Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|          aut spes de se melior aut indignatio est minor. Sed ipse Romulus
 2      II,    4,  37|            proficiscentibus deinde indignatio oborta, se ut consceleratos
 3      II,    5,  45|         imperitae multitudini nunc indignatio, nunc pudor pectora versare
 4     III,    8,  60|      inferri consul; motaque acie, indignatio Aequos et Volscos incessit,
 5      IV,    1,   6|          apiscendi honoris, deinde indignatio, si cum his gerendus esset
 6      IV,    4,  24|       gesturum: populi certe tanta indignatio coorta dicitur ut vis a
 7      IV,    6,  50| centurionesque vexarent turbam, eo indignatio erupit ut tribunus militum
 8    VIII,    1,   6|    consulis vocem subsecuta patrum indignatio esset, proditur memoriae
 9    VIII,    5,  33|            deinde strepitum vox et indignatio Fabi senis increpantis superbiam
10       X,    1,   4|            omnes manipulos militum indignatio ingens esset nec tamen iniussu
11    XXVI,    6,  35|            fremitus hominum, tanta indignatio fuit ut magis dux quam materia
12     XXX,    2,  11|          vicem fieri et cum pulsos indignatio accenderet plures subire,
13   XXXIV,    1,   7|         hercule universis dolor et indignatio est, cum sociorum Latini
14     XLI,    1,   4|           captus nemo, quia ira et indignatio immemores praedae fecit.
15     XLI,    2,  10|       popularentur, dolor magis et indignatio diripi res suas cernentis