Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  29| flammaque miscet; sed silentium triste ac tacita maestitia ita
 2      II,    3,  30|    haberet, nihil ex ea familia triste nec superbum timebat; edictum
 3       V,    1,   2|   superbos illos consules neque triste dictatoris imperium neque
 4      VI,    3,  20|     valuit et obstinatis animis triste iudicium invisumque etiam
 5    VIII,    1,  8a|      damno nostra peccata luat; triste exemplum sed in posterum
 6      IX,    3,  16|     pacem cum precibus petendam triste responsum ab consule redditum
 7      IX,    8,  38|     curiatam de imperio ferenti triste omen diem diffidit, quod
 8    XXII,    8,  61|       locupletari volebant. Cum triste responsum non redimi captivos
 9    XXIV,    3,  18|       tam truci censoriae notae triste senatus consultum, ut ei
10     XXV,    1,   6|         etsi non iniquum, certe triste senatus consultum factum
11     XXV,    4,  16|   Lucanis moveret, sacrificanti triste prodigium factum est. ad
12    XXVI,    1,   4|         tam laetum vincere quam triste vinci ulla parte erat ab
13    XXVI,    2,  13|                  Conspectum tam triste supplicium fregit animos
14  XXXVII,    4,  28| hostibus eos habiturum. hoc tam triste responsum cum rettulissent
15    XLIV,    3,  37|     divina videri; Macedonas ut triste prodigium, occasum regni