Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  15|     Romanus vicit; persecutusque fusos ad moenia hostes, urbe valida
 2      II,    5,  42|     absumpsit; adeo pertinaciter fusos insecuti sunt equites. Castoris
 3      II,    5,  43|        hostium funderet, insequi fusos pedes noluit; nec illos,
 4      II,    5,  47|       consulem Manlium iam velut fusos agentem hostes et impigre
 5     III,    9,  68|    populatores agrorum nostrorum fusos fugatosque castris exuero
 6      IV,    5, 31b|        Romanos ab se uno proelio fusos, cum tamen nullam publici
 7       V,    4,  28|    terrorem increparet ac fugam, fusos esse ab ignavissimo ac fugacissimo
 8       X,    3,  28| obsistere cedentibus ac revocare fusos; deinde, ut nulla vi perculsos
 9     XXV,    3, 15a|         accepissent, ubi Romanos fusos ad urbem ferri viderunt,
10  XXVIII,    8,  43|      aptius est? facile est post fusos fugatosque quattuor exercitus
11     XXX,    3,  17|     escendit. ibi vero audientes fusos Carthaginiensium exercitus,
12    XXXI,    6,  48|          pugnae spectari debere: fusos caesosque hostes, castra
13  XXXIII,    5,  44|      imperatorem captum, ceteros fusos fugatosque. his litteris
14   XXXIV,    4,  42|        Valerius consul, cum post fusos circa Litanam silvam Boios
15    XXXV,    3,  21|         hostium occidit, ceteros fusos fugatosque in castra compulit.
16   XXXIX,    3,  31|        eorum maxime opera hostes fusos, castra capta et expugnata