Lib. Cap. Par.

 1     III,    4,  28|         ducem principesque alios vinctos ad se adduci iubet, oppido
 2       V,    6,  44|      caedem, non ad pugnam. Nisi vinctos somno velut pecudes trucidandos
 3     VII,    4,  27|      milia deditorum habita; eos vinctos consul ante currum triumphans
 4    VIII,    4,  19|       quinquaginta ex coniuratis vinctos Romam missos eamque deditionem
 5      IX,    5,  24|         et defectionis auctores, vinctos Romam deducunt; ceteram
 6      IX,    6,  30|      atque ita in plaustra somno vinctos coniciunt ac Romam deportant;
 7       X,    3,  20|           qui partim ipsi soluti vinctos solvebant, partim arma in
 8     XXI,    5,  42|       exercitu captivos montanos vinctos in medio statuit armisque
 9    XXII,    6,  49| Hannibalem ferunt: "quam mallem, vinctos mihi traderet". Equitum
10   XXVII,    8,  51|     stationes, captivosque Afros vinctos ut erant ostendi, duos etiam
11  XXVIII,    1,   2|           id ad caedem eos velut vinctos praebebat; et iam ferme
12   XXXIV,    3,  32|          esse pronuntiasti, iube vinctos produci: miseri parentes
13    XXXV,    4,  38|        catena sed multo graviore vinctos esse quam cum praesidium
14     XLI,    2,  10|          erat, catenas poposcit, vinctos se Iunium Manliumque minitans