Lib. Cap. Par.

 1      VI,    3,  18|           natura ne beluas quidem ignorare voluit? numerate saltem
 2      VI,    5,  34|         risui sorori fuit miranti ignorare id sororem; ceterum is risus
 3      IX,    1,  7a|       indicia esse; aut Romana se ignorare ingenia aut silentium illud
 4       X,    5,  42|                        Haec primo ignorare consul et intentus recipiendo
 5    XXII,    8,  60|  conscripti, quae illic acta sunt ignorare patiar. Atque utinam haec,
 6    XXIV,    6,  48|           et instruendi eos artem ignorare. omnia velut forte congregata
 7    XXVI,    2,  12|  productus primo satis constanter ignorare se mulierem simulabat: paulatim
 8    XXXI,    1,   7|     mitteret, contione advocata, 'ignorare' inquit 'mihi videmini,
 9   XXXII,    3,  20| praesertim nemo tam hebes sit qui ignorare possit dicendi ac suadendi
10   XXXIV,    6,  57| legationis erant. ex iis Menippus ignorare se dixit quidnam perplexi
11  XXXVII,    5,  36|       fortunam eius, a quo venis, ignorare cernam. Lysimachia tenenda
12  XXXVII,    7,  52|          ut absurdum esse diceret ignorare regem, quid sperans aut
13   XXXIX,    1,  15|          ceterum quae ea res sit, ignorare: alios deorum aliquem cultum,
14    XLII,    1,  12|   sublatos esse. iam Aetolos quem ignorare in seditionibus suis non
15     XLV,    4,  41|         hos dies perculerint, non ignorare vos, Quirites, arbitror,