Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|            iudicare; ni ita esset, patrio iure in filium animadversurum
 2       I,    5,  31|            summi cacuminis luco ut patrio ritu sacra Albani facerent,
 3       I,    7,  40|          indignissimo habuerant se patrio regno tutoris fraude pulsos,
 4      II,    1,   5|   spectaculo esset, eminente animo patrio inter publicae poenae ministerium.
 5     III,    6,  46|            sed Verginio absenti et patrio nomini et libertati datum,
 6     III,    6, 48a|      inquit, 'Appi, primum ignosce patrio dolori, si quo inclementius
 7      IV,    4,  30|          di neu quo alio more quam patrio colerentur. Irae adversus
 8       V,    5,  30|            populum Romanum ab solo patrio ac dis penatibus in hostium
 9       V,    7,  52|      instaurentur, quia aliquid ex patrio ritu neglegentia casuve
10     XXI,    6,  53|            Hispaniam peti sed solo patrio terraque in qua geniti forent
11     XXV,    1,   1| sacrificantium nec precantium deos patrio more. sacrificuli ac vates
12     XXX,    7,  38|           pluit. id prodigium more patrio novendiali sacro, cetera
13  XXXVII,    4,  25|      reliquisse; Masinissam non in patrio modo locasse regno, sed
14  XXXVII,    5,  37|             misit. non animo solum patrio gratum munus, sed corpori
15   XXXIX,    1,  16|      religionis esse, quam ubi non patrio sed externo ritu sacrificaretur.
16   XXXIX,    5,  52|            iam primum omnes non in patrio solo mortui nec sepulti