Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  45|    iunxerat. Saepe iterando eadem perpulit tandem, ut Romae fanum Dianae
 2       I,    9,  59|  memoratis, incensam multitudinem perpulit ut imperium regi abrogaret
 3       V,    7,  51|         mutata sed vestra fortuna perpulit; quippe ut in sua sede maneret
 4      VI,    5,  42|       repens belli Gallici allata perpulit civitatem ut M. Furius dictator
 5     VII,    5,  36|         occasio in manibus esset, perpulit consulem ut hostes et nocturno
 6     VII,    6,  41| concordiam civitatis aestimarent, perpulit ut id quoque ferretur. Aeque
 7    VIII,    3,  16|            manibus se demisisset, perpulit imperatorem ut vino epulisque
 8      IX,    5,  24|       doceret, haud vana adferre, perpulit prope adiuncta moenibus
 9     XXV,    6, 27b|      capta quodam modo urbe capi, perpulit ut onerarias naves quam
10     XXV,    6, 27b|         quam suae classi flarent, perpulit tamen ut fortunam navalis
11     XXV,    6,  40|           ab senatu populoque? is perpulit cunctantem Epicyden ut transgressi
12   XXVII,    4, 15b|   levitate blanditiis muliebribus perpulit eum ad proditionem custodiae
13  XXVIII,    7,  35|     marcescere desidia, <Magonem> perpulit ut se traicere in continentem
14   XXXII,    2,  14|          erexisset, eo demum metu perpulit ad deditionem. Haec traditio
15  XXXIII,    1,   8|         sibi placere, non tempus, perpulit ut educeret omnes copias
16  XXXVII,    2,   8|         Thyatiram esset, hortando perpulit Livium, ut quinque milia