 III, 8, 55| Omnium primum, cum velut in controverso iure esset tenerenturne 1161 III, 8, 55| restituunt modo, sed etiam in posterum muniunt sanciendo 1162 III, 8, 55| consulibus ut senatus consulta in aedem Cereris ad aediles 1163 III, 8, 55| patriciis transacta, quia nondum in quemquam unum saeviebatur.~ ~ 1164 III, 8, 56| stipatus patriciis iuvenibus in forum descendisset, redintegrata 1165 III, 8, 56| cetera scelera impudentiam in defendendo se adicere patiar. 1166 III, 8, 56| iudicem dices, te ab libertate in servitutem contra leges 1167 III, 8, 56| leges vindicias non dedisse, in vincla te duci iubebo.' 1168 III, 8, 56| vincla te duci iubebo.' Nec in tribunicio auxilio Appius 1169 III, 8, 56| tribunicio auxilio Appius nec in iudicio populi ullam spem 1170 III, 8, 56| populi obtrisset, rapique in vincla egentem iure libertatis 1171 III, 8, 56| libertatis qui liberum corpus in servitutem addixisset, - 1172 III, 8, 56| audiebatur: maiorum merita in rem publicam domi militiaeque 1173 III, 8, 56| quibus manentibus lator earum in vincla ducatur. Ceterum 1174 III, 8, 56| sit, tum se experturum; in praesentia se communi iure 1175 III, 8, 56| invidiam pertimuisse, ut nihil in aequitate et misericordia 1176 III, 8, 56| habeat. Quod si indicta causa in vincla ducatur, iterum se 1177 III, 8, 56| tollendae appellationis in quod conspirasse decemviros 1178 III, 8, 56| plebeio et humili praesidium in legibus fore, si Ap. Claudio 1179 III, 8, 57| verso virginem ingenuam in oculis populi Romani, velut 1180 III, 8, 57| vindiciis dextram patris in filiam armaverit; ubi tollentes 1181 III, 8, 57| virginis sponsum avumque in carcerem duci iusserit, 1182 III, 8, 57| ni vindicias ab libertate in servitutem dederit; si ad 1183 III, 8, 57| iudicem non eat, pro damnato in vincla duci iubere. Ut haud 1184 III, 8, 57| nimia libertas videretur, in carcerem est coniectus; 1185 III, 8, 57| optumo maximo coronam auream in Capitolium tulere parvi 1186 III, 8, 57| tabulis duodecim est nomen, in aes incisas in publico proposuerunt. 1187 III, 8, 57| est nomen, in aes incisas in publico proposuerunt. Sunt 1188 III, 8, 58| infestus Regillum, antiquam in patriam, se contulerat, 1189 III, 8, 58| gentilibus clientibusque in foro prensabat singulos 1190 III, 8, 58| ac nomini dare nec cum eo in gratiam redisse, cuius adversae 1191 III, 8, 58| nec gentis Claudiae regnum in plebem sortitae sed necessariorum 1192 III, 8, 58| proximus invidiae, quod in urbe fuerat cum iniustae 1193 III, 8, 58| donatus donaque ea gerens in conspectu populi, scissa 1194 III, 8, 58| posset, privatus iterum in se saeviret. Oppius quoque 1195 III, 8, 58| saeviret. Oppius quoque ductus in vincula est, et ante iudicii 1196 III, 8, 59| nec diem dici cuiquam nec in vincla duci quemquam sum 1197 III, 8, 59| perpetua consulum amborum in libertate vestra tuenda 1198 III, 8, 60| fundatoque plebis statu, in provincias diversi abiere. 1199 III, 8, 60| adversus coniunctos iam in Algido exercitus Aequorum 1200 III, 8, 60| victoria credebant, pars in Hernicos, pars in Latinos 1201 III, 8, 60| pars in Hernicos, pars in Latinos praedatum abeunt; 1202 III, 8, 60| alii servabant ordinem, in suum quisque locum descendentes, 1203 III, 8, 61| fuisse cuius pudicitiae in pace periculum esset, unum 1204 III, 8, 61| Concitant equos permittuntque in hostem pedestri iam turbatum 1205 III, 8, 61| visque omnis belli fertur in castra, captisque cum ingenti 1206 III, 8, 61| pugnae fama perlata non in urbem modo sed in Sabinos 1207 III, 8, 61| perlata non in urbem modo sed in Sabinos ad alterum exercitum, 1208 III, 8, 61| Sabinos ad alterum exercitum, in urbe laetitia modo celebrata 1209 III, 8, 61| laetitia modo celebrata est, in castris animos militum ad 1210 III, 8, 61| acceptae, parvaque certamina in summam totius profecerant 1211 III, 8, 61| recurrentesque tererent tempus et in multa proelia parvaque carperent 1212 III, 8, 62| alterum exercitum victorem in urbem rediturum; sibi ultro 1213 III, 8, 62| Ubi haec fremere militem in castris consul sensit, contione 1214 III, 8, 62| quemadmodum' inquit, 'in Algido res gesta sit, arbitror 1215 III, 8, 62| Si trahendum est, ego ut in dies spes virtusque vestra 1216 III, 8, 62| agite dum, clamorem qualem in acie sublaturi estis, tollite 1217 III, 8, 62| illis morem posteroque die in aciem deducturum adfirmat. 1218 III, 8, 62| extra ordinem milia quae in sinistrum cornu Romanorum 1219 III, 8, 62| sinistrum cornu Romanorum in ipso certamine impressionem 1220 III, 8, 62| cedentibusque iam suis provolant in primum, simulque et hosti 1221 III, 8, 63| Vadunt igitur in proelium ab sua parte omissum 1222 III, 8, 63| recipit; transvolat inde in partem alteram suis victoriae 1223 III, 8, 63| victoriae nuntius; simul et in hostes iam pavidos, quippe 1224 III, 8, 63| Ibi non sociorum sicut in Algido res, sed suas Romanus 1225 III, 8, 63| proeliis parta, maligne senatus in unum diem supplicationes 1226 III, 8, 63| urbem accessere senatumque in Martium campum evocavere. 1227 III, 8, 63| criminationi locus esset, in prata Flaminia, ubi nunc 1228 III, 8, 63| gratiamque pro privato merito in tribunum, non pro virtute 1229 III, 8, 63| suam maiestatem teneat. In eandem sententiam multa 1230 III, 9, 64| tribunorum plebisque prope in haud salubrem luxuriam vertit, 1231 III, 9, 64| collegae ut liberas tribus in suffragium mitteret aut 1232 III, 9, 64| de comitiis consularibus in animo haberent, respondissentque 1233 III, 9, 64| sententiae haud popularis nactus in contionem cum iis processit. 1234 III, 9, 64| recitabatque rogationis carmen in quo sic erat: 'Si tribunos 1235 III, 9, 65| Novi tribuni plebis in cooptandis collegis patrum 1236 III, 9, 65| patribus quod se ab iis in cooptandis tribunis fraude 1237 III, 9, 65| auxilio humilioribus essent, in primis parum proderat; deinde 1238 III, 9, 65| esset. Iamque plebs ita in tribunatu ponere aliquid 1239 III, 9, 65| extollit ut deprimat alium, in difficili est, cavendoque 1240 III, 9, 66| tribunis et plebe incitata in patres, cum dies alicui 1241 III, 9, 66| simultatiumque cum externis fuerit in ipsos verti. Occaecatos 1242 III, 9, 67| Ibi in hanc sententiam locutum 1243 III, 9, 67| tamen cum pudore summo in contionem in conspectum 1244 III, 9, 67| pudore summo in contionem in conspectum vestrum processi. 1245 III, 9, 67| arma illa habuissent quae in portis fuere nostris, capi 1246 III, 9, 67| an vos Quirites? Si culpa in nobis est, auferte imperium 1247 III, 9, 67| insuper poenas expetite: si in vobis, nemo deorum nec hominum 1248 III, 9, 67| abire magistratu. Manente in eosdem privatos ira vestra, 1249 III, 9, 67| prope captas et scandentem in aggerem Volscum. Hostem 1250 III, 9, 67| Volscum. Hostem nemo submovit: in nos viri, in nos armati 1251 III, 9, 67| nemo submovit: in nos viri, in nos armati estis.~ ~68. 1252 III, 9, 68| voletis ingerent, et criminum in principes et legum aliarum 1253 III, 9, 68| non tribunis ducibus, et in castris, non in foro faciebatis, 1254 III, 9, 68| ducibus, et in castris, non in foro faciebatis, et in acie 1255 III, 9, 68| non in foro faciebatis, et in acie vestrum clamorem hostes, 1256 III, 9, 68| vestrum clamorem hostes, non in contione patres Romani horrebant, 1257 III, 9, 68| Haerete adfixi contionibus et in foro vivite: sequitur vos 1258 III, 9, 68| quam fugitis. Grave erat in Aequos et Volscos proficisci: 1259 III, 9, 68| et Capitolium scandet et in domos vestras vos persequetur. 1260 III, 9, 68| haberi et educi exercitum in Algidum iussit: sedemus 1261 III, 9, 68| plebicolas istos, qui vos nec in armis nec in otio esse sinunt, 1262 III, 9, 68| qui vos nec in armis nec in otio esse sinunt, vestra 1263 III, 9, 68| quaestui illis estis; et quia in concordia ordinum nullos 1264 III, 9, 69| agrestium fuga spoliatique in agris et volnerati, foediora 1265 III, 9, 69| totam urbem ira implevere. In senatum ubi ventum est, 1266 III, 9, 69| ubi ventum est, ibi vero in Quinctium omnes versi ut 1267 III, 9, 69| concordiaeque ordinum et temporum in primis habuisse. Orare eum 1268 III, 9, 69| vellent plebemque oboedientem in re tam trepida patribus 1269 III, 9, 69| decernitur habeturque. Cum in contione pronuntiassent 1270 III, 9, 69| iuniores postero die prima luce in campo Martio adessent; cognoscendis 1271 III, 9, 69| aerario prompta delataque in campum, quarta diei hora 1272 III, 9, 69| lapidem. Insequens dies hostem in conspectum dedit, castraque 1273 III, 9, 70| In exercitu Romano cum duo 1274 III, 9, 70| pari, quod saluberrimum in administratione magnarum 1275 III, 9, 70| et aequando imparem sibi. In acie Quinctius dextrum cornu, 1276 III, 9, 70| est; momentoque temporis in aversam incursando aciem 1277 III, 9, 70| gradum perculit Aequos. In media primum acie vinci 1278 III, 9, 70| Quinctio consule pelli coeptum; in dextro plurimum laboris 1279 III, 9, 70| inferre, quaedam iacere etiam in confertos hostes coepit; 1280 III, 9, 70| antequam sciat debellatum et in sinistro cornu esse: si 1281 III, 9, 70| momentoque fusis, sine certamine in munitiones inrumpunt, praedaque 1282 III, 9, 70| sperati honoris. Ego quantum in tanto intervallo temporum 1283 III, 9, 71| bello certassent, multis in vicem cladibus fessi iudicem 1284 III, 9, 71| dicere, errare ego populum in hac causa non patiar.' Cum 1285 III, 9, 71| et octogensimum agere, et in eo agro de quo agitur militasse, 1286 III, 9, 71| potuisse se tamen inducere in animum quin, quem agrum 1287 III, 9, 72| exemplo admitterent iudices in suam rem litem vertendo, 1288 IV, 1, 1| praeferebant. His itaque in maius etiam acceptis, ut 1289 IV, 1, 1| Tum C. Canuleius, pauca in senatu vociferatus, nequiquam 1290 IV, 1, 2| tempore et consules senatum in tribunum et tribunus populum 1291 IV, 1, 2| tribunum et tribunus populum in consules incitabat. Negabant 1292 IV, 1, 2| Cuius rei praemium sit in civitate, eam maximis semper 1293 IV, 1, 2| concedendo omnia non mitiorem in se plebem, sed asperiorem 1294 IV, 1, 2| finem non fieri posse si in eadem civitate tribuni plebis 1295 IV, 1, 2| patiantur, sed audeat Canuleius in senatu proloqui se nisi 1296 IV, 1, 3| Cum maxime haec in senatu agerentur, Canuleius 1297 IV, 1, 3| maxime quod adeo atroces in has rogationes nostras coorti 1298 IV, 1, 3| ac terras misceant, cur in me impetus modo paene in 1299 IV, 1, 3| in me impetus modo paene in senatu sit factus, negent 1300 IV, 1, 3| futurum dicat? Ecquid sentitis in quanto contemptu vivatis? 1301 IV, 1, 3| peregrini etiam sciunt, consules in locum regum successisse 1302 IV, 1, 3| quicquam habere quod non in regibus ante fuerit? En 1303 IV, 1, 3| ipse Romulus, parens urbis, in societatem regni accepit? 1304 IV, 1, 3| nullum fastiditur genus in quo eniteret virtus, crevit 1305 IV, 1, 3| reges exactos ex Sabinis non in civitatem modo accepimus 1306 IV, 1, 3| modo accepimus sed etiam in patriciorum numerum. Ex 1307 IV, 1, 4| multa enim nondum sunt facta in novo populo, - ea ne si 1308 IV, 1, 4| Pompilio creati sunt. Census in civitate et discriptio centuriarum 1309 IV, 1, 4| sustulimus. Quis dubitat quin in aeternum urbe condita, in 1310 IV, 1, 4| in aeternum urbe condita, in immensum crescente nova 1311 IV, 1, 4| sanguine sed per cooptationem in patres habetis, aut ab regibus 1312 IV, 1, 4| consiliorum ubique semper fuit, ut in quam cuique feminae convenisset 1313 IV, 1, 4| qua pactus esset vir domo, in matrimonium duceret, id 1314 IV, 1, 4| idem convivium ineat, ne in foro eodem consistat? Quid 1315 IV, 1, 4| eodem consistat? Quid enim in re est aliud, si plebeiam 1316 IV, 1, 4| numero simus, nec vos, nisi in contumeliam ignominiamque 1317 IV, 1, 5| ego tribunus vocare tribus in suffragium coepero, tu statim 1318 IV, 1, 5| sacramento iuniores adiges et in castra educes, et minaberis 1319 IV, 1, 5| strenuis et fortibus datur, si in consortio, si in societate 1320 IV, 1, 5| datur, si in consortio, si in societate rei publicae esse, 1321 IV, 1, 5| quod aequae libertatis est, in vicem annuis magistratibus 1322 IV, 1, 5| dominis, cum quibus nec in re publica honorum nec in 1323 IV, 1, 5| in re publica honorum nec in privata conubii societas 1324 IV, 1, 6| Cum in contionem et consules processissent 1325 IV, 1, 6| a perpetuis orationibus in altercationem vertisset, 1326 IV, 1, 6| vere, sic parum utiliter in praesens Curtius respondit, 1327 IV, 1, 6| vi pugnant et crescente in dies fama belli dilectum 1328 IV, 1, 6| sententia consules armabat in tribunos, Quinctiorum Cincinnatique 1329 IV, 1, 6| comitiorum docuit alios animos in contentione libertatis dignitatisque, 1330 IV, 1, 6| altitudinem animi ubi nunc in uno inveneris, quae tum 1331 IV, 1, 7a| Atilius, T. Cloelius, quorum in magistratu concordia domi 1332 IV, 1, 7a| querentes ut si demeretur ea in foedere atque amicitia mansuros 1333 IV, 1, 7a| curae fuisse ne qua iniuria in eos oreretur ac ne orta 1334 IV, 2, 7b| tribuni militum crearentur in interregno rem dies complures 1335 IV, 2, 7b| plebi certamen sine effectu in beneficio apud primores 1336 IV, 2, 7b| illo anno fuisse, qui neque in annalibus priscis neque 1337 IV, 2, 7b| annalibus priscis neque in libris magistratuum inveniuntur. 1338 IV, 2, 7b| eo perinde ac totum annum in imperio fuerint, suffectis 1339 IV, 2, 7b| Licinius Macer auctor est et in foedere Ardeatino et in 1340 IV, 2, 7b| in foedere Ardeatino et in linteis libris ad Monetae 1341 IV, 2, 8| autem initium est rei, quod in populo per multos annos 1342 IV, 2, 8| plures patricii magistratus in re publica essent, laeti 1343 IV, 2, 8| procurationem intuentes, ne in parvis quoque rebus incommode 1344 IV, 2, 9| fames morbive quaeque alia in deum iras velut ultima publicorum 1345 IV, 2, 9| optumatium studia, per quae in domum quoque puellae certamen 1346 IV, 2, 9| puellam volebat: tutores in ea quoque re partium memores 1347 IV, 2, 9| parietes nequisset, ventum in ius est. Postulatu audito 1348 IV, 2, 9| de iniuria decreti palam in foro contionati, manu facta 1349 IV, 2, 9| profecta, colle quodam capto, in agros optumatium cum ferro 1350 IV, 2, 10| populatione agrorum rapto in diem frumento aluisset militem, 1351 IV, 2, 10| relaturum. Volsci exiguam spem in armis alia undique abscisa 1352 IV, 2, 10| percussis bonisque eorum in publicum Ardeatium redactis 1353 IV, 2, 10| videbatur. Consul triumphans in urbem redit, Cluilio duce 1354 IV, 2, 11| hostesque esse quod Ardeatibus in re praecipiti tanta foret 1355 IV, 2, 11| scriberentur. Hoc palam relatum in tabulas, ut plebem tribunosque 1356 IV, 2, 11| dicta ab tribunis, remanendo in colonia, quam testem integritatis 1357 IV, 2, 12| per largitionis dulcedinem in cervices accepto; unum afuit 1358 IV, 2, 12| annonae crearetur, felicior in eo magistratu ad custodiam 1359 IV, 2, 12| capitibus obvolutis se in Tiberim praecipitaverunt.~ ~ 1360 IV, 2, 13| seu, quoad res posceret, in incertum creatus; nihil 1361 IV, 2, 13| nihil enim constat, nisi in libros linteos utroque anno 1362 IV, 2, 13| agendam susceperat, cum in utraque domo genus idem 1363 IV, 2, 13| ad senatum defert: tela in domum Maeli conferri, eumque 1364 IV, 2, 13| largitiones coetusque plebis in privata domo passi essent 1365 IV, 2, 13| nequaquam tantum virium in magistratu ad eam rem pro 1366 IV, 2, 13| obicerent. Dein cum undique plus in illo senili animo non consilii 1367 IV, 2, 13| etiam virtutis esse quam in omnibus aliis dicerent laudibusque 1368 IV, 2, 13| Cincinnatus ne senectus sua in tam trepidis rebus damno 1369 IV, 2, 14| dispositis praesidiis cum in forum descendisset conversaque 1370 IV, 2, 14| descendisset conversaque in eum plebs novitate rei ac 1371 IV, 2, 14| Maeliani atque ipse dux eorum in se intentam vim tanti imperii 1372 IV, 2, 14| tunc Maelius recipere se in catervam suorum, et primum 1373 IV, 2, 14| orare ut opem sibi ultimo in discrimine ferrent neve 1374 IV, 2, 15| agendum fuisse, qui natus in libero populo inter iura 1375 IV, 2, 15| indicatam recipiendorum in urbem regum a patre securi 1376 IV, 2, 15| magistratu atque exsulare iussum, in qua de Sp. Cassio post aliquot 1377 IV, 2, 15| regno supplicium sumptum, in qua nuper decemviros bonis, 1378 IV, 2, 15| multatos ob superbiam regiam, in ea Sp. Maelius spem regni 1379 IV, 2, 15| finitimorum omnium populum in servitutem perlici posse, 1380 IV, 2, 15| quaestores vendere ea bona atque in publicum redigere.~ ~16a. 1381 IV, 2, 16a| frumentum Maelianum assibus in modios aestimatum plebi 1382 IV, 3, 16b| consulari potestate creavit et in his L. Quinctium Cincinnati 1383 IV, 3, 17| In horum magistratu Fidenae, 1384 IV, 3, 17| Levant quidam regis facinus; in tesserarum prospero iactu 1385 IV, 3, 17| lusus animum nec deinde in errorem versum facinus. 1386 IV, 3, 17| caesi erant statuae publice in Rostris positae sunt. Cum 1387 IV, 3, 17| hostibus fuit; et senatus, ut in trepidis rebus, dictatorem 1388 IV, 3, 17| referentes castra, nec ante in campos degressi sunt quam 1389 IV, 3, 17| ad confluentes consedit in utriusque ripis amnis, qua 1390 IV, 3, 17| interposito. Postero die in aciem eduxit.~ ~18. 1391 IV, 3, 18| Veienti Fidenatique plus spei in trahendo bello esse. Tolumnius, 1392 IV, 3, 18| acies inter bina castra in medium campi procedunt. 1393 IV, 3, 18| equites clamore sublato in hostem emisit; secuta peditum 1394 IV, 3, 19| si modo sancti quicquam in terris esse di volunt, legatorum 1395 IV, 3, 19| subditis infesta cuspide in unum fertur hostem; quem 1396 IV, 3, 19| et ipse hasta innixus se in pedes excepit. Adsurgentem 1397 IV, 3, 19| locorum notitia effugere in montes. Cossus Tiberim cum 1398 IV, 3, 19| intentos deinde hostes in vallum, egressus dextra 1399 IV, 3, 19| fuga non minus trepida quam in acie fuit.~ ~20. 1400 IV, 3, 20| iussuque populi triumphans in urbem rediit. Longe maximum 1401 IV, 3, 20| regis interfecti gerens; in eum milites carmina incondita 1402 IV, 3, 20| eum Romulo canere. Spolia in aede Iovis Feretri prope 1403 IV, 3, 20| dono fixit; averteratque in se a curru dictatoris civium 1404 IV, 3, 20| publica pecunia populi iussu in Capitolio Iovi donum posuit. 1405 IV, 3, 20| dilapsam refecit, se ipsum in thorace linteo scriptum 1406 IV, 3, 20| subtrahere testem. Qui si ea in re sit error quod tam veteres 1407 IV, 3, 20| magistratuum libri, quos linteos in aede repositos Monetae Macer 1408 IV, 3, 20| accedit, ne tam clara pugna in eum annum transferri posset, 1409 IV, 3, 20| anno magistrum equitum; quo in imperio alteram insignem 1410 IV, 3, 20| ego arbitror, vana versare in omnes opiniones licet, cum 1411 IV, 3, 20| pugnae, recentibus spoliis in sacra sede positis, Iovem 1412 IV, 3, 21| Crasso consulibus exercitus in agrum Veientem ac Faliscum 1413 IV, 3, 21| hominum pecorumque; hostis in agris nusquam inventus neque 1414 IV, 3, 21| crebris motibus terrae ruere in agris nuntiabantur tecta. 1415 IV, 3, 21| tantum metus et vastitatis in urbe agrisque fecit, ut 1416 IV, 3, 21| populabundi descenderent in agrum Romanum. Deinde Veientium 1417 IV, 3, 21| habuere. Trepidatum itaque non in agris magis quam in urbe 1418 IV, 3, 21| non in agris magis quam in urbe est. Iulius consul 1419 IV, 3, 21| urbe est. Iulius consul in aggere murisque explicat 1420 IV, 3, 21| copias, a verginio senatus in aede Quirini consulitur. 1421 IV, 3, 22| Quae cum agerentur, hostes in loca altiora concessere. 1422 IV, 3, 22| legiones. Compulit inde in urbem Fidenas valloque circumdedit; 1423 IV, 3, 22| urbs alta et munita neque in obsidione vis ulla erat, 1424 IV, 3, 22| deditionem spe amissa, dictator in locis propter propinquitatem 1425 IV, 3, 22| natura tutissima erat, agere in arcem cuniculum instituit. 1426 IV, 3, 22| donec perfosso monte erecta in arcem via est, intentisque 1427 IV, 3, 22| censores villam publicam in campo Martio probaverunt, 1428 IV, 3, 23a| et Q. Sulpicium consules in eum annum edunt. Ceterum 1429 IV, 3, 23a| eum annum edunt. Ceterum in tam discrepanti editione 1430 IV, 3, 23a| vetustate cooperta hoc quoque in incerto positum.~ ~ 1431 IV, 4, 23b| Trepidatum in Etruria est post Fidenas 1432 IV, 4, 24| quaerendae bello gloriae adempta, in pace aliquid operis edere 1433 IV, 4, 25| fecere; magna tamen clades in urbe agrisque promiscua 1434 IV, 4, 25| cultoribus agrorum timentes in Etruriam Pomptinumque agrum 1435 IV, 4, 25| agrum et Cumas, postremo in Siciliam quoque frumenti 1436 IV, 4, 25| Consilia ad movenda bella in Volscorum Aequorumque conciliis 1437 IV, 4, 25| Aequorumque conciliis et in Etruria ad fanum voltumnae 1438 IV, 4, 25| voltumnae agitata. Ibi prolatae in annum res decretoque cautum 1439 IV, 4, 25| otium esset, coetus indicere in domos tribunorum plebis; 1440 IV, 4, 25| Alii purgare plebem, culpam in patres vertere: eorum ambitione 1441 IV, 4, 25| promulgare ne cui album in vestimentum addere petitionis 1442 IV, 4, 26| validi exercitus profecti in Algidum convenere, ibique 1443 IV, 4, 26| inter ipsos et certamina in consiliis omnibus terrebant. 1444 IV, 4, 26| pugnatum ab his consulibus in Algido auctores sint eamque 1445 IV, 4, 26| constat ad alia discordes in uno adversus patrum voluntatem 1446 IV, 4, 26| terribiliora adferrentur nec in auctoritate senatus consules 1447 IV, 4, 26| est, senatus appellat ut in tanto discrimine rei publicae 1448 IV, 4, 26| amplissimi ordinis ultra tendant, in vincla se duci eos iussuros. 1449 IV, 4, 26| privato timendum foret? - in vincla etiam duci possent. 1450 IV, 4, 27| ne qua res qua eguissent in castris moraretur, dictator, 1451 IV, 4, 27| totidem munimenta planitiem in medio non parvis modo excursionibus 1452 IV, 4, 27| praecipere. Itaque hostes nulla in proelio iusto relicta spe, 1453 IV, 4, 27| adorti castra consulis rem in casum ancipitis eventus 1454 IV, 4, 27| pars corona vallum cingunt. In alteris apud dictatorem 1455 IV, 4, 27| imperator prudens et impiger in tali re praeciperet ageretque, 1456 IV, 4, 27| postquam intentos homines in eventum periculi alieni, 1457 IV, 4, 28| consul eruptionem e castris in trepidos iam hostes fecerat; 1458 IV, 4, 28| Circumventi igitur iam in medio ad unum omnes poenas 1459 IV, 4, 28| ultro bellum intulistis, in otio tumultuosi, in bello 1460 IV, 4, 28| intulistis, in otio tumultuosi, in bello segnes? Quid hic stantibus 1461 IV, 4, 29| dictator proruto vallo iam in castra proelium intulerat. 1462 IV, 4, 29| libet credere, et licet in variis opinionibus; et argumento 1463 IV, 4, 29| Quinctius cum dimisso exercitus in urbem redisset, nequiquam 1464 IV, 4, 29| urbem redisset, nequiquam in senatu est conquestus. Insigni 1465 IV, 4, 29| partis alterius auxilium in Siciliam exercitum traiecere.~ ~ 1466 IV, 4, 30| Agitatum in urbe ab tribunis plebis 1467 IV, 4, 30| Volscorum res, super acceptam in Algido cladem, pertinaci 1468 IV, 4, 30| pacis bellique auctores in iurgia et seditiones versa: 1469 IV, 4, 30| Poenus iterum. Veientes in agrum Romanum excursiones 1470 IV, 4, 30| alia absumpta, volgatique in homines morbi. Et primo 1471 IV, 4, 30| homines morbi. Et primo in agrestes ingruerant servitiaque; 1472 IV, 4, 30| vaticinando inferentibus in domos quibus quaestui sunt 1473 IV, 4, 30| civitatis pervenit, cernentes in omnibus vicis sacellisque 1474 IV, 4, 30| Irae adversus Veientes in insequentem annum, C. Servilium 1475 IV, 4, 30| Omnes centuriae iussere. In eo quoque plebs superior 1476 IV, 4, 30| quod tenuit ne consules in proximum annum crearentur.~ ~ 1477 IV, 4, 31a| tribunos, poscere dictatorem: in eo verti spes civitatis. 1478 IV, 5, 31b| ante portam Collinam, et in muris armati dispositi, 1479 IV, 5, 31b| dispositi, et iustitium in foro tabernaeque clausae, 1480 IV, 5, 32| equitum A. Cornelium eundem in acie fore qui priore bello 1481 IV, 5, 32| Tolumnio rege Veientium in conspectu duorum exercituum 1482 IV, 5, 32| gentium interfectorum, caedem in pace Fidenatium colonorum, 1483 IV, 5, 32| meliore occasione quam pugna in aciem processissent, cunctatus 1484 IV, 5, 32| referrent Quinctium evasisse in iugum propinquum arci Fidenarum, 1485 IV, 5, 32| aciem instructam pleno gradu in hostem inducit; magistro 1486 IV, 5, 33| fanatico instincta cursu in hostem ruit, formaque insolitae 1487 IV, 5, 33| accito, proelium ciens ipse in sinistrum cornu, quod, incendio 1488 IV, 5, 33| memores vertite incendium hoc in hostium urbem, et suis flammis 1489 IV, 5, 33| subditis evectus effreno equo in medios ignes infertur, et 1490 IV, 5, 33| libero cursu ferunt equitem in hostem. Pulvis elatus mixtusque 1491 IV, 5, 33| cum utramque mirabundam in se aciem vertisset, dictator 1492 IV, 5, 33| ab tergo urgerent, neque in castra retro neque in montes, 1493 IV, 5, 33| neque in castra retro neque in montes, unde se novus hostis 1494 IV, 5, 33| tendunt. Infert pavidos fuga in mediam caedem; obtruncantur 1495 IV, 5, 33| mediam caedem; obtruncantur in ripis; alios in aquam compulsos 1496 IV, 5, 33| obtruncantur in ripis; alios in aquam compulsos gurgites 1497 IV, 5, 33| agmen fertur per castra in urbem. Eadem et Romanos 1498 IV, 5, 34| hostibus portam intravere, in muros evadunt, suisque capti 1499 IV, 5, 34| conspexit - iam enim et ipse in deserta hostium castra penetraverat, - 1500 IV, 5, 34| praedam, spe iniecta maioris in urbe praedae, ad portam 1501 IV, 5, 34| receptusque intra muros in arcem quo ruere fugientium 1502 IV, 5, 34| pergit; nec minor caedes in urbe quam in proelio fuit 1503 IV, 5, 34| minor caedes in urbe quam in proelio fuit donec abiectis 1504 IV, 5, 34| die sexto decimo reddito in pace imperio quod in bello 1505 IV, 5, 34| reddito in pace imperio quod in bello trepidisque rebus 1506 IV, 5, 34| pugnatum cum Veientibus quidam in annales rettulere, rem aeque 1507 IV, 5, 34| accepimus, artiore, nisi in traiectus forte fluminis 1508 IV, 5, 34| aliquarum navium concursum in maius, ut fit, celebrantes 1509 IV, 5, 35| eorum quos odisset, stupens in aeterno se ipsa teneret 1510 IV, 5, 35| modo ad spem consulatus in partem revocandam adspirare 1511 IV, 5, 35| adspirare non auderet, sed ne in tribunis quidem militum 1512 IV, 5, 35| tribunus plebis ruat caecus in certamina periculo ingenti, 1513 IV, 5, 35| Experiundam rem denique in uno aut altero esse sitne 1514 IV, 5, 35| minorem quippe ruborem fore in iuris iniquitate, quam si 1515 IV, 5, 36| commodis plebis laturum se in magistratu profitentem. 1516 IV, 5, 36| possessoribus agrorum imposito in stipendium militum erogandi 1517 IV, 5, 36| plebi ut quoniam Volscos in Hernicorum agros praedatum 1518 IV, 5, 37| bello fatigatis Etruscis, in societatem urbis agrorumque 1519 IV, 5, 37| fuisse; volgo fremere aut in perpetuum arma bellumque 1520 IV, 5, 37| disciplinae Romanae plus in Volsco exercitu quam in 1521 IV, 5, 37| in Volsco exercitu quam in Romano esset. Ergo fortuna, 1522 IV, 5, 38| Restituitur omnibus locis pugna, in quae eos impetus tulit; 1523 IV, 5, 39| opprimeret hostis, tendunt in quemcumque casum. diversi 1524 IV, 5, 39| tumulo quodam occupato in orbem se tutabantur, nequaquam 1525 IV, 5, 39| pro victis exercitus se in montes proximos reciperent. 1526 IV, 5, 39| suos et ipsi, qua quemque in tenebris pavor tulit, fugerunt. 1527 IV, 5, 39| ab tumulo suos devocat et in castra Romana penetrat. 1528 IV, 5, 40| conclamaverant suos, procurreretur in vias, pavidaeque matres 1529 IV, 5, 40| obviam agmini occurrerent, in suos quaeque simul corpore 1530 IV, 5, 40| Semproni consulis renovandae in eos invidiae. Itaque advocata 1531 IV, 5, 40| quia illis impune fuerit, in Volscis ab consule exercitum, 1532 IV, 5, 40| Sempronium consulem aut in tempore pugnam inisse aut 1533 IV, 5, 40| habueris, an tu cohorsque in castra vestra virtute perruperitis; 1534 IV, 5, 40| virtute perruperitis; ecquem in castris consulem, ecquem 1535 IV, 5, 41| quanta prudentia rei bellicae in C. Sempronio esset, non 1536 IV, 5, 41| intercluderetur consulem in prima acie pugnantem, adhortantem, 1537 IV, 5, 41| nescire; arbitrari, velut ipse in re trepida loci praesidio 1538 IV, 5, 41| nocturna excepere. Paulo post in urbem est ingressus consul, 1539 IV, 5, 41| Quinctium collegam eius, quia et in Volscis consul auspicio 1540 IV, 5, 41| totam culpam eius temporis in praedamnatum collegam transferentem 1541 IV, 5, 42| imperatorem suum innoxium, in quo nihil praeter fortunam 1542 IV, 5, 42| precibus tribunorum, quae in speciem modo iactentur, 1543 IV, 5, 42| nihil moror, quando hoc est in imperio consecutus ut tam 1544 IV, 5, 43| dimicatione erat perfectum, sic in urbe ex tranquillo necopinata 1545 IV, 5, 43| concedendo deinde ut quemadmodum in tribunis consulari potestate 1546 IV, 5, 43| potestate creandis, sic in quaestoribus liberum esset 1547 IV, 5, 43| externum propulsaturos? Quae si in unum conveniant, vix deorum 1548 IV, 5, 44a| creatae. Fraudem profecto in re esse, et A. Sempronium 1549 IV, 5, 44a| honore deiectos. Itaque cum in ipsum, et innocentia tutum 1550 IV, 5, 44a| innocentia tutum et magistratu, in quo tunc erat, impetus fieri 1551 IV, 5, 44a| non posset, flexere iras in C. Sempronium, patruelem 1552 IV, 5, 44a| ab iisdem tribunis mentio in senatu de agris dividendis 1553 IV, 5, 44a| publicae deesse, stetitque in eadem sententia ne qua largitio, 1554 IV, 5, 44a| ne qua largitio, cessura in trium gratiam tribunorum, 1555 IV, 5, 44a| quemquam alium debere esse, ut in parcendo uni malum publicum 1556 IV, 6, 45| agrum Tusculanum castra in Algido posuisse. Tum Labicanis 1557 IV, 6, 46| duxere. Coepta inter eos in urbe certamina cupiditate 1558 IV, 6, 46| imperii multo impensius in castris accendi; nihil sentire 1559 IV, 6, 46| sola rata esse; contemnere in vicem et contemni, donec 1560 IV, 6, 46| vallem fusi sunt, multique in ruina maiore quam fuga oppressi 1561 IV, 6, 46| subsidia quae respicerent in re trepida praeparata erant 1562 IV, 6, 46| minores magistratus sedato in urbe tumultu, speculatores 1563 IV, 6, 46| vir cuius providentiam in re publica cum multis aliis 1564 IV, 6, 47| neglegentiaque ad Aequos, quae in Romanis ducibus fuerat. 1565 IV, 6, 48| ferme quicquam agri, ut in urbe alieno solo posita, 1566 IV, 6, 48| Nec tribuni militum, nunc in senatu, nunc conciliis privatis 1567 IV, 6, 48| praeoccupasse nec locum in ea relictum sibi, haud gravate 1568 IV, 6, 48| aliam usquam praeterquam in tribunicio auxilio; in eius 1569 IV, 6, 48| praeterquam in tribunicio auxilio; in eius potestatis fidem circumventam 1570 IV, 6, 48| discordiamque ordinum movendam plus in tribunatu virium esse quam 1571 IV, 6, 48| appellantes aliaque truci oratione in collegas invecti, actionem 1572 IV, 6, 49| ferre. Excursiones inde in confinem agrum Labicanum 1573 IV, 6, 49| animos fregisset, postremo in oppidum inrupit. Deinde 1574 IV, 6, 49| inrupit. Deinde ab hostibus in cives certamen vertit et 1575 IV, 6, 49| exercitui fuisse, quam quod in urbe nuper direpta coloniaque 1576 IV, 6, 49| propter seditiones tribunicias in urbem revertit, audita vox 1577 IV, 6, 49| revertit, audita vox eius in contione stolida ac prope 1578 IV, 6, 49| quam inritando agitandoque in eas impelleret voces quae 1579 IV, 6, 49| militum saepius quam Postumium in disceptationem trahebat. 1580 IV, 6, 49| vos urbe agrisque donatos in colonias mittunt, qui sedem 1581 IV, 6, 50| Postumi ad milites multo in castris maiorem indignationem 1582 IV, 6, 51| indignitas angebat animos: non in retinendis modo publicis 1583 IV, 6, 52| Tiberis devexit. Solitudinem in civitate aegra experti consules 1584 IV, 6, 52| experti consules sunt, cum in legationes non plus singulis 1585 IV, 6, 53| famam hostium - iam enim in Latinum Hernicumque transcenderant 1586 IV, 6, 53| statim adventu deiectis qui in praesidio erant arcem recipit; 1587 IV, 6, 53| populationibus, quod omnia in locum tutum congesta erant, 1588 IV, 6, 53| Venditum sub hasta consul in aerarium redigere quaestores 1589 IV, 6, 53| Auctae inde plebis ac militum in consulem irae. Itaque cum 1590 IV, 6, 53| sollemnis militum lascivia in consulem curae patribus 1591 IV, 6, 54| quaestoribus creatis, ita ut in quattuor creandis uni patricio, 1592 IV, 6, 54| infestissima patribus tres in eum annum tribunos plebis 1593 IV, 6, 54| loco cernentesque alios in possessione dignitatis suae, 1594 IV, 6, 55| praedatum extra fines exisse in agrum Latinum Hernicumque 1595 IV, 6, 55| ad praedam militibus qui in praesidio erant, Aequos 1596 IV, 6, 55| invasisse; alios recurrentes in arcem, alios palantes in 1597 IV, 6, 55| in arcem, alios palantes in agris caesos. Ea adversa 1598 IV, 6, 55| esset, neve quis reficeretur in annum tribunus plebis, haud 1599 IV, 6, 55| illa pro certo habenda, in quibus non dissentiunt, 1600 IV, 6, 55| esset, recessum, verruginem in Volscis eodem exercitu receptam, 1601 IV, 6, 55| populationesque et praedas et in Aequis et in Volsco agro 1602 IV, 6, 55| praedas et in Aequis et in Volsco agro ingentes factas.~ ~ 1603 IV, 6, 56| sicut plebis victoria fuit in eo ut quae mallent comitia 1604 IV, 6, 56| intermiscendo dignis taedio sordium in quibusdam insignium populum 1605 IV, 6, 56| seu Carventana arx retenta in spem seu verrugine amissum 1606 IV, 6, 56| intra muros populabundos in agris vagari Romanos priore 1607 IV, 6, 56| armatos sed colonias etiam in suos fines mitti; nec ipsos 1608 IV, 6, 56| senatus extemplo, quod in rebus trepidis ultimum consilium 1609 IV, 6, 56| nequiquam conquesti non esse in auctoritate senatus tribunos 1610 IV, 6, 56| discordia patrum nihil esse in se iis auxilii dicerent, 1611 IV, 6, 57| tempore, cum tantum belli in manibus esset, occupaverat 1612 IV, 6, 57| publicam fore, et si maneat in sententia senatus, dictatorem 1613 IV, 6, 57| Fucinum vi expugnatum, atque in eo tria milia hominum capta, 1614 IV, 6, 57| felicitate quam gloria maior in urbem redit magistratuque 1615 IV, 6, 58| sua occasio peteretur. Et in Volscis accepta clades amisso 1616 IV, 6, 58| verrugine praesidio; ubi tantum in tempore fuit momenti ut 1617 IV, 6, 58| opprimerentur. Tarditatis causa non in senatu magis fuit quam tribunis, 1618 IV, 6, 58| quid iam integri esset in corpore loci ad nova volnera 1619 IV, 6, 58| posset rogitantes. Haec cum in sermonibus contionibusque 1620 IV, 6, 59| Interim tribunos militum in Volscum agrum ducere exercitum 1621 IV, 6, 59| Tarracinae sunt, urbs prona in paludes. Ab ea parte Fabius 1622 IV, 6, 59| maxime tempestivo principum in multitudinem munere, ut 1623 IV, 6, 60| ipsi militassent, et eosdem in sua stipendia impensas fecisse 1624 IV, 6, 60| stipendia impensas fecisse et in aliorum facere. His vocibus 1625 IV, 6, 60| auxilio se futuros si quis in militare stipendium tributum 1626 IV, 6, 61| eruptionem temptatam compulso in urbem hoste, occasio data 1627 IV, 6, 61| praeterque arcem cetera capta; in arcem munitam natura globus 1628 IV, 6, 61| priusquam urbs caperetur in arcem convecto; taedioque 1629 IV, 6, 61| repentino pavore oppressa in deditionem venit. Diruta 1630 IV, 6, 61| libertatem duarum familiarum bona in praemium data; Servius Romanus 1631 IV, 6, 61| altera haec nomine eodem in Volsco agro fuit, cuius 1632 V, 1, 1| alibi parta Romani Veiique in armis erant tanta ira odioque 1633 V, 1, 1| ancipitia munimenta essent: alia in urbem et contra oppidanorum 1634 V, 1, 1| eruptiones versa, aliis frons in Etruriam spectans, auxiliis 1635 V, 1, 2| maior imperatoribus Romanis in obsidione quam in oppugnatione 1636 V, 1, 2| Romanis in obsidione quam in oppugnatione esset, hibernacula 1637 V, 1, 2| invenientibus, Romam est allatum, in contionem prosiliunt, sollicitant 1638 V, 1, 2| libertatem plebis; remotam in perpetuum et ablegatam ab 1639 V, 1, 2| frequentiam iuvenum eorum in quibus vires omnes plebis 1640 V, 1, 2| tutantes, militem Romanum in opere ac labore, nivibus 1641 V, 1, 2| facerent [quod tribuni militum in plebe Romana regnum exercerent]. 1642 V, 1, 2| immerito. Non fuisse ne in octo quidem tribunis militum 1643 V, 1, 2| imperia obtinenda ire, et ne in turba quidem haerere plebeium 1644 V, 1, 2| militare, quos hieme saltem in domos ac tecta reduci oporteat 1645 V, 1, 3| aeque quam munere patrum in plebem, cum aera militantibus 1646 V, 1, 3| semper aegri aliquid esse in re publica volunt, ut sit 1647 V, 1, 3| hominibus esse pariterque in iis beneficio ac maleficio 1648 V, 1, 3| Quanto tandem, si quicquam in vobis, non dico civilis, 1649 V, 1, 3| favere vos magis et quantum in vobis esset indulgere potius 1650 V, 1, 4| apud vos solum sed etiam in castris si habeatur, ipso 1651 V, 1, 4| aequam arbitror videri posse. In qua si mihi ipsi nihil quod 1652 V, 1, 4| ipsi nihil quod dicerem in mentem venire posset, adversariorum 1653 V, 1, 4| stipendium accipere?" Invitus in hac parte orationis, Quirites, 1654 V, 1, 4| intra vicesimum lapidem, in conspectu prope urbis nostrae, 1655 V, 1, 4| stimulet. Septiens rebellarunt; in pace nunquam fida fuerunt; 1656 V, 1, 5| fecerunt; munitiones non in urbem modo sed in Etruriam 1657 V, 1, 5| munitiones non in urbem modo sed in Etruriam etiam spectantes 1658 V, 1, 5| negant missuros; quantum in illis est, capere Veios 1659 V, 1, 6| homines per nives ac pruinas in montes silvasque rapit: 1660 V, 1, 6| animos, ut hiemem unam durare in castris, abesse ab domo 1661 V, 1, 6| hanc ipsam potestatem non in umbra nec in tectis maiores 1662 V, 1, 6| potestatem non in umbra nec in tectis maiores suos creasse. 1663 V, 1, 6| bella et ad ceteros populos in posterum quaerere. An mediocre 1664 V, 1, 6| perseverantia gerat? Quae in omni quidem genere militiae, 1665 V, 1, 6| genere militiae, maxime tamen in obsidendis urbibus necessaria 1666 V, 1, 6| Veientes quae nequiquam in Etruria quaerunt. An est 1667 V, 1, 6| universis exercitibus palam in contione audiuntur; adeo, 1668 V, 1, 6| hic vociferantur, eadem in castris et apud milites 1669 V, 1, 7| Par iam etiam in contionibus erat Appius 1670 V, 1, 7| Veios et superiorem Appium in causa et concordiam ordinum 1671 V, 1, 7| ne tum vero sustineri nec in urbe seditio nec in castris 1672 V, 1, 7| nec in urbe seditio nec in castris posset et tribuni 1673 V, 1, 7| laudari iussi, neque aut in curiam vocati quibus responsum 1674 V, 1, 7| superiore loco ad multitudinem in comitio stantem voce manibusque 1675 V, 1, 7| lacrimae, donec revocatis in curiam patribus senatus 1676 V, 2, 8| tribunis, dum cura omnium in Veiens bellum intenta est, 1677 V, 2, 8| quia praeter aegros lixarum in modum omnes per agros vicinasque 1678 V, 2, 8| crediderant. Eadem opinio Veientes in urbe concitavit. Ita ancipiti 1679 V, 2, 8| invehi hostem nuntiaretur, in armis milites tenuit, si 1680 V, 2, 8| vincere per civem maluit. Diu in medio caesi milites; postremo 1681 V, 2, 8| desertis munitionibus, perpauci in maiora castra, pars maxima 1682 V, 2, 8| pertenderunt. Ubi cum omnem culpam in collegam inclinaret, acciri 1683 V, 2, 8| legatos placuit. Acta deinde in senatu res est certatumque 1684 V, 2, 9| magistratum occiperent. In quam sententiam cum pedibus 1685 V, 2, 9| haec tribuni plebis, cum in concordia hominum secundisque 1686 V, 2, 9| minari tribunis militum, nisi in auctoritate senatus essent, 1687 V, 2, 9| auctoritate senatus essent, se in vincla eos duci iussuros 1688 V, 2, 9| experirer quam non plus in iis iuris quam in vobis 1689 V, 2, 9| non plus in iis iuris quam in vobis animi esset; sed nefas 1690 V, 2, 10| Capenam et ad Falerios et in Volscis ut Anxur ab hostibus 1691 V, 2, 10| numerus, tanto maiore pecunia in stipendium opus erat, eaque 1692 V, 2, 10| geri ut diutius gerant. In quattuor deinde bella uno 1693 V, 2, 10| expleri nequiit. Pugnatum inde in loca vacua ut patricii cooptarentur. 1694 V, 2, 11| Minucius, trepidi rerum suarum, in Sergium Verginiumque, prioris 1695 V, 2, 11| tribunos militares, incurrunt; in eos ab se iram plebis invidiamque 1696 V, 2, 11| memorant. Omnium namque malorum in Sergio Verginioque causas 1697 V, 2, 11| reos, qui noxii ambo alter in alterum causam conferant, 1698 V, 2, 11| res publica his manentibus in magistratu non posset; et 1699 V, 2, 11| certo se habere neminem in contione stare qui illo 1700 V, 2, 11| quisque deos precatus sit, in iis sua potestate, cum liceat 1701 V, 2, 12| domi quam militiae esset. In hos versa ira populi cooptationis 1702 V, 2, 12| et K. Fabius. A M. Furio in Faliscis, a Cn. Cornelio 1703 V, 2, 12| Faliscis, a Cn. Cornelio in Capenate agro hostes nulli 1704 V, 2, 12| oppugnata nec obsessa sunt. At in Volscis depopulato agro 1705 V, 2, 12| turbarentur. Inter has iras plebis in patres cum tribuni plebi 1706 V, 2, 13| Anxur in Volscis brevi receptum est, 1707 V, 2, 13| caeli, raptim mutatione in contrarium facta, sive alia 1708 V, 2, 13| lectisternio tunc primum in urbe Romana facto, per dies 1709 V, 2, 13| promiscuoque usu rerum omnium in propatulo posito, notos 1710 V, 2, 13| ignotosque passim advenas in hospitium ductos ferunt, 1711 V, 2, 13| temperatum; vinctis quoque dempta in eos dies vincula; religioni 1712 V, 2, 13| terror multiplex fuit tribus in unum bellis conlatis. Namque 1713 V, 2, 13| circumductae copiae Capenates in vallum Romanum versos ab 1714 V, 2, 13| Et Veientium refugientes in urbem multi ante portas 1715 V, 3, 14| sed deos etiam exciebant, in religionem vertentes comitia 1716 V, 3, 14| arcendae causa placandos esse in libris fatalibus inventum 1717 V, 3, 14| memorabile actum est; tota vis in populationibus fuit. Duo 1718 V, 3, 15| procurarent haruspices non erant: in unum omnium curae versae 1719 V, 3, 15| curae versae sunt quod lacus in Albano nemore, sine ullis 1720 V, 3, 15| quae rem miraculo eximeret, in altitudinem insolitam crevit. 1721 V, 3, 15| Veiens, qui inter cavillantes in stationibus ac custodiis 1722 V, 3, 15| Etruscosque vaticinantis in modum cecinit priusquam 1723 V, 3, 15| iuvenis Romanus senem infirmum in conspectu omnium raptum 1724 V, 3, 16| iniuriae rati esse, praedatum in agrum Romanum cohortes expeditas 1725 V, 3, 16| magno conatu suscepta nec in longum dilata res est. A. 1726 V, 3, 16| cave lacu contineri, cave in mare manare suo flumine 1727 V, 3, 17| creatos Latinas sacrumque in Albano monte non rite concepisse; 1728 V, 3, 17| illis negare. Maxima iam in parte Etruriae gentem invisitatam, 1729 V, 3, 18| creant, moderationis expertae in priore magistratu virum, 1730 V, 3, 18| concordiae, Quirites, rei maxime in hoc tempus utili, memoria 1731 V, 3, 18| vos his comitiis petere in insequentem annum video. 1732 V, 3, 18| consilio, praecipitavere se in insidias. Genucius morte 1733 V, 3, 18| primores cecidit; Titinius in editum tumulum ex multa 1734 V, 3, 18| cladis acceptum, quae prope in cladem ingentem vertit; 1735 V, 3, 18| multiplex fama pervenerat, sed in castris quoque fuit ad Veios. 1736 V, 3, 18| crediderant; concursumque in muros est et matronarum, 1737 V, 3, 18| publicus pavor, obsecrationes in templis factae, precibusque 1738 V, 3, 19| lacu Albano aqua emissa in agros, Veiosque fata adpetebant. 1739 V, 3, 19| urbis videri. Omnium primum in eos qui a Veiis in illo 1740 V, 3, 19| primum in eos qui a Veiis in illo pavore fugerant more 1741 V, 3, 19| Deinde indicto dilectu in diem certam, ipse interim 1742 V, 3, 19| venere; quibus cum gratias in senatu egisset dictator, 1743 V, 3, 19| hominum maiore quam spe, in agro primum Nepesino cum 1744 V, 3, 19| laboriosissimum cuniculus in arcem hostium agi coeptus. 1745 V, 3, 19| labor eosdem conficeret, in partes sex munitorum numerum 1746 V, 3, 19| numerum divisit; senae horae in orbem operi attributae sunt; 1747 V, 3, 19| nunquam ante omissum quam in arcem viam facerent.~ ~20. 1748 V, 3, 20| Dictator cum iam in manibus videret victoriam 1749 V, 3, 20| fore quantum non omnibus in unum conlatis ante bellis 1750 V, 3, 20| patientia militum Veios iam fore in potestate populi Romani; 1751 V, 3, 20| particeps esse praedae vellet in castra Veios iret, altera 1752 V, 3, 20| ducerent captam ex hostibus in aerario exhausto bellis 1753 V, 3, 20| omnium domos, non avidas in direptiones manus otiosorum 1754 V, 3, 20| praedae fructum ex eo bello in quo prope consenuerint. 1755 V, 3, 20| Veientem quibus videretur in castra ad dictatorem proficiscerentur.~ ~ 1756 V, 3, 21| precor, ut nos victores in nostram tuamque mox futuram 1757 V, 3, 21| externis oraculis proditos, iam in partem praedae suae vocatos 1758 V, 3, 21| iam plenam hostium esse, in muros pro se quisque armati 1759 V, 3, 21| victoriam dari, exauditam in cuniculo movisse Romanos 1760 V, 3, 21| dictatorem ferrent. Sed in rebus tam antiquis si quae 1761 V, 3, 21| militibus eo tempore plenus, in aedem Iunonis quae in Veientana 1762 V, 3, 21| plenus, in aedem Iunonis quae in Veientana arce erat armatos 1763 V, 3, 21| edidit, et pars aversos in muris invadunt hostes, pars 1764 V, 3, 22| vendidit. Ea sola pecunia in publicum redigitur, haud 1765 V, 3, 22| tralatu fuisse, integramque in Aventinum aeternam sedem 1766 V, 4, 23| agentium erant. Senatus in quadriduum, quot dierum 1767 V, 4, 23| aequiperatum dictatorem in religionem etiam trahebant, 1768 V, 4, 23| Tum Iunoni reginae templum in Aventino locavit, dedicavitque 1769 V, 4, 23| populum, ut ex ea pars debita in sacrum secerneretur. tandem 1770 V, 4, 23| decimae pretium partis in publicum deferret, ut ex 1771 V, 4, 24| arbor, nihil frugiferum in agro relictum. Ea clades 1772 V, 4, 24| subegit; pax petentibus data; in Faliscis bellum restabat. 1773 V, 4, 24| leniendae causa coloniam in Volscos, quo tria milia 1774 V, 4, 24| cur enim relegari plebem in Volscos cum pulcherrima 1775 V, 4, 24| Veii agerque Veientanus in conspectu sit, uberior ampliorque 1776 V, 4, 24| morituros se citius dicerent in conspectu populi Romani 1777 V, 4, 24| rerum rogaretur; quippe nunc in una urbe tantum dissensionum 1778 V, 4, 24| dissensionum esse: quid in duabus urbibus fore? Victamne 1779 V, 4, 24| Postremo se relinqui a civibus in patria posse: ut relinquant 1780 V, 4, 25| tribunorum plebi patres in suam sententiam traxerant --, 1781 V, 4, 25| Veientium fuisset et post votum in potestatem populi Romani 1782 V, 4, 25| Apollini sacram esse. Ita in aestimationem urbs agerque 1783 V, 4, 25| et omnia ornamenta sua, in aerarium detulerunt. Grata 1784 V, 4, 25| plebis; incitatur multitudo in omnes principes, ante alios 1785 V, 4, 25| omnes principes, ante alios in Camillum: eum praedam Veientanam 1786 V, 4, 25| tribunos plebis latores legis in annum eosdem reficiunt; 1787 V, 4, 26| donec M. Furius Camillus in Faliscos, cui id bellum 1788 V, 4, 26| maxime metuerant gloria in Faliscis crevit. Nam cum 1789 V, 4, 26| occasionem impetus oppidanorum in Romanas stationes proeliaque 1790 V, 4, 27| pueri, quod hodie quoque in Graecia manet, unius curae 1791 V, 4, 27| praecellere erudiebat. Is cum in pace instituisset pueros 1792 V, 4, 27| hostium castraque inde Romana in praetorium ad Camillum perduxit. 1793 V, 4, 27| sermonem addit, Falerios se in manus Romanis tradidisse, 1794 V, 4, 27| parentes capita ibi rerum sint in potestatem dediderit. Quae 1795 V, 4, 27| oppugnarunt. Eos tu quantum in te fuit novo scelere vicisti: 1796 V, 4, 27| quibus proditorem agerent in urbem verberantes dedit. 1797 V, 4, 27| Romana, iustitia imperatoris in foro et curia celebrantur; 1798 V, 4, 27| omnium legati ad Camillum in castra, atque inde permissu 1799 V, 4, 27| humano generi sunt: vos fidem in bello quam praesentem victoriam 1800 V, 4, 27| gratiae actae. Faliscis in stipendium militum eius 1801 V, 4, 28| fideque hostibus victis cum in urbem redisset, taciti eius 1802 V, 4, 28| dividere. Forte eo anno in summo magistratu erat Timasitheus 1803 V, 4, 28| iustae implevit, adductosque in publicum hospitium legatos 1804 V, 4, 28| publice data. Eodem anno in Aequis varie bellatum, adeo 1805 V, 4, 28| varie bellatum, adeo ut in incerto fuerit et apud ipsos 1806 V, 4, 28| adorti Aequi terrore iniecto in proximos compulere tumulos; 1807 V, 4, 28| perlatus. Postumius suis in tutum receptis cum contione 1808 V, 4, 28| castra hostium duceret - et in conspectu erant, posita 1809 V, 4, 28| conspectu erant, posita in plano - nihil poenae recusabant 1810 V, 5, 29b| resistentibus omnique civitate in unam eam curam conversa, 1811 V, 5, 29b| Vitelliam coloniam Romanam in suo agro Aequi expugnant. 1812 V, 5, 29b| plebem arguere quae iam in suos versa non intellegeret 1813 V, 5, 29b| propalam contionabundus in dies magis augebat iras 1814 V, 5, 30| ne aliter descenderent in forum, cum dies ferendae 1815 V, 5, 30| et deum templis ac solo in quo nati essent dimicandum 1816 V, 5, 30| oculos habere urbem latam in triumpho suo, insistere 1817 V, 5, 30| immortalibus incoli urbem, et in captivo solo habitare populum 1818 V, 5, 30| ferretur lex agmine facto in forum venerunt, dissipatique 1819 V, 5, 30| patrio ac dis penatibus in hostium urbem agerent, eoque 1820 V, 5, 30| familiae tantum, sed ut omnium in domo liberorum capitum ratio 1821 V, 5, 30| ratio haberetur, vellentque in eam spem liberos tollere.~ ~ 1822 V, 5, 31| Bellum haud memorabile in Algido cum Aequis gestum 1823 V, 5, 31| perseverantior cedentes [insequi] [in fuga] fuit, triumphus, Manlio 1824 V, 5, 31| propter famem pestilentiamque in agro Romano ex siccitate 1825 V, 5, 31| Iulius censor decessit; in eius locum M. Cornelius 1826 V, 5, 31| capta; nec deinde unquam in demortui locum censor sufficitur; - 1827 V, 5, 32| Fusa concursu primo acies; in fuga milia octo armatorum 1828 V, 5, 32| interclusa positis armis in deditionem venerunt. Eius 1829 V, 5, 32| anni exercitui praestarent, in viginti annos indutiae datae. 1830 V, 5, 32| plebe nuntiavit tribunis se in Nova via, ubi nunc sacellum 1831 V, 5, 32| absolvere eum non posse, in exsilium abiit, precatus 1832 V, 5, 33| possedisse; et invexisse in Galliam vinum inliciendae 1833 V, 5, 33| urbemque Romam caperent, in Italiam Galli transcenderunt; 1834 V, 5, 33| atque Adriaticum vocant. Ei in utrumque mare vergentes 1835 V, 5, 34| De transitu in Italiam Gallorum haec accepimus: 1836 V, 5, 34| publica praepollens, quod in imperio eius Gallia adeo 1837 V, 5, 34| iuvenes missurum se esse in quas di dedissent auguriis 1838 V, 5, 34| Belloveso haud paulo laetiorem in Italiam viam di dabant. 1839 V, 5, 34| peditum equitumque copiis in Tricastinos venit. Alpes 1840 V, 5, 34| quanam per iuncta caelo iuga in alium orbem terrarum transirent, 1841 V, 5, 34| adiuvere ut quem primum in terram egressi occupaverant 1842 V, 5, 34| procul Ticino flumine, cum in quo consederant agrum Insubrium 1843 V, 6, 36| postquam mandata ediderunt in concilio [Gallorum] datur 1844 V, 6, 36| quorum auxilium a Clusinis in re trepida sit imploratum; 1845 V, 6, 36| Romanis quaerentibus et quid in Etruria rei Gallis esset, 1846 V, 6, 36| Gallis esset, cum illi se in armis ius ferre et omnia 1847 V, 6, 36| ducem Gallorum, ferociter in ipsa signa Etruscorum incursantem, 1848 V, 6, 36| signum datum est. Omissa inde in Clusinos ira, receptui canunt 1849 V, 6, 36| quod placebat decerneretur in tantae nobilitatis viris 1850 V, 6, 36| militum consulari potestate in insequentem annum crearentur. 1851 V, 6, 37| hostium plena erant et nata in vanos tumultus gens truci 1852 V, 6, 38| instruunt aciem, diductam in cornua ne circumveniri multitudine 1853 V, 6, 38| Brennus regulus Gallorum in paucitate hostium artem 1854 V, 6, 38| concucurrissent subsidia in aversos transversosque impetum 1855 V, 6, 38| depulissit haud dubius facilem in aequo campi tantum superanti 1856 V, 6, 38| etiam cum barbaris stabat. In altera acie nihil simile 1857 V, 6, 38| ut multo maior pars Veios in hostium urbem, cum Tiberis 1858 V, 6, 38| subsidiarios tutatus est locus; in reliqua acie simul est clamor 1859 V, 6, 38| suomet ipsorum certamine in turba impedientium fugam. 1860 V, 6, 38| clausis quidem portis urbis in arcem confugerunt.~ ~39. 1861 V, 6, 39| excubare, non armatos esse in muris rettulissent, aliud 1862 V, 6, 39| portas quaenam hostibus in perdita re consilia essent. 1863 V, 6, 39| alteram ut identidem iam in urbem futurus videretur 1864 V, 6, 39| rati se] invasuros; - tum in noctem dilatum consilium 1865 V, 6, 39| militarem senatusque robur in arcem Capitoliumque concedere, 1866 V, 6, 39| iacturam esse seniorum relictae in urbe utique periturae turbae. 1867 V, 6, 40| adhortationes ad agmen iuvenum quos in Capitolium atque in arcem 1868 V, 6, 40| quos in Capitolium atque in arcem prosequebantur, commendantes 1869 V, 6, 40| Magna pars tamen earum in arcem suos persecutae sunt, 1870 V, 6, 40| exiguus collis nec alere in tanta inopia frumenti poterat, 1871 V, 6, 40| optimum ducunt condita in doliolis sacello proximo 1872 V, 6, 40| ponte ducit ad Ianiculum. In eo clivo eas cum L. Albinius 1873 V, 6, 40| ire ferrique, se ac suos in vehiculo conspici, descendere 1874 V, 6, 40| iussit, virgines sacraque in plaustrum imposuit et Caere 1875 V, 6, 41| interim satis iam omnibus, ut in tali re, ad tuendam arcem 1876 V, 6, 41| gesserant magistratus, ut in fortunae pristinae honorumque 1877 V, 6, 41| remiserant animos et quod nec in acie ancipiti usquam certaverant 1878 V, 6, 41| urbem patente Collina porta in forum perveniunt, circumferentes 1879 V, 6, 41| relicto praesidio ne quis in dissipatos ex arce aut Capitolio 1880 V, 6, 41| occursu hominum viis, pars in proxima quaeque tectorum 1881 V, 6, 41| hostilis vagos exciperet, in forum ac propinqua foro 1882 V, 6, 41| venerabundi intuebantur in aedium vestibulis sedentes 1883 V, 6, 41| permulcenti scipione eburneo in caput incusso iram movisse, 1884 V, 6, 41| initium caedis ortum, ceteros in sedibus suis trucidatos; 1885 V, 6, 42| nequaquam perinde atque in capta urbe primo die aut 1886 V, 6, 42| obsidebantur, omnia sua cernentes in hostium potestate. Nec tranquillior 1887 V, 6, 42| animos, arma tantum ferrumque in dextris velut solas reliquias 1888 V, 6, 43| quoque per aliquot dies in tecta modo urbis nequiquam 1889 V, 6, 43| ultima et impetum facere in arcem statuunt. Prima luce 1890 V, 6, 43| signo dato multitudo omnis in foro instruitur; inde clamore 1891 V, 6, 43| sinunt, quo successerit magis in arduum eo pelli posse per 1892 V, 6, 43| superiore qui prope sua sponte in hostem inferebat impetu 1893 V, 6, 43| tempus immemores et quod in urbe fuerat frumentum incendiis 1894 V, 6, 43| divino spiritu tactus cum se in mediam contionem intulisset, 1895 V, 6, 44| cogit quod quisque possit in re trepida praesidii in 1896 V, 6, 44| in re trepida praesidii in medium conferre. Et quando 1897 V, 6, 44| vobis pro tantis vestris in me meritis gratiam referam, 1898 V, 6, 44| usus erit mei vobis, si in bello non fuerit? Hac arte 1899 V, 6, 44| bello non fuerit? Hac arte in patria steti et invictus 1900 V, 6, 44| steti et invictus bello, in pace ab ingratis civibus 1901 V, 6, 44| magis quam firma dederit; eo in certamen omne plus terroris 1902 V, 6, 44| solito incauti. Si vobis in animo est tueri moenia vestra 1903 V, 6, 45| unde vis esset ignaros, in fugam et quosdam in hostem 1904 V, 6, 45| ignaros, in fugam et quosdam in hostem ipsum improvidos 1905 V, 6, 45| improvidos tulit. Magna pars in agrum Antiatem delati incursione 1906 V, 6, 45| incursione ab oppidanis in palatos facta circumveniuntur. 1907 V, 6, 45| circumveniuntur. Similis in agro Veienti Tuscorum facta 1908 V, 6, 45| adeo nihil miseriti sunt ut in agrum Romanum eo tempore 1909 V, 6, 45| ultimam Romani nominis, in animo habuerint oppugnare. 1910 V, 6, 45| a quibus bellum Gallicum in se avertissent, ludibrio 1911 V, 6, 45| sibimet ipsi praefecerant, rem in noctem sustinuere. Tantum 1912 V, 6, 46| iuvenis Romanus admiratione in se cives hostesque convertit. 1913 V, 6, 46| Sacrificium erat statum in Quirinali colle genti Fabiae. 1914 V, 6, 46| Fabius Dorsuo Gabino [cinctus in] cinctus sacra manibus gerens 1915 V, 6, 46| cuiusquam terroremve motus in Quirinalem collem pervenit; 1916 V, 6, 46| prohibitus deservisset, in Capitolium ad suos rediit, 1917 V, 6, 46| interim non animi tantum in dies sed etiam vires crescebant. 1918 V, 6, 46| voluntariis confluentibus ut in parte praedae essent, maturum 1919 V, 6, 46| hostium custodiae saxum in Capitolium evadit, et ad 1920 V, 6, 46| dictator dictus auspicia in exercitu habere - lex curiata 1921 V, 6, 47| arx Romae Capitoliumque in ingenti periculo fuit. Namque 1922 V, 6, 47| animadverso ad Carmentis saxo in adscensum aequo, nocte sublustri 1923 V, 6, 47| alterni innixi sublevantesque in vicem et trahentes alii 1924 V, 6, 47| postularet locus, tanto silentio in summum evasere ut non custodes 1925 V, 6, 47| fefellere quibus sacris Iunonis in summa inopia cibi tamen 1926 V, 6, 47| trepidant, Gallum qui iam in summo constiterat umbone 1927 V, 6, 47| ruinaque tota prolapsa acies in praeceps deferri. Sedato 1928 V, 6, 47| reliquum noctis, quantum in turbatis mentibus poterat 1929 V, 6, 47| vini ad aedes eius quae in arce erant contulerunt, - 1930 V, 6, 47| adscendens hostis citati; et cum in omnes more militari se animadversurum 1931 V, 6, 47| consentiente clamore militum in unum vigilem conicientium 1932 V, 6, 48| angore vexati volgatis velut in pecua morbis morerentur, 1933 V, 6, 48| permissu imperatorum habita; in quibus cum identidem Galli 1934 V, 6, 48| Capitolio iactatus esse in hostium stationes. Sed iam 1935 V, 6, 49a| proelium expediant. Suos in acervum conicere sarcinas 1936 V, 6, 49a| reciperare patriam iubet, in conspectu habentes fana 1937 V, 6, 49a| loci natura patiebatur, in semirutae solo urbis et 1938 V, 6, 49a| iraque magis quam consilio in Romanos incurrunt. Iam verterat 1939 V, 7, 49b| hostibus patria triumphans in urbem redit, interque iocos 1940 V, 7, 49b| deinde bello patriam iterum in pace haud dubie servavit 1941 V, 7, 49b| obsecrante ne rem publicam in incerto relinqueret statu.~ ~ 1942 V, 7, 50| expiarenturque, expiatioque eorum in libris per duumviros quaereretur; 1943 V, 7, 50| atque arcem populi Romani in re trepida tutatus esset; 1944 V, 7, 50| constitueret ex iis qui in Capitolio atque arce habitarent. 1945 V, 7, 50| inlata, iussumque templum in Nova via Aio Locutio fieri. 1946 V, 7, 50| templis inter trepidationem in Iovis cellam conlatum cum 1947 V, 7, 50| Iovis cellam conlatum cum in quae referri oporteret confusa 1948 V, 7, 50| sella poni iussum. iam ante in eo religio civitatis apparuerat 1949 V, 7, 50| civitatis apparuerat quod cum in publico deesset aurum ex 1950 V, 7, 50| contionibus ut relictis ruinis in urbem paratam Veios transmigrarent, 1951 V, 7, 50| paratam Veios transmigrarent, in contionem universo senatu 1952 V, 7, 51| fortuna perpulit; quippe ut in sua sede maneret patria, 1953 V, 7, 51| agebatur, non ut ego utique in patria essem. Et nunc quiescerem 1954 V, 7, 51| admonuerunt religionum. Confugimus in Capitolium ad deos, ad sedem 1955 V, 7, 51| Iovis optimi maximi; sacra in ruina rerum nostrarum alia 1956 V, 7, 51| terra celavimus, alia avecta in finitimas urbes amovimus 1957 V, 7, 51| belli decus amissum, et in hostes qui caeci avaritia 1958 V, 7, 51| hostes qui caeci avaritia in pondere auri foedus ac fidem 1959 V, 7, 52| numinis tanta monumenta in rebus humanis cernentes 1960 V, 7, 52| conditam habemus; nullus locus in ea non religionum deorumque 1961 V, 7, 52| magis stati quam loca sunt in quibus fiant. Hos omnes 1962 V, 7, 52| vestrum factum [ei] est quod in obsidione nuper in egregio 1963 V, 7, 52| quod in obsidione nuper in egregio adulescente, C. 1964 V, 7, 52| arce sollemne Fabiae gentis in colle Quirinali obiit? An 1965 V, 7, 52| An gentilicia sacra ne in bello quidem intermitti, 1966 V, 7, 52| sacra et Romanos deos etiam in pace deseri placet, et pontifices 1967 V, 7, 52| religionum esse quam privatus in sollemni gentis fuerit? 1968 V, 7, 52| omnesque percenseam deos, in Iovis epulo num alibi quam 1969 V, 7, 52| Iovis epulo num alibi quam in Capitolio pulvinar suscipi 1970 V, 7, 52| Quirine pater? Haec omnia in profano deseri placet sacra, 1971 V, 7, 52| intersit. Illi sacra quaedam in monte Albano Laviniique 1972 V, 7, 52| fuit, hinc sine piaculo in hostium urbem Veios transferemus? 1973 V, 7, 52| transvecta a Veiis nuper in Aventino quam insigni ob 1974 V, 7, 52| caelestem vocem exauditam in Nova via iussimus fieri; 1975 V, 7, 52| si non voluntate mansimus in Capitolio per tot menses 1976 V, 7, 52| tandem de sacerdotibus? Nonne in mentem venit quantum piaculi 1977 V, 7, 52| flamen peregre habitando in singulas noctes tantum sibi 1978 V, 7, 52| populus tanto incommodo in desertam hanc ab dis hominibusque 1979 V, 7, 53| Quippe tum causa nobis in urbem captam migrandi victoria 1980 V, 7, 53| multitudinem esse - et habitare in capta ab se, deserta a vobis 1981 V, 7, 53| conditoris est nostri, non in casis ritu pastorum agrestiumque 1982 V, 7, 53| convenae pastoresque, cum in his locis nihil praeter 1983 V, 7, 53| nostrae deflagrassent, hoc in publico incendio universi 1984 V, 7, 54| quam matrem appellamus, sed in superficie tignisque caritas 1985 V, 7, 54| abessem, quotienscumque patria in mentem veniret, haec omnia 1986 V, 7, 54| caritate sua ut maneatis in sede vestra quam postea, 1987 V, 7, 55| post paulo de his rebus in curia Hostilia haberetur 1988 V, 7, 55| forum transirent, centurio in comitio exclamavit: "signifer, 1989 V, 7, 55| sui alienique discrimine in vacuo aedificant. Ea est 1990 VI, 1, 1| et quod, etiam si quae in commentariis pontificum 1991 VI, 1, 1| circumacto passi sunt. Comitia in insequentem annum tribunos 1992 VI, 1, 1| annum tribunos habere quorum in magistratu capta urbs esset, 1993 VI, 1, 1| interregnum rediit. Cum civitas in opere ac labore assiduo 1994 VI, 1, 1| dicta dies est, quod legatus in Gallos - ad quos missus 1995 VI, 1, 1| religionibus senatum consuluere. In primis foedera ac leges - 1996 VI, 1, 1| alia ex eis edita etiam in volgus: quae autem ad sacra 1997 VI, 1, 2| centum nunquam ambigua fide in amicitia populi Romani fuerant. 1998 VI, 1, 2| aliquid roboris superesset, in verba sua iuratos centuriaret. 1999 VI, 1, 2| trifariam divisit: partem unam in agro Veiente Etruriae opposuit, 2000 VI, 1, 2| animadvertit Camillus, ignem in obiectam saepem coici iussit;