Lib. Cap. Par.

 1      IV,    2,  10|    consule evocato, si solvendae obsidionis causa venerit Romanus, abducturum
 2      IV,    6,  61|          sunt; sub cuius initium obsidionis cum Etruscorum concilium
 3       V,    1,   6|        tanta modestia est ut non obsidionis taedio, non denique regni,
 4       V,    6,  44|      exigua resistitur manu: iam obsidionis taedio victi abscedunt vagique
 5       V,    6,  48|                   Sed ante omnia obsidionis bellique mala fames utrimque
 6       V,    7,  52|         Capitolio per tot menses obsidionis, sed ab hostibus metu retenti
 7      IX,    2,  7b|  periculi nuntius fuit. Ad famam obsidionis dilectus haberi coeptus
 8     XXV,    3,  13| viderentur, quod malum diuturnae obsidionis esse solet, iam famem Campani
 9     XXV,    6,  41|     petentes viderunt, ipsi metu obsidionis passim in civitates proximas
10     XXX,    2,   8|       praesidiis ad speciem modo obsidionis terra marique relictis ipse
11     XXX,    2,   9|         se quisque quae diutinae obsidionis tolerandae sunt ex agris
12    XXXI,    1,   5|          quod diu sollicitati ne obsidionis quidem metu fide decessissent:
13    XXXV,    3,  26|           in eo ratus verti spem obsidionis si praesidia maritima interclusisset.
14 XXXVIII,    1,   5|          solvendae incepto forti obsidionis, Nicodamum quendam cum Aetolis
15     XLV,    1,  11|      Ptolemaeus, dum conterritum obsidionis metu minorem fratrem haberet,