Lib. Cap. Par.

 1     VII,    4,  27| ferocior ad rebellandum quam ad bellandum gens, certamine victi fuga
 2    VIII,    1,   6|   acuebat quod adversus Latinos bellandum erat, lingua, moribus, armorum
 3    VIII,    6, 37b|       nuntiatum est, arrecti ad bellandum animi sunt. C. Sulpicio
 4      IX,    4,  17|     dictatoribus Alexandro fuit bellandum, M. Valerium Corvum, C.
 5    XXIX,    5,  24|         Carthaginiensibus foret bellandum, avertit a vero falsis praeoccupando
 6  XXXIII,    3, 19b|     simul et cum Philippo foret bellandum, quam opportune iam Antiocho
 7   XXXIV,    4,  37|       Romanis dubitationem quin bellandum esset exemerunt. levia inde
 8   XXXIV,    6,  62|        Antiocho simul et Poenis bellandum esset. maxime ea suspicio
 9    XXXV,    2,  18|      erat. is tamquam non utrum bellandum esset necne consuleretur
10  XXXVII,    7,  51|       metu, ne cum Gallis foret bellandum.~ ~52.
11 XXXVIII,    2,  13|        regionis eius feroces ad bellandum habebat viros. Tum quoque
12      XL,    4,  38|      impetrabant neque vires ad bellandum erant, edicto paruerunt.
13     XLI,    3,  23|     nisi hoc dubium alicui est, bellandum Romanis cum Perseo esse
14   XLIII,    2,  20|   voluntatem sibi non deesse ad bellandum cum Romanis; ceterum ad
15    XLIV,    2,  27|       eum necessitatem ratus ad bellandum utique cum Romanis, ad revocandum,
16    XLIV,    3,  30|       Anicius in Illyricum, cui bellandum adversus Gentium <erat.